• Inleiding Van Twilight.


    Isabella "Bella" Swan verhuist van het zonnige Phoenix, Arizona naar het regenachtige Forks, Washington om bij haar vader, Charlie, te leven. Ofschoon ze niet blij is met de verhuizing, maakte ze de keuze zelf zodat haar moeder kan reizen met haar nieuwe echtgenoot, Phil Dwyer. Phil is een honkbalspeler en verandert regelmatig van club.
    In de kleine school in Forks trekt Bella vanaf de eerste dag de aandacht en ze raakt vlug bevriend met enkele studenten. Tot haar grote ergernis strijden enkele jongens om haar aandacht. Bella staat immers niet graag in de schijnwerpers.
    Zelf wordt ze geïntrigeerd door Edward Cullen en zijn familie. Edward heeft een adoptiebroer Emmett en een adoptiezus Alice. Pleegkinderen Rosalie en Jasper Hale leven ook bij de familie. Hoewel ze allen verschillen in uiterlijk, zijn er tegelijkertijd enorme gelijkenissen tussen hen. Allen zijn ze buitengewoon mooi en volmaakt. Hun huid is zeer bleek (bijna wit) en rond hun ogen hebben ze allemaal blauwe schaduwen. Als Bella naast Edward moet plaatsnemen tijdens de biologieles, trekt Edward zich letterlijk helemaal terug en kijkt hij haar walgend aan. Enkele dagen later maakt Edward dit goed maar Bella heeft enorm veel vragen. Vooral omdat Edward de boot steeds afhoudt en haar probeert te ontmoedigen vrienden te worden. Volgens hem zou dit voor haar te gevaarlijk zijn. Nadat ze door Edward gered wordt, gaat ze op onderzoek. De oplossing wordt haar uiteindelijk aangereikt door Jacob Black, een vriend van de familie. De indiaanse Jacob vertelt haar een oude legende waarin de familie Cullen bestempeld wordt als vampiers.
    Edward spreekt uiteindelijk de waarheid en geeft toe dat zijn familie uit vampieren bestaat. Zij drinken dierenbloed in plaats van mensenbloed maar het blijft gevaarlijk. Hij onthult ook dat hij Bella in eerste instantie vermeed omdat de geur van haar bloed hem enorm aantrok.
    In het hele boek kunnen Edward en Bella hun gevoelens voor elkaar niet meer onderdrukken en worden ze verliefd. Edwards angst wordt waarheid als Bella in gevaar komt door James, een vijandige vampier. James is een jager die, enkel voor de sport, zijn zinnen op Bella heeft gezet. Met de hulp van zijn familie kan Edward Bella redden voor James haar kan doden. Terug in Forks verlangt Bella er naar ook vampier te worden, maar Edward weigert.


    REGELS:
    - Geen Acties van een Ander overnemen
    - OOC Tussen Haakjes
    - Enkel Vampiers zoals de Cullens & Denali's Mogen In Lapush Komen
    - De Volturi mag overal betreden waar ze willen, als ze iemand zoeken, Diegene heeft onnodig gedood of Daagde de volturi gewoon uit
    - Maximaal 3 tot 4 Rollen
    - NIET Onnodig doden
    - Zolang iemand een rol bespeeld, Hoef je niet te zeuren of jij de rol van hem of Haar mag hebben


    Personages:

    De Cullens
    Esmé Anne Platt Evenson Cullen || HurtedHeart
    Rosalie Lilian Hale || Squib
    Mary Alice Brandon Cullen || Tsubaki
    Isabella Marie Swan Cullen || Overexposed
    Renesmee Carlie Cullen || xTenshi

    Carlisle Cullen || WillNotLearn
    Edward Anthony Masen Cullen ||
    Emmett McCarty Cullen || Amicis
    Jasper Whitlock Hale || WillNotLearn

    De Denali Clan
    Tanya Denali ||
    Kate Denali || HurtedHeart
    Carmen Denali || Overexposed
    Irina Denali ||

    Garrett Denali ||
    Eleazar Denali ||

    De Volturi
    Aro Volturi || VolturiBoss
    Marcus Volturi ||
    Caius Volturi ||

