• ik heb nu 11 maanden een vriendje (de 29 deze maand 12 maanden ofterwijl een jaar)
    Alles ging goed in het begin tot de 6 maanden toen kregen we telkens kleine ruzies.
    en kleine ruzies worden groter. op vakantie toen hij met mij 4 weken op vakantie ging (ik 2 weken met hem hij 2 weken mij)
    toen is het ook een keer uit gewest (toen hadden we 8 maanden)

    Ik vindt dat ik erg stom doe !
    *hij denkt dat vrouwen niet veel kunnen.
    *als ik iets leuk vindt. bijvoorbeeld een jurkje zegt hij gelijk: krijg je niet van me, terwijl ik nooit wat aan hem vraag en ook op dat moment niet,
    *Hij zichzelf heel wat vindt
    *zijn leven draait om drummen muziek en skaten en om mij (wat dan wel weer lief is)
    *Hij altijd alleen om zichzelf denkt en denkt dat alles van hem is. bij: ja later in MIJN huis, Jij mag niet rijden later in MIJN auto als we samenwonen. enzo.
    * en denkt alleen aan zichzelf.
    * als hij ruzie met me heeft scheld hij me blijkbaar achter mijn rug helemaal bij zijn vrienden uit voor weet ik veel allemaal !!

    ik kon er altijd prima mee overweg maar de laatste tijd doet hij heel gemeen tegen mij en zegt hij dat hij van me houd.
    in een jaar hebben we al best veel dingen van elkaar mee gemaakt.
    onze ouders leerde elkaar goed kennen. ik ken zijn hele familie en hij de mijne.
    ik logeerde vaak bij hem en hij bij mij. hij is ook degene die mij ontmaagd heeft :$ (schaam ik me een beetje voor om te zeggen )
    Dat is ook een rede dat ik nooit hem kwijt wil.
    we kunnen niet met en niet zonder elkaar.
    Mijn hart wil niet zonder hem maar mijn hoofd heeft het gehad met hem.
    tegelijkertijd heeft hij me al zo vaak laten huilen.

    Ik weet niet wat ik moet doen ik hou van hem en wil hem nooit kwijt aan de andere kant kan hij weg.
    wat denken Julie wat ik het beste kan doen ?
    hebben Julie misschien tips of hebben jullie ook zoiets meegemaakt. en wat was jullie keuze ?
    Alvast bedankt (:


    Everybody wants happiness nobody wills pain, But you can't have a rainbow without a little rain <3

    Ik zou hem eens serieus duidelijk maken wat je denkt en dat we niet meer in de 20ste eeuw leven. Als hij het niet begrijpt, dumpen. Je moet iemand voor wie je volledig gaat hebben, niet iemand waarover je twijfelt en zovaak moet huilen. Bedenk dat je er nog zoveel jaar mee moet doen.


    Your make-up is terrible

    Ik zou naar m'n verstand luisteren, aangezien je verstand hetgene is dat kan voorkomen dat je hart schade oploopt :].


    No growth of the heart is ever a waste

    Laat alsjeblieft even weten dat jij ook nog een mening hebt! Jezus, wat een eikel -.-
    Ik kan best begrijpen dat hij af en toe heel lief is, maar hij klinkt ook érg egoïstisch. Ik snap dat hij heel speciaal is, maar jij hoeft niet alsmaar te buigen voor zijn persoonlijkheid; hij mag zichzelf ook wel wat aanpassen.
    Kan hij dat niet, dan vrees ik dat je dan toch beter af bent.

    Heb je al een keer dit tegen heb gezegd dat je hem heel egoïstisch vindt? Gewoon een hartig woordje met hem gaan spreken, dat je het niet normaal vindt wat hij doet. Laat wel duidelijk merken dat je het méént (ik weet niet of ik nou overdrijf, maar je kunt er bijvoorbeeld tussen droppen dat je twijfelt over jullie relatie. Als hij dan verschrikt reageert, zou ik erbij zeggen dat hij dan eens normaal moet gaan gedragen).
    Als je nog vragen of dergelijke dingen hebt, je mag me gerust PB'en of GB'en.
    Veel succes ermee!


    Deep inside, I've never felt alive

    Assassin schreef:
    Ik zou hem eens serieus duidelijk maken wat je denkt en dat we niet meer in de 20ste eeuw leven. Als hij het niet begrijpt, dumpen. Je moet iemand voor wie je volledig gaat hebben, niet iemand waarover je twijfelt en zovaak moet huilen. Bedenk dat je er nog zoveel jaar mee moet doen.


    Oh look - I'm opening my box of care! Oh wait - it's empty! - Jinx, the Loose Cannon.

    Klinkt als een zwaar egocentrische arrogante egoist. Kick it in the head.


    quidquid excusatio prandium pro

    Assassin schreef:
    Ik zou hem eens serieus duidelijk maken wat je denkt en dat we niet meer in de 20ste eeuw leven. Als hij het niet begrijpt, dumpen. Je moet iemand voor wie je volledig gaat hebben, niet iemand waarover je twijfelt en zovaak moet huilen. Bedenk dat je er nog zoveel jaar mee moet doen.


    26 - 02 - '16

    Stenen aan vastbinden en in de zee gooien.


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Mordin schreef:
    Klinkt als een zwaar egocentrische arrogante egoist. Kick it in the head.

    Heb je je mening al eens duidelijk tegen hem gezegd? Als je dat nog niet hebt gedaan, zou ik -als ik in jouw schoenen stond- eerst mijn mening goed duidelijk maken. Laat hem weten wat je hier hebt opgeschreven en laat hem weten dat jíj ook een mening hebt.

