(RPG)The poor, the rich, the dogs and the villas. [1] - Speeltopics

RPG rechten zijn van: @MyMisery

Om het topic netjes te houden ga ik alles in een story zetten.
http://www.quizlet.nl/stories/87645/rpg-the-poor-the-rich-the-dogs-amp-the-villas/


Speciaal voor julie nog even de regels:

- OCC is met haakjes []{}()
- In het echt zijn mensen ook niet na een uur al verliefd. Ze vinden elkaar wel leuk, dat is wat anders.
-Schelden mag, allen wel met de personages
-16+ is toegestaan
-Overdag ben je samen, als er een dag programma is, anders zit je met de andere in jouw persoonlijke villa
-Ga anderen niet lopen besturen.
-De plaatsen waar we heen gaan worden aangegeven. Als je zelf ergens naartoe wil moet je dat vragen
-Het liefst drie regels, meer mag altijd.
- Max. twee jongeren per persoon.
-niemand is perfect
-ik wil minimaal nog 1 iemand onder de 16. (Die van mij is 14)
-Realistisch en actief. Als je dat bent mag je meedoen




Als ik offline ben en er moet een nieuw topic geopend worden
Mag er overlegd worden en gewoon een nieuw topic geopend worden,
indien Alles wat hier staat er ook in komt te staan, ook de story.

Veel plezier, het vertrek van de bussen staat ook in de story.

[ bericht aangepast op 4 juni 2012 - 19:04 ]

We've lived in the shadows for far too long.

Robin Daniel Hastings
Ik pakte haar hand vast. 'Ik vind het heel erg voor je. Ik hoop echt dat ze snel beter wordt!' In mijn gedachten stel ik mezelf voor hoe het moet zijn als je bijna niet rondkomt je niet naar buiten kan boven een bepaalde tijd en je moeder ook nog ziek is. Ik zelf zou dat nooit overleven. Zonder dat ik het zelf doorhad had ik mijn armen om Maddy heen geslagen.

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

Madeline 'Maddy'
Ik voelde hoe hij mijn hand vastpakte, en ik glimlachte dankbaar. Ik hoopte het ook, maar vreesde van niet.. Ik moest al blij zijn dat ik genoeg eten binnen kreeg.
Ik staarde een beetje voor me uit, en voelde hoe hij zijn armen om me heen had geslagen. Of ik het had verwacht? Nee, maar het kalmeerde me. Ik nestelde me wat tegen hem aan, en probeerde de tranen tegen te houden. Wat als mijn moeder zou overlijden? Ik kon het me niet voorstellen, een leven zonder haar..

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Robin Daniel Hastings
Ik ging met een de rug van mijn hand over haar rug terwijl mijn anderen hand nog steeds om haar heen lag. 'Misschien kan ik aan mijn ouders vragen of jullie een tijdje naar ons mogen komen, is het bij ons ook nog eens gezellig.' Probeerde ik haar op te vrolijk maar ik wist dat het eigenlijk niet mogelijk is. Als je iemand verliest ben je er kapot van dat wist ik uit eigen ervaring en ik had een vriendin verloren zonder mijn moeder zou ik echt niet weten wat te doen.

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

Yasmin

'Oke, dat word zelf slepen.' zuchtte ik tegen Tiffany. Ik deed mijn hakken uit en nam ze in mijn hand. Ik pakte 1 van mijn koffers bij het handvat en trok het uit de bus. 'Oke, daar is mijn hernia al.' zei ik toen ik pijnlijk naar mijn rug greep. 'Hebben ze hier geen butler ofzo?'

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Madeline 'Maddy'
''Misschien kan ik aan mijn ouders vragen of jullie een tijdje naar ons mogen komen, is het bij ons ook nog eens gezellig.'' zei hij, en verbaasd kwam ik een stukje overeind, zodat ik hem aan kon kijken.
''Wat? Maar- Je kent me amper en- maar het lijkt me echt geweldig, hoor! Maar-'' ik sloeg mijn ogen neer. Als ik te enthousiast was, kwam ik gewoon niet meer uit mijn woorden. ''Is dat mogelijk?'' vroeg ik zachtjes, terwijl ik naar de grond keek en vluchtig een ontsnapte traan wegveegde.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Tiffany
Lachend zag ik Yasmin stuntelen met de koffers. Zo zal ik er ook uitzien als er niet iemand komt helpen. 'Erg behulpzaam zijn ze hier niet he?' Ik keek om me heen, op zoek naar iemand om de koffers weg te dragen. Mijn ook bleef hangen op de chauffeur die mij niet echt bepaald aardig vond. 'Kom.' Ik sleur haar mee naar de man die nog steeds achter het stuur zit. Het is echt een typische buschauffeur. Grijze haren, snor en hij rookt. 'Hallo, kunt u onze koffers naar de kamer brengen? Een kleine moeite vindt u niet?'