    Sulpicia Volturi ||
    Athenodora Volturi ||

    Wachten
    Alec Volturi || WillNotLearn
    Demetri Volturi ||
    Felix Volturi ||
    Afton Volturi ||
    Santiago Volturi ||

    Jane Volturi || VolturiBoss
    Chelsea Volturi || Rememberyoux
    Renata Volturi ||
    Heidi Volturi ||
    Corin Volturi ||

    De Quileute
    Jacob Black || Realist
    Leah Clearwater || MadeByHades
    Embry Call || [Realist
    Seth Clearwater || Amicis
    Quil Ateara V || Shooter
    Sam Uley ||
    Jared Cameron ||
    Paul Lahote ||
    Brady Fuller ||
    Collin littlesa ||

    Quileute Mensen
    Billy Black ||
    Sue Uley Clearwater ||
    Emily Young ||
    Rachel Black ||
    Rebecca Black ||
    Kim Connweller ||
    Claire Young || Leave

    Als Je een verzonnen bijpersonage wil Moet je dit Invullen
    Naam En Voornaam:
    Leeftijd:
    Soort:
    Uiterlijk [Een foto en Uitleg zou handig zijn]:
    Karakter:
    Waar Hij/zij Bij Hoort:
    Extra Dingen:



    VRAGEN KUN JE ALTIJD STELLEN EN HET IS ALTIJD MOGELIJK

    OM MEE TE DOEN

    Ikzelf heb twilight niet geschreven Maar dat Heeft Stephenie Meyer gedaan We doen Het ongeveer rond de tijd van het Gevecht In Breaking dawn Part 2 en Daarna erna.

    Deze RPG is van xTenshi

    [ bericht aangepast op 17 okt 2012 - 17:50 ]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    [Mijn topics]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    [Mijn topics.]


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    [Mijn topics, moet m'n zusje halen dus ben zo'n 2 uur weg]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    VolturiBoss schreef op 15 okt 2012 - 19:18:
    Jane Volturi

    Ik grijnsde en richtte me op het meisje. 'Sorry, dit gaat een beetje pijn doen' zei ik met een twinkel in mijn ogen. Ik gebruikte mijn gave op haar en liet een spottend lachje horen toen ik zag dat ze pijn leed. Niks kon me afleiden. Niks kon me weerhouden om dit te doen.

    Jade Skye Woods
    'Sorry dit gaat even pijn doen.' Zegt ze met een twinkeling van plezier in haar ogen. Ik val op de grond en krom mijn rug terwijl ik mijn gil binnenhou. Nee. Dat plezier zou ik haar niet gunnen. Ik moet denken aan leuke dingen. Eenhoorns, regenbogen pegasussen. Vrede. Leven zonder pijn vliegen cdansen in de regen. 'Geef me je hand.'Hoor ik Aro weer zeggen. 'Nee.' Zeg ik happerend. Ik kijk naar Jane die zonder te knipperen naar me blijft kijken. Ik pak naar mijn zandzakje terwijl ikceven kort kreun van de pijn. Ik strooi eencpaar korrels en sluit mijn ogen waarna een muur uit de grond komt. Hierdoor is het oogcontact verbroken en stopt de pijn ik haal opgelucht de pijn was tenminste gestopt.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    [iemand voor Esme?]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Valdon 'Val' Demetri Luyn.

