{RPG} Free like a mustang ~5~ - Speeltopics

[ bericht aangepast op 22 aug 2012 - 13:30 ]

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Sanne
'Jeeeej' roep ik uit. Ik pak net als Michelle mijn spullen en leg die naast die van haar neer. Lachend zing ik met haar mee, het blijft gewoon een leuk liedje. 'Allegro, schatje, komen! We gaan een ritje maken!' roept Michelle naar haar mooie paardje. Hij kijkt even op een graast dan weer verder. Ze zucht.'Irritant beest.' En loopt naar hem toe. Ik kijk grijnzend toe. 'Solerooo,' roep ik en klik een keer met me tong. Een bekend hinnikje antwoord terug en mijn schatje komt er rustig aanlopen. 'Kijk zo moet het!' roep ik uitdagend naar Michelle, die nu bij Allegro staat. Ik geef Solero een dikke knuffel en neem hem dan rustig aan zijn halster mee. Ik wacht totdat Michelle er ook is en sluit daarna het hek van de wei.

When you believe your dreams come true

Michelle
Ik glimlach naar Sanne.
'Maar mijn paard is een irritant, eigenzinnig en hyperactief mormel, net als ik.' Grijnzend leid ik Allegro naar de poetsplaats waar ik met een roskam het vuil van zijn lichaam los begin te poetsen.
'Wat hebben we trouwens nodig in de stad? Behalve ingrediënten voor de taart. Ik denk trouwens dat het wel slim is om zadeltassen mee te nemen, aangezien ik best veel wil kopen. Ik houd nu eenmaal van shoppen.' Vrolijk kijk ik haar aan en ik ga verder met Allegro's rechterkant.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Nala
Zijn lippen die onverwachts op de mijne drukten, ontketenden een stormvloed aan emotie's.
Verwondering, terughoudendheid, schok, verrassing, maar bovenal: liefde, genegenheid en zelfs een sprankje lust.
Mijn lippen volgden de zijne vanzelf en ik sloot mijn ogen.
Ik wou mijn armen om hem heen slaan, mijn tong over zijn lippen laten gaan en gewoon helemaal samensmelten, maar ik was bang iets verkeerd te doen.
Ik schoof dichter naar hem toe, maar durfde niet veel meer te doen. Bang het moment te verbreken.

“To live will be an awfully big adventure.”

Sanne
'haha, nou en.' ik steek mijn tong naar haar uit. Ik zet Solero naast Allegro en begin ook te poetsen. 'uuhm even denken, mischien kunnen we al wat inkopen doen voor de grote tocht? Ik hoop dat Luna er snel weer is dan kunnen we met z'n allen weg.' zeg ik bedenkelijk. 'Ach, ik denk dat we gewoon moeten kijken in de winkel, dan komen we vanzelf wel spulletjes tegen die handig zijn.' Ik pak een hoevenkrabber en begin Solero´s hoeven uit te krabben. Daarna pak ik een zachte borstel en borstel zijn hoofd voorzichtig schoon. 'Wat heb je toch allemaal gedaan jochie?' klets ik tegen hem. Tegen de tijd dat hij schoon is zit ik helemaal onder het zand. Ik klop mezelf even af. 'Hoe ver ben jij?' vraag ik aan Michelle. 'Ik ben klaar met poetsen, dus ik ga opzadelen hoor.' Eerst leg ik het dekje op zijn rug, als die goed ligt leg ik het zadel erop. Daarna maak ik de singel vast en singel hem voorzichtig aan. Ik geef solero een kusje op zijn neus en doe alvast mijn cap op. Het halster klik ik af en leg dan voorzichtig het bit in zijn mond. Één voor één gesp ik de riempjes vast en check alles nog een keer na. 'Zo, I´m ready to go!' roep ik uit.

When you believe your dreams come true

Vintain
Opgelucht omdat ze mijn onverwachte non-verbale actie goedkeurde leg ik langzaam mijn hand op haar rug. Wat stom dat ik dit nu weer deed, maar ik kon gewoon niks bedenken. Ik wilde haar helpen... maar deed ik hier wel goed aan? Straks zou ze erachter komen... Ik hield echt van Nala maar ik kende haar gewoon niet goed genoeg om verliefd op haar te zijn. Ik ben nooit iemand geweest die zomaar verliefd op iemand kon worden. Ondanks al deze gedachten kus ik haar rustig terug terwijl ik mijn geweten probeer de spreekwoordelijke mond te snoeren. In mijn hoofd begin ik onwillekeurig het deuntje van de kabouterdans te herhalen om ergens anders aan te denken, maar aangezien jongens zoals ik niet goed in multitasken zijn merk ik na een tijdje dat mijn lippen zich stilhouden en niet meer als puzzelstukjes in die van Nala passen. Stom. Iets harder dan de bedoeling was kus ik haar weer. Afleiding... Ze had afleiding nodig.

I can't define who I am.

[Dit topic is het enige waarvoor ik nog op Quizlet kom eigenlijk, ben te lui om op andere dingen te reageren of andere verhalen te lezen hahaha]

I can't define who I am.

[WIE IS DAT MEISJE? Straks is het Luna o_0 Of Michelle.. Ofzo.. Is het iemand vd ranch?
En ik heb echt medelijden met Nala om wat Vintain haar nog gaat flikken. Pfffttt..]

