{RPG} Resident Evil ~ The Endless Night [Topic 1] - Speeltopics

Paddo schreef:

Iedereen kent de films/spellen van Resident Evil wel, of heeft er ooit van gehoord. Deze RPG is deels gebaseerd daar op.

Story
Umbrella Corporation heeft de wereld verteld dat er geen zombies meer zijn, ieder is verheugt en loopt weer rustig over straat.
Dit was in het jaar 2021,
Wat de mens niet wist was dat Umbrella Corporation gewoon rustig door ging met zijn experimenten met het T-virus.
Enkele jaren later gebeurde het, het T-virus ontsnapte uit een van de meest bevolkte hives en infecteerde zo iedereen die er was.
Nu, in het jaar 2025, gebeurt het allemaal opnieuw, de wereld raakt langzaam weer overspoelt met zombies.
Ieder leeft voor zichzelf, of gaat men toch samen werken?

Surrounding

Rulez!!!
~Iedereen luistert naar elkaar.
~Weet je iets niet? Vraag het!
~Geen Over Powered characters. (Tenzij T-Virus Agent, dan kan het soms)
~Minstens 3 Regels!
~Afwezig? Meld het!
~Events worden door mij gedaan en aangegeven in rood!
~T-Virus agents hebben max 6 wapens!
~Commando's hebben max 4 wapens!
~Teenagers hebben max 2 wapens!

Character Slots

T-Virus Agents

~ Lance Hunter
~

Commando's
Captain ~
Tech ~
Heavy ~

Teenagers
~ Evermore Luce Slive
~ Kiara Delisha Everdeen
~ Yuri Leith Bishop
~ Delya Florence Cardenas
~

Character Creation

Name:
Class:
Character
Personalitie
Weapon(s)
Extra

Lance Hunter

Ik loop de kamer in waarna ik merk dat ze weer wakker is 'Ben hier' zeg ik met een glimlach 'Maar ik ben weer op het dak, je weet maar nooit' ik glimlach even waarna ik weer naar het dak loop, ik pak mijn barret waarna ik de caravan in de gaten houdt. Ze hadden de wagens in een steeg gezet en waren een huis binnen gegaan. Ik zag een paar seconden later twee mensen op het dak die beide in een hoek gingen zitten en de omgeving bekeken.
Ik grijns even waarna ik rustig ga zitten en geniet van de rust.

Kiara Delisha Everdeen

Ik zucht opgelucht en glimlach dan. Ik sta op en loop naar de keuken voor wat eten en drinken. Met een dienblad loop naar het dak en ga bij Lance zitten. 'Ik heb wat soep voor je.' Ik ga lekker zitten en pak mijn kom waarna ik begin te eten. Ik was benieuwd naar hoelang dit nog zou gaan duren.

~

Lance Hunter

Ik glimlach even waarna ik de soep gewoon opzij schuif, eten deed ik amper of nooit, mijn lichaam had het niet nodig.
Ik kijk weer naar het gebouw waarna ik beweging opmerk, ik kijk weer door de scope waarna ik merk dat er iets is met de dame die ik net nog had aangesproken, ik grijns maar merk al snel dat de ruzie opgelost is.
Ik kijk weer naar de omgeving waarna ik weer rustig achterover ga zitten, het was te makkelijk, het gebied was veilig en de zender van haar werd geblokkeerd door mijn horloge.

Kiara Delisha Everdeen

'Sorry'mompel ik en eet snel mijn eigen soep op waarna ik de kom weg zet. Ik ga op mijn rug liggen en kijk naar boven. 'Heb je wel eens aan ons gedacht?' Vraag ik zacht en kijk naar hem. Ik pak mijn fotoboek en leg die in zijn schoot. 'Kijk maar even' zeg ik en glimlach even. 'Alles wat je hebt gemist staat erin.'

~

Lance Hunter

Ik kijk dr even aan en zucht dan 'Nee ik heb sinds de ontvoering nooit meer aan thuis gedacht, ik had er geen tijd voor en ik herinnerden mij niks meer van vroeger' ik kijk dr even aan waarna ik mijn hoofd weer wend naar de omgeving 'En om eerlijk te zijn maakt het mij ook niet zoveel uit van wat ik gemist heb, het is het verleden en we hebben beide een andere weg genomen' ik focus mij op het huis waar de mensen in zitten, het was er erg rustig, misschien te rustig.

Kiara Delisha Everdeen

Ik slik moeilijk en pak het boek van zijn schoot. 'Toch ben en blijf je mijn broer, wat er ook gebeurd.' Ik sta op en kijk hem even aan. 'Ik ga naar binnen' zeg ik en loop met het dienblad weer naar binnen. 'Wat hebben ze met je gedaan?' Fluister ik zacht en leun tegen het aanrecht. Het maakte me alleen maar meer vast beraden om Umbrella kapot te maken.