    Ik grom naar een klein meisje. Ik wil haar geen pijn doen, dus het is meer als waarschuwing dat ze naar binnen moet gaan. Ze kijkt me even met grote ogen aan, maar rent dan al snel naar binnen. Ik kijk op en voel dat er iemand achter me staat. Ik draai me met een ruk om en spring recht tegen hem aan, waardoor we beiden met een harde klap op de grond terecht komen. Ik sta al weer snel op en kijk naar de wolf waar Sebastian net zijn tanden in had gezet. Sebastian is al weer druk bezig met vechten, dat hij het meisje achter hem niet opmerkt. Ze neemt de kop van de jongen op haar schoot. "Het spijt me. Ik had ze moeten zien aankomen" Zegt ze tegen de jongen. Ik kijk even of ik Mason ergens kan zien. Wanneer ik hem niet zie, besluit ik om stapvoets naar het meisje en de jongen toe te gaan. Ik zou hem willen helpen, maar ik weet niet hoe en waarschijnlijk zal het te laat zijn. Het zal vast raar voor haar zijn om een donker rode herfstblad achtige kleur wolf naar haar toe te zien lopen, met laaghangend hoofd en grote donker bruine ogen. Wanneer ze zich snikkend tegen zijn gevlekte vacht laat zakken, blijf ik even staan en hef ik mijn hoofd. 'Nou, Luyn, waar wacht je nog op?' Hoor ik Sebas in mijn gedachte. Ik weet dat iedereen ons gesprek nu kan horen, ook de andere wolven. 'Toe dan, waar ben je bang voor?' Hij kijkt me met zijn kille ogen aan. Ik wendt mijn blik van hem af en kijk weer naar het meisje met de wolf op haar schoot.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    [En als je denkt dat het twee uur duurde, duurde het nog geen uur >_<]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Ameÿsa Dumark
    Ik kijk gealarmeerd op wanneer er grote, basse voetstappen naderen. Een wolf. Zijn aparte, herfstachtige kleur leidt me een moment af van de tranen die achter mijn irissen branden. De wolf in mijn armen piept ademloos, terwijl ik mijn onderlip voel trillen. Het is woede en verdriet tegelijkertijd. ‘Heb je niet al genoeg gedaan?’ Fluister ik afkeurend aan de wolf. Mijn toon klinkt niet ironisch, of fel. De jonge wolf transformeert in mijn armen en trilt onophoudelijk wanneer ik hem troostend in mijn armen trek. ‘Sst. Je hebt het geweldig gedaan.’ Fluister ik zachtjes in zijn lokken. Wanneer zijn lichaam verslapt, weet ik dat hij er niet meer is. De wond in zijn buik is werkelijk waar.. Gruwelijk. Ik leg de jongen zachtjes neer, waarna ik overeind kom. Ik boor mijn ogen in die van de jongen, met de gedachte hem te martelen.. Maar.. Mijn adem blijft in mijn keel stokken terwijl ik me opnieuw langs de boom op de grond laat zakken. Mijn vingers kleven. Het bloed van de jonge wolf plakt tegen mijn vingers, en zorgt ervoor dat ik me misselijk voel. Mijn ogen blijven op de wolf gefixeerd. Hoe erg ik hem ook haat omdat het zíjn roedel was die je jongen vermoordden.. Ik kan het niet. En ik weiger toe te geven waarom. Dat kan niet.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Valdon 'Val' Demetri Luyn.

