Bingley schreef:
(...)
Maar wat nou bij wilsonbekwaamheid? Als diegene niet zelf kan aangeven of hij euthanasie wil, maar wel verschrikkelijk veel lijdt. Als je diegene laat leven, laat je diegene met intense pijn in hel verder leven, maar wanneer iemand anders (zoals de arts) kiest voor euthanasie voor diegene -en dan in geval wanneer er niets is vastgelegd over zulke situaties-, hoe noem je het dan? Je hebt dan geen bewijs dat de patiënt het wil, maar een arts hoort de pijn te verlichten.. Is het dan wel moord, als de arts kiest voor euthanasie?
Dat is namelijk het lastige, je kunt het niet bekijken vanuit het oogpunt van iemand die wilsonbekwaam is..
En nee, ik wil niet zeggen dat ik euthanasie moord vind. Ik probeer me alleen even in te beelden dat ik dat wel vind! :'D
Niemand mag voor Euthanasie kiezen alleen het 'slachtoffer' zelf. Geen arts, familie, partner of vrienden niemand. Ze moeten het altijd overleggen en als de pacient ervoor kiest om te lijden dan geveurd dat ook. In een coma laten ze hem zolang mogelijk liggen, er zijn mensen die liggen al een decenia in coma. Pas na een hele lange tijd achteruit gaan kan de familie in overleg met een aantal artsen met verschillende specialiteiten besluiten voor Euthanasie; dit is enkel in uitzonderingen en komen amper voor. Het is dan nog steeds geen moord want men is eigenlijk al dood alleen het hart klopt nog meer gebeurd er niet.
"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."
