• Zeurtopic.


    Ik zit nu huilend op mijn kamer, en weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik zal even bij het begin beginnen.

    Twee weken terug was ik op vakantie met mijn ouders en broertje. Mijn broertje en ik kunnen het totaal niet vinden. Hij doet mee met die nieuwe generatie, terwijl ik er echt een hekel aan heb aan het gedrag.
    Die anderhalve week vakantie, heb ik elke dag gehoord hoe lelijk ik wel niet ben, of hoe dik ik wel niet ben en dat ik nooit meer een vriendje zal hebben. Dit raakt me echt, ook al doe ik alsof het me allemaal niks interesseert. Dus op een avond, toen mijn ouders op het terras zaten, zat ik huilend op mijn hotelkamer. Toen kwam mijn moeder opeens binnengelopen want ze moest de iPad hebben. Ze zag me huilen. Dus ze zegt: 'Wat is er?' Ik gooi alles eruit, terwijl ik aan het hyperventileren was. Conclusie wat mijn moeder zegt: 'niks van aantrekken.'

    Ze nemen het ALTIJD voor m'n 15 jarige broertje op. Terwijl het vreselijke schijn is. Hij steelt, liegt en verpatst alles wat los en vast zit. Mijn ouders willen het op de een of andere manier niet zien, en geven hem alles wat ie' wil. Vandaag in Beverwijk, hij moest en zou Turks eten. Ik lust gewoon geen Turks eten, maar daar trekken ze zich niks van aan. Dus ik zat daar, met een cola, terwijl hun alles naar binnen werkten. Lopen we daarna langs allerlei andere tentjes, wat ik wel lekker vind. Maar nee, ze schenken geen aandacht aan mij.
    Nu zit ik dus met honger, en huilend op mijn kamer. Ik weet gewoon niet hoe lang ik dit nog aan kan, want ze doen gewoon niks aan het gedrag van mijn broertje tegenover mij.

    Sorry, maar ik moest het even kwijt.


    To infinity and beyond •

    Ik vind het echt heel vervelend voor je. Waarschijnlijk willen je ouders gewoon niet beseffen dat hun zoon met verkeerde dingen bezig is, omdat ze van hem houden. Dat op zich vind ik al best erg, maar ik kan er al helemaal niet tegen dat dit ten koste gaat van jou. Als je hier met iemand (het liefst een ouder persoon, zoals een nicht, neef, opa of oma) over praat, kan hij/zij je misschien helpen. Die persoon kan dan namelijk samen met jou aan je ouders vertellen dat je je echt niet prettig voelt bij hoe ze jou eigenlijk een beetje wegcijferen en jouw broertje zijn gang laten gaan. Ik heb het idee dat je ouders niet naar jou alleen zullen luisteren, dus daarom lijkt het me handig om wat hulp in te schakelen van een ander.


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

    dat is erg vervelend. maar zo zijn broertjes nou eenmaal. Ze zeggen dat ze je lelijk vinden maar ondertussen.. heeft mijn tweeling broer ook áltijd. het is nu even moeilijk maar die fase gaat over. daarnaast wat je ouders betreft. Je broertje ziet het waarschijnlijk over dat ze het altijd voor jou opnemen, zoiets is altijd zo met broers/zussen terwijl ouders dat in feite niet doen.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Dat is inderdaad erg oneerlijk. Ik zou als ik jou was hulp gaan zoeken zodat er misschien wel gezinsbegeleiding komt. Want zoals ik hoor spoort dat broertje van jou niet helemaal: stelen e.d hoort toch helemaal niet?
    Hoe dan ook: Ik wens je heel veel sterkte en je mag me pb'en if you need it (:


    26 - 02 - '16

    Ik weet echt volkomen hoe je je voelt ><. Ik heb een zus die net zo is. Ze scheld me uit van dat ik dom ben en lelijk en dat ik helemaal niks kan. Zeg ik het tegen me ouders, zeggen ze dat ik het gewoon moest negeren. Nou is mijn zus wel autistisch, maar of dat nou een excuus is om mijn leven rot te maken =.= Ik bedoel: ik heb ook gevoelens hoor! Maar nee, mijn ouders willen niet luisteren. En ik krijg altijd de schuld als er iets gebeurt =.= Zelfs als ik gewoon tv zit te kijken begint ze op me te schelden. En de straffen die ik krijg zijn echt afschuwelijk. En de straf die zij krijgt is alleen maar even een 'babbeltje'.
    Dus ik weet compleet hoe je je voelt! Je bent niet alleen.


    Where the light is, there will be darkness.Where the darkness is, there will be light.

    Ik voel met je mee, bij ons thuis is het precies zo. Het is waar, je moet je er niks van aantrekken, niks anders helpt. Alleen is het verdomd moeilijk ):

    [ bericht aangepast op 11 aug 2012 - 17:51 ]


    Olive

    Dat vind ik echt jammer voor je om te horen. Ik ken de situatie niet, maar ik denk dat het toch het beste is je zo min mogelijk aan te trekken van de beledigingen van je broertje. Hij zit waarschijnlijk in zo'n dwarse periode, maar het is alsnog super vervelend natuurlijk. Maar maak zijn woorden niet jou waarheid. En blijven proberen met je ouders te praten. Als dat niet helpt zou ik er met een vriendin of ander vertrouwd persoon over praten. Sterkte!