    "Heb je niet al genoeg gedaan?" Fluistert ze afkeurend. De wolf die in haar armen ligt transformeert en begint hevig te trillen. 'Valdon! Als jij het niet doet, doe ik het wel' Ik voel Sebas zijn blik in mijn vel branden en hoor een paar zware stappen. 'Oke, ik doe het wel..' Ik zet een stap naar voren, terwijl ze de jongen neerlegt en overeind komt. Ik wil nog een stap zetten, maar wanneer onze ogen elkaar ontmoeten verstijf ik. Alles om me heen lijkt wel even verdwenen te zijn. De overleden jongen op de grond, Sebas en de andere wolven. De enige die ik nu nog zie is het meisje. Het lijkt wel alsof ik me op de een of andere manier verbonden met haar voel. Een warme gloed gaat door me heen en een twinkeling verschijnt in mijn donker bruine wolven ogen. 'Je tijd is voorbij, Valdon.' De stem van Sebas in mijn hoofd, brengt me weer in de werkelijkheid. Ik kijk even naar de grond, maar al snel weer naar het meisje wie zich langs de boom op de grond heeft laten zakken. 'Sebas, nee! Stop!' Ik hoor zijn spottende lach in mijn gedachte, terwijl hij de laatste paar stappen naar haar toe zet. 'Je raakt haar niet aan!' Ik grom vals en ren op hem af, waarna ik hem ruw wegduw. 'Ik zei, je raakt haar niet aan' Ik kijk hem dwingend aan en ga voor haar staan. 'Valdon, ga aan d-' - 'Sebas, stop.' Hij richt zijn kop op Mason. 'Waaro-' - 'Valdon is ingeprent, Sebas.' Ik grom nog steeds naar hem en hou dan ook niet op, totdat hij een paar stappen naar achter heeft gedaan. 'We laten ze verder met rust' Ik kijk naar Mason en wacht tot hij zijn goedkeurende knik knikt. 'Zoals Valdon zegt, laten we ze met rust' Denkt Mason en ik hoor dat hij het er niet helemaal mee eens is. Langzaam druipen ze af het bos in. Ik werp nog een blik op het meisje. Het liefst zou ik bij haar willen blijven, maar dat kan nu niet. Ik kijk weer terug naar het bos en zie Anaïs staan. Ik werp nog een laatste blik op haar en loop dan naar Anaïs toe om haar vervolgens op mijn rug te laten zitten.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Ameÿsa Dumark
    Ik kijk gedesoriënteerd op wanneer er een nieuwe wolf bij komt. Zijn tanden blinken misselijkmakend. Zijn ogen staan vol donkere ironie en ik voel een barstende hoofdpijn als gevolg. Wolven-gedachten zijn moeilijk omdat ze zoveel stemmen bevatten. Wanneer hij ineen duikt - klaar om aan te vallen - kan ik niets anders dan hem wezeloos aanstaren. Ik ben nooit bang geweest voor de dood. Niet één keer, in mijn hele leven. Wanneer de vreemde wolf - aan wie ik nog steeds niet wil toegeven - voor me springt, voel ik hoe mijn nekhaartjes recht overeind gaan staan. De wolven grauwen naar elkaar terwijl ik voor twee luttele seconden mijn handpalm in zijn volle vacht laat glippen. Hij voelt zachtjes, fijner dan die van Simon en voor een klein moment verschijnt er een vertrouwde glimlach rond mijn lippen. Hij kijkt vertwijfeld om, waarna hij achter de anderen aan gaat. Hij stopt om een meisje op zijn rug te laten en verdwijnt dan.
    Mijn adem hapert wanneer ik mijn blik opnieuw op de dode jongen werp. Hij is niet de enige gevallene van vandaag. Er rolt een gefrustreerde gil over mijn lippen wanneer Simon gehavend uit het bos komt. Hij trek me tegen zijn warme borst, weg van het lijk en dwingt me tegen zijn warmte.
    Ik voel mijn hartslag vertragen terwijl hij sussend over mijn rug strijkt.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    [Ziek. Naar bed]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Mijn topics


    Don't be like the rest of them, darling

    Alec
    'Alec' zei Aro vervolgens, niet bij wijze van een griet toen ik binnenkwam maar als teken dat ik mijn gave op Jade moest gebruiken, ik zuchte onhoorbaar aangezien ik het te vaak had gebruikt en ik moe werd maar deed het toch, al wist ik niet hoelang het zou houden


    Don't be like the rest of them, darling

    Jade Skye Woods
    'Alec.' Zegt hij nu rustig en ik weet dat er mist komt. Mijn hand aanraken als ik bewustenloos ben slim, maar ik had aardig weervwat energie dus ik kijk naar die alex en voor de mist bij me is verander ik hem in een lappenpopje. Levenloze dingen kunnen namelijk geen gaves gebruiken. Het is net alsof je verlamt bent. Je kan nog wel zien, maar niet bewegen. 'Hebben jullie nooit geleerd van jullie ouders dat nee nee is? Ik geef we gewoon eerlijk antwoord als er iets aan me gevraagt word.' Zeg ik geirriteerd. Ik was er nu helemaal klaar mee.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Alec
    doen was boos en geïrriteerd kijken, ik kon niets doen en dat was voor het eerst dat ik ongeveer hetzelfde voelde als andere mensen voelden als ik mijn gave gebruikte.

    [ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 9:27 ]


    Don't be like the rest of them, darling