    Hoewel, als ik het zo lees, zou ik het zelf denk ik al lang hebben uitgemaakt. Hij klinkt, zoals ik al gequoted heb, als een heel arrogante en egoïstische zak.


    Inspiration can hit you any time

    O.o wat moet ik toch met hem? Dat je dat werkelijk vraagt...

    Allee vooruit maar weer... Vind je namelijk niet dat hij een beetje heel erg respectloos is naar jou toe? Natuurlijk, als dat is wat jou gelukkig maakt en je het meer dan prima vindt om zo nog een lange tijd door te moeten gaan, dan moet je zeker bij hem blijven. Er zijn nu eenmaal mensen die ervan houden om continue gekwetst te worden door hun vriend/vriendin en mensen die het meer dan de normaalste zaak van de wereld vinden om als vuil behandeld te worden. Het is maar net waar je genoegen mee neemt en wat je zelf toestaat.

    Ik ben van mening dat vrouwen niet voor niets zoiets hebben dat een allereerste vriendje noemt. Dat je voor het eerst intiem bent met iemand, wilt dat niet zeggen dat hij meteen de ware is en dat je er maar direct de rest van je leven bij zou moeten zitten, hoe naar hij je ook behandeld. Een jongen hoort altijd lief tegen je te doen, niet alleen wanneer het hem uitkomt. Althans, dat vind ik toch. Als jij iets anders vind, is dat ook goed natuurlijk.

    Misschien iets wat je kan helpen. Als een vriendin van je in zo'n zelfde situatie zou zitten, wat zou je haar dan aanraden? Dus wel dat je rationeel nadenkt en niet met de gevoelens die je nu voelt voor die gast. Bekijk de situatie als buitenstaander en maak voor jezelf uit wat jij vind kunnen en niet. Vind jij het kunnen dat je vriend je zwart maakt en over je scheld bij z'n vrienden? Vind jij het kunnen dat je vriend denkt dat je niks kunt en niks waard ben? Vind je het kunnen dat je vriend enkel aan zichzelf denkt? Vind je het kunnen dat je vriend over je heen loopt en je in een hoekje stampt? Vind je het kunnen dat hij in alles zijn bezit ziet en dat hij jou uiteindelijk ook als zijn bezit zal gaan zien, want geloof me dat gaat uiteindelijk gebeuren. Vind je het kunnen dat hij je continue kwetst? Vind je het kunnen dat hij je zo vaak laat huilen?

    Ik raad je wel aan om minder naïef te zijn. Hij heeft je ontmaagd, nou en. Was hij het niet, was een ander het wel. Ik snap dat de eerste keer heel speciaal is en dat was het voor mij ook, maar ik was ook zo naïef op die leeftijd en dacht dat ik niet beter verdiende. Ik nam genoegen met al die dingen, ik nam genoegen met het feit dat hij me twee keer seksueel misbruikt heeft en ik nam genoegen met het feit hoe hij me behandelde. Want geloof me, die gast die mij ontmaagde en waar ik ruim een jaar een relatie mee heb gehad, was niet veel beter als de gozer waar jij nu mee zit zoals ik het lees. Ik ben nu 10 jaar verder en ik heb er nog iedere dag spijt van dat ik toen niet beter wist en het zo lang heb laten aanslepen omdat ik dacht dat hij wel zou veranderen.

    Een eerste vriendje betekend niet meteen dat hij je laatste vriendje is. Wat je ermee doet, moet je natuurlijk zelf weten. Ik ga ook zeker niet zeggen wat je moet doen of niet moet doen. Ik zeg alleen dat je voor jezelf moet uitmaken waar je genoegen mee neemt en wat voor jou belangrijk is. Want ik vraag me echt wel één ding af. Weegt het feit dat hij je ontmaagd heeft tegen alle andere dingen op? Vind je het zelf kunnen dat dat hetgeen is dat zijn gedrag goedpraat en dat dat bepaald dat je je zo mag laten behandelen? Met andere woorden, hij heeft me ontmaagd dus hij mag me zo rot behandelen als hij wilt, want ik blijf toch wel bij hem omdat hij m'n eerste is...

    Misschien dat ik wat bot overkom in deze, maar ik ben m'n medicatie vanmorgen vergeten en dan zeg ik gewoon echt wat ik denk en ben ik iets harder in m'n verwoording omdat ik geen zin heb om m'n best te doen het vriendelijker over te laten komen dan normaal. Ik bedoel het dus ook zeker niet slecht, maar ik vind dat je gewoon veel beter verdiend.


    “If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

    Heb je dit al een keer tegen hem gezegd?
    Leg het hem anders gewoon een keer voor en zeg erbij dat als hij zich niet een beetje normaler gaat gedragen dat het dan gewoon over is tussen jullie. Misschien schudt dat hem een beetje wakker. En als hij zich dan meteen als een zak gaat gedragen, alles loopt te ontkennen en de schuld op jou afschuift, dan lijkt het me vrij duidelijk. Direct uitmaken, want blijkbaar interesseert het hem niet hoe jij je voelt.


    From these ashes, I will rise

    Merrow heeft alles al gezegd wat ik dacht, dus dat ga ik hier niet neerzetten...


    Don't fashion me into a maiden that needs saving from a dragon. I am the dragon, and I will eat you whole.

    Je moet met hem praten over hoe jij je voelt bij hoe hij je behandelt, als hij daar niet normaal op kan reageren en zich een beetje aan kan passen, zou ik als ik jou was niet verder met hem gaan. En dat hij je ontmaagd heeft is echt geen reden om bij hem te blijven.


    A king can rule a kingdom, but happiness will rule the

    Wat Merrow zegt, sterkte ermee.


    Life is hard and then we die