~

Lance Hunter

Ik ga over de balk zitten waarna ik mijn benen naar beneden laat hangen, ik glimlach even als ik merk dat de zon langzaam onder gaat. Het begon avond te worden, het was iets wat mij het meeste aansprak, iets waar je kon rondsluipen zonder gezien te worden.
Ik glimlach even waarna ik mijzelf neer leg en mijn ogen even sluit, het wachten op de avond was het enige wat nog moest.

Kiara Delisha Everdeen

Ik zucht zacht en ruim de rommel weer op. Buiten begon het donker te worden. Ik zucht zacht en ga weer naar Lance. 'Nog steeds zo gek op het donker ofniet?' Vraag ik en ga naast hem zitten terwijl ik naar de zon kijk die langzaam ondergaat. 'Vroeger was je dat al, en dan ging je mij bang maken' zeg ik en glimlach even. 'Inmiddels ben ik er wel achter dat er geen monsters onder mijn bed zitten of in mijn kast.'

~

Lance Hunter

Ik grijns even waarna ik dr aankijk 'Weet je dat wel zekker? Als je nu des tijds kijkt dan weet je niet meer wat je kan vinden onder je bed' ik grijns even waarna ik de zonnebril afdoe, de rooie ogen komen nu vol op tevoorschijn in het donker 'Voor het zelfde geld ligt er een zombie onder je bed en dan?' ik grijns even waarna ik mijn zonnebril weer op doe.
Ik glimlach even waarna ik weer rustig ga liggen.

Kiara Delisha Everdeen

Ik bloos even wn grijns dan. 'Mocht dat gebeuren dan roep ik heel hard om jou.' Ik grijns even. 'Ik neem aan dat mijn broer zijn zusje wel komt helpen' zeg ik en kijk even heel lief. 'Desnoods verstop ik me bij jou.' Ik kijk weer naar de lucht waar de zon nu helemaal onder is.

~

Lance Hunter

Ik glimlach even waarna ik een gigantische verrandering door mijn lichaam voel gaan, ik laat mijzelf van het dak vallen waarna ik beneden land. Ik grijp mijn hoofd vast waarna zwarte slierten langzaam langs mijn arm glijden.
Ik kijk er even naar, de injecties waren sterk, misschien zelfs te sterk.
Ik grijns waarna de slierten aan mijn arm na mijn gedachtes in een zwaard verranderen, over mijn wapens glijden en ze verbeterd en zelfs een bepantsering creeërt. Al snel laat ik het weer verdwijnen waarna ik zucht. Gelukkig was het al donker anders hadden de mensen in het huis het kunnen zien.
Ik loop weer rustig naar binnen waarna ik op de trap neer val, mijn lichaam wilde niet meer luisteren.

Yuri Leith Bishop

Voorzichtig sluip ik bij de caravan vandaan. Deze plek lijkt me veilig onaangetast. Nu heb ik de rest niet meer nodig, ik ben toch liever op mezelf. Het word donker, wat alleen maar in mijn voordeel werkt. Mijn capuchon trek ik over mijn hoofd neer als ik tussen de straten door loop, op zoek naar een geschikte plek voor een overnachting of misschien wel om tijdelijk te verblijven. Te lang op één plek blijven is te gevaarlijk, maar hier lijkt er weinig gevaar te zijn. Dat denk ik vooral omdat ik de man die eerder op de caravan af was gekomen niet gezien had, ik was al verdwenen.

Your make-up is terrible

[Zo, eindelijk een mooie kans om in te springen haha.]

Your make-up is terrible

Kiara Delisha Everdeen

'Je bent een mafkees' grijns ik en schrik dan van de rare vormen van zijn lichaam. Ik sprint snel naar beneden
om hem vervolgens naar boven te helpen. 'Ben je oke?' Vraag ik en leg hem voorzichtig op de bank. Ik haal snel zijn spullen van het dak en ga dan op de grond voor de bank zitten. 'Blijf maar even rustig liggen' zeg ik en kijk naar hem.

~

Lance Hunter

Ik glimlach even, maar het gevecht was aan de binnenkant.
Hier en daar vertrok mijn gezicht van de pijn, wanneer ik bijna het bewust zijn verlies laat ik mijzelf van de bank vallen.
Ik probeer mijzelf richting de kast te krijgen waar een van de spuiten ligt.
Naar een paar meter verlies ik mijn bewust zijn, maar mijn lichaam beweegt nog wel.
Slierten glijden over mijn arm waarna mijn ogen gefocust op Kiara blijven, het beest in mij had gewonnen.
De slierten schieten op Kiara af waarna ze haar tegen de muur aan duwen vlak bij de kast, een duivelse grijns vult mijn gezicht.