Grrr. Ik moest voor m'n schrijfcursus een uur uit m'n leven beschrijven, dus ik had dat heel leuk gedaan. Krijg ik vervolgens de opdracht om het stuk te herschrijven vanuit de ogen van een alwetend persoon, en dingen toe te voegen zodat het spannender wordt. Jammer datdat hierbij praktisch onmogelijk is. Kan iemand iets creatiefs verzinnen voor me? 
Ze ligt in het gras, met voor zich een glas witte wijn dat naar zomer proeft en een roman van Tim Krabbé met een pijnlijk paarse voorkant. Ze vouwt hem open, en onmiddellijk versmelt het zonlicht met het wit van de nog onaangeroerde bladzijden.
Haar ogen strelen het zwart van de inkt en algauw bevindt ze zich in een diep, donker literair bos waarin de hoofdpersonages boswachters zijn. Bomen van woorden torenen boven haar uit, en een lichte angst maakt zich van haar meester als ze merkt dat ze afgedwaald is van het veilige pad van de werkelijkheid. Nu bevindt ze zich in een andere dimensie, en is ze voor de buitenwereld onaanspreekbaar geworden. Discreet transformeert de angst in nieuwsgierigheid. Terwijl ze verder en verder verdwaalt, schuren doornloze stijltakken en exotische poëziebloemenen zachtjes langs haar enkels.
Pas 234 bladzijden later werpen de eerste straaltjes licht zich weer door de bomen heen. De bewoonde wereld verrijst aan de horizon als een boosaardige reus, klaar om haar met zijn enorme lichaam te verpletteren. Met tegenzin dragen haar voeten haar over de weg terug naar de eentonigheid van alledag. Het liefst wil ze meteen weer rechtsomkeert maken.
Destiny is what you're supposed to do. Fate is what kicks you in the ass to make you do it.