Stop acting normal. It gets bored.

[Maar maar maar... Vintain is best wel lief En tja misschien wel misschien niet]

I can't define who I am.

[I think it's still meany.. but too late..
Dat kan je toch wel zegge? *Begging eyes**]

Stop acting normal. It gets bored.

Michelle
Snel poets ik de laatste restjes vuil van Allegro's vacht af en krab ik zijn hoeven uit. Dan leg ik heel voorzichtig het zadel op zijn rug. Zo rustig mogelijk trek ik de singel aan, gaatje voor gaatje. Als alles goed ligt doe ik zijn beschermers om, ik vind het namelijk een prettiger idee dat hij bescherming heeft bij zo'n lange rit. Zeker omdat hij ook geen drie meer is. Ik streel hem over zijn hals als ik het halster om zijn nek hang, zo staat hij nog steeds vast, maar zijn hoofd is vrij. Voorzichtig breng ik het bit in zijn mond en ik geef hem een kusje op zijn kaak als hij het gelijk toestaat. Snel maak ik alle riempjes vast en ik controleer de lengte van de beugels nog eens. Dan zet ik mijn cap op en doe ik mijn chaps om. Dan haal ik het halster van zijn hals af en glimlach ik naar Sanne.
'Ik ben ook klaar om te gaan!' Vrolijkheid kleurt mijn wereld, ik heb zo'n zin om weer te gaan rijden!
'Oh, shit, we moeten nog een briefje schrijven!' roep ik ineens uit. Ik bind Allegro met zijn teugels aan de paal vast en race naar de zadelkamer. Daar pak ik pen en papier.
Lieve Vintain en Nala,
Sanne en ik zijn alvast op weg naar het dorp. Jullie kunnen ons achterna komen als jullie dat willen. De route is simpel, je moet gewoon de rivier volgen die vlak achter de weides begint. Hij eindigd in het stadje, wij gaan langs bij de supermarkt en de ruitersport zaak. Ik heb mijn mobiel bij me, dus jullie kunnen me altijd bellen.
xx Michelle
Als het briefje klaar is hol ik naar het huis en ik hang het op de deurklink zodat het goed zichtbaar is wanneer ze de deur willen sluiten. Dan ren ik weer terug naar de stallen.
'Zo, nu kunnen we echt gaan,' zeg ik stralend tegen Sanne.

{Ik denk dat Vintain het idd goed bedoeld, maar het gwn heel onhandig uit (heel erg onhandig ^^) Nala komt er vroeg of laat toch wel achter en dan beter nu dan over een week... Maar ja, het zorgt wel voor meer spanning in het verhaal ^^
Ik vind trouwens dat Luna terug moet komen :c}

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Nala
Hij legt zijn hand op mijn rug en even voelt het bijna helemaal goed.
Waarom bijna? Ik weet het niet...
Alsof hij hetzelfde leek te denken, bewogen zijn lippen plots niet meer mee. Om daarna onverwachts fel terug op de mijne te drukken. Een steekvlam leek te ontvlammen in mijn binnenste, maar dit voelde niet goed.
Helemaal niet goed.
Ik haalde mijn lippen van de zijne en legde mijn hoofd tegen zijn schouder, zodat hij de bezorgdheid in mijn ogen niet zou kunnen zien.
Een meisje voelt het als een jongen niet met zijn gedachten bij de zoen zit. En misschien was hij gewoon in de war of te hard zijn best aan het doen of gewoon bezorgd, maar iets vertelde me dat het helemaal wat anders was.
Ik was in de war, bezorgd, verontrust... Maar ik trok me niet terug. Ik bleef tegen hem aan zitten. Ik had zijn warmte nodig, of die nu nep was of niet.

“To live will be an awfully big adventure.”

[Awwhh, en hierdoor vind ik dus juist weer dat het weer lief is
Maarruuhh, ik vind ook dat Luna terug moet komen Alleen pas na de rit, en dan moet ik nog een goed moment bedenken ^^]

Stop acting normal. It gets bored.

{Grrrr, ik ga alvast een nieuw topic maken, daar mogen jullie pas reageren als dit vol is ^^}

[ bericht aangepast op 6 sep 2012 - 20:03 ]

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Vintain
Bruut haalt ze haar lippen van de mijne en legt haar hoofd op mijn schouder. Op die plek voelt het beter. Als... vrienden? Wil ik dat wel? Ik had werkelijk geen idee. Mijn gevoelens zaten totaal in de knoop. Rustig streel ik met een hand door haar mooie rode haren en bijt op mijn lip. Dit voelde verkeerd. Hoe zou alles lopen als ik haar hart zou breken? Waarschijnlijk gooide Michelle me dan gelijk van de ranch. Maar hier voelde ik me fijn en ik wilde niet meer gaan..

I can't define who I am.

[O.. O. O. Is dat meisje Michelle? Is het strx Luna
Sorry..Hoe onlogisch het ook klinkt uit je reactie, ik probeer echt in alles een tip te vinden (;

Topic 6]

Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

[ bericht aangepast op 6 sep 2012 - 22:26 ]

Stop acting normal. It gets bored.