    You are beautiful, you are love.

    Het is inderdaad een verdomd moeilijke situatie... Helaas heeft je moeder wel gelijk, je moet je er niets van aantrekken. Blijkbaar gaat zij er niets aan doen en je vader ook niet, dus kan je je alleen maar sterk houden en je broertje negeren. Wat hij zegt is natuurlijk ook helemaal niet waar, vaak zeggen zulke mensen dingen omdat ze zichzelf dan beter voelen. Maar hou vol, het zal niet voor eeuwig duren.


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    (sorry voor het woord gebruik)
    wat een zak!! misschien moet je eens zorgen dat je alleen met je ouders kan praten als hij niet thuis is ofzo. Leg hun het probleem voor en als ze zeggen niets van aantrekken, ga dan alles doen waar jij zin in hebt. Al zeggen zei nee. Misschien luisteren ze dan wel!


    O mia lost elan. Tu isag elythe.

    Kom jij voor jezelf op? Dat is wat ik doe met mijn irritante zusje. Ik laat niet alles over me heen lopen. Maar vaak maak ik het alleen maar erger dan het al is.. Negeren is denk ik de beste oplossing.


    A friend is one who believes in you when you have ceased to believe in yourself.

    Ja, dat hoor ik ook vaak thuis, alleen dan niet van m'n zusjes.. $ Alleen praat ik er niet over en wacht net zolang tot ze ophouden en dan ga ik depri doen met mezelf. (krul) Oke, doe dus niet wat ik doe, en praat er over met je ouders.


    "I believe that marriage isn't between a man and a woman; but between love and love." - Frank Ocean

    Ga rustig met je ouders praten, yeg expleciet dat je NIET wilt dat je broertje bij dit gesprek aanweyig is of yelfs in de buurt is (beter: wacht tot ie even naar een vriend of zo toe is en je alleen me je ouders thuis bent) en vertel wat je dwars zit. Vertel dat je broertje liegt, bedriegt, dingen verpatst, jou uitscheld en lullig behandelt. Vertel het hoe JIJ het ervaart (ik-persoon, belangrijk, dus goed onthouden) en hoeyeer je ermee zit, en het buitengewoon naar vind dat jij voelt alsof hij wordt voorgetroken ten opzichte van jou en dat hij niet als enige verdient, jij verdient ook leuke dingen. Succes en als je een cyberriem onder je hart gestoken wilt hebben, mail je of plaats je een bericht.


    "A weed is simply a flower that somebody has decided is in the wrong place." Sister Monica Joan, Call the Midwife

    Oh jeetje, gelukkig kan ik ontzettend goed overweg met mijn broertje. Maar wat naar voor je. En ook wat rottig van je ouders dat ze helemaal niet naar jou luisteren. Als wij gaan eten wat ik niet lust, well mijn ouders houden in de eerste plaats altijd wel rekening voor met me, maar dan ga ik gewoon weg en ergens anders eten. Idgaf als ze dan boos worde, hun probleem niet de mijne. Oh jeetje, ik hoop dat het snel allemaal goed komt!


    Alleen maar tranen van geluk

    Ik vind het echt heel erg voor je. Mijn ouders zijn gelukkig niet zo, ook al ben ik dan de jongste, ik zou het echt gemeen vinden voor mijn zus als ze nooit rekening met haar zouden houden.
    Wat ik zou doen in jouw situatie is eerst nog een keer proberen te praten met je ouders. Niet meteen verwijten wat zij verkeerd doen. Zeg wat jij vindt. Daar kunnen ze geen commentaar op geven, want het is jouw mening en die is zoals hij is.
    Werkt dit nog niet, probeer dan eens aan te kloppen bij iemand anders. Misschien familie of leraren of iets dergelijks. Laat mensen weten dat je je zo voelt. Misschien kunnen zij namelijk wel je ouders ervan overtuigen dat dit niet goed is.

    Verder wil ik even kwijt dat je broertje zijn mond moet houden, want je bent heel mooi (flower)


    Happy Birthday my Potter!

    Ahw. Bedankt voor de reacties! Ik ga maar eens goed praten met mijn ouders. Normaal gesproken ben ik iemand die niet over zich heen laat lopen. Maar met mijn broertje is gewoon niks te beginnen, hij is 2 koppen groter dan mij en weet je gewoon te intimideren.


    To infinity and beyond •

    Ik heb ook de hele vakantie moeten horen hoe wit ik ben en daarna hoe verbrand ik wel niet was, allemaal van mijn broertje.
    Het zit 'm in de pubertijd van je broertje, en het feit dat hij jonger is. Meestal (niet altijd, ik doe niet aan vooroordelen) krijgen de jongsten altijd gelijk en moeten de oudsten daar maar mee leven.

    Het komt wel goed <3 desnoods ga je met je moeder naar een therapeut of zo, en gooi je daar alles eruit. Het heeft bij mij heel erg gewerkt.


    Destroy what destroys you.