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Yasmin

'Tiffany dat kan je toch niet maken!' lachtte ik. Ze ging gewoon naar de buschauffeur om te vragen of hij onze koffers naar de kamer wilde brengen. Waarom had ik haar niet eerder leren kennen, ik had echt het gevoel dat ze een echte vriendin was en dat ik haar kon vertrouwen. Ik kon lol met haar hebben en ook serieus zijn. Ondertussen probeerde ik weer serieus te worden en keek de buschauffeur met mijn allerliefste glimlach aan. 'Asjeblieeeeeft?' smeekte ik.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Tiffany
Als antwoord doet hij de deuren dicht. Ik merk dat hij ons zo veel mogelijk probeert te negeren. Misschien was het toch niet zo slimme zet om de muziek hard op te zetten. 'Logisch dat u chauffeur bent geworden, je weet niet hoe je met mensen om moet gaan.' Ik draai me om en loop naar de kofferbak. Mijn lange haren draai ik in een knot. Dan verwissel ik mijn hakken voor gympen. Wat nou niet echt charmant staat met een jurkje. 'Let's do this.' Zelfverzekend haal ik de eerste koffer uit de bus. Een paar meter neem ik hem mee en geef het dan op. 'Dit is pure kindermishandeling.'

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Robin Daniel Hastings
'Ik denk het.' Ik wist dat mijn vader dit niks ging vinden hij vindt het onzin zijn rijkdom met anderen te delen aangezien die er niet voor gewerkt hadden. Mijn moeder en ik zijn daar echter anders in vooral in zo'n situatie heb ik altijd medelijden met minder bedeelden. Ik keek naar haar gezicht waar verschillende emoties te zijn waren en ik hoopte oprecht dat het zou mogen.

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor

Yasmin

'Stomme buschauffeur, echt geen idee heeft hij.' zuchtte ik toen ik mijn koffer oppakte bij het handvat en zo snel mogelijk naar de villa probeerde te slepen. 'Tif, lukt het?' riep ik naar haar. Ze stond nogal moeilijk te doen en het zag er grappig uit. Ik keek naar mijn voeten, helemaal zwart aan de onderkant, waarom was ik zo dom om mijn schoenen uit te doen. Ik sleepte mijn koffer voor de deur en liep weer terug om aan de 2de te beginnen.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Tiffany
Zuchtend begon ik aan de tweede koffer, daarna de derde en zo ging het nog wel een tijdje door. Na tien koffers, of elf, ik was de tel kwijt geraakt was ik klaar. 'Tijd om wat te drinken!' zeg ik vrolijk en vind in mijn tas een fles champagne. Het was uit mijn vaders wijnkelder, vast wel een goede dus. Mij boeit de kwaliteit op dit moment niet echt, als ik maar iets heb. Natuurlijk heb ik ook glazen meegenomen. Ik geef er een aan Yasmin. De dop vliegt van de fles en het schuim komt uit de fles. Snel houd ik de glazen eronder en schenk ze in. Het glas zet ik in het kofferruim om mijn schoenen weer te verwisselen voor ballerina's. Mijn voeten deden zeer van het vele lopen, ballerina's zaten toch wat gemakkelijker dan hakken. Dan pak ik het glas op en houd het omhoog. 'Op wat proosten we?' lach ik.

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Yasmin

Ik houd het glas omhoog. 'Uhm, op kleren verknippen en feesten!' riep ik en ik tikte mijn glas tegen het hare aan. Daarna nam ik een slok. 'Ah, dat smaakt echt goed!' zei ik. Ik kon proeven dat de champagne van goede kwaliteit was, en het smaakte heerlijk na het kofferavontuur. 'En nu moet het koffers uitpakken nog beginnen.' zuchtte ik.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Tiffany
'Oh my gosh, ik heb echt een geweldig idee!' Ik ren enthousiast naar de kamer en maak al mijn koffers open. Een koffer was vol met rare kleding, je weet maar nooit of je die ooit nodig zal moeten hebben. Bij Yasmin deed ik een rare muts op, en zelf deed ik een andere variant op. 'Waarom beginnen we nu niet alvast met feesten?' lach ik en ren naar de woonkamer waar ik de muziek zo hard mogelijk zet. Ik spring op de eerste tafel die ik zie en trek Yasmin erop.

[ bericht aangepast op 6 juni 2012 - 21:38 ]

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Yasmin

'Woehoeeee!' gilde ik door de woonkamer heen en ging los met mijn halve glas champagne in mijn hand. Ik keek naar Tiffany die helemaal los ging met haar gekke muts op. Lachend danste ik verder en vroeg me stiekem af hoe de anderen erop zouden reageren.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Tiffany
'Like a sir,' lach ik als ik aan de baard van de muts voel. Daarna neem ik een slok champagne. Het glas is nu leeg. Vanaf de tafel probeer ik hem in de wasbak te gooien. Een meter ervoor valt hij op de grond stuk. 'Oeps.' Daarna doe ik alsof er niets gebeurt is en ga weer verder met het dansen. Op dit soort momenten ben ik wel heel actief.

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”