Naam: Victoria Dickinson
Leeftijd: Victoria is drieëntwintig jaren oud en verjaart op negen juli.
Uiterlijk:
Vroeger
Dit is Victoria rond haar dertiende levensjaar. Ze had een wat vol gezichtje met zalm roze lippen. Haar gezicht viel niet heel erg op. Haar nu nog wat oranje gekleurde haren daarentegen wel. Ze maakte haar een stuk opvallender, iets wat ze wel nodig had met haar sterke karaktertje.
Haar kledingstijl is hier wat kakkerig, iets wat ze niet altijd heeft. Tuurlijk is ze nog wel een meisje dus loopt ze met de grote sjaals maar combineert deze vaak met een mannenoverhemd of sweater. Rokjes en jurken droeg ze nooit. Alleen broeken, daar bestond haar kledingkast uit. Make-up in deze tijd gebruikte ze amper. Soms wat eyeliner of wat mascara maar meer niet.
Op haar vijftiende zette ze haar eerste tattoe met toestemming van haar beide ouders. Het was haar lichaam dus haar keuzes. Deze
tatto was een veer onder haar rechter borst. In dit zelfde jaar volgde er nog
vier andere. Dit was het begin van een heuse verslaving.
vijftien jaar
Nu
klik&
klik.
Victoria heeft niet al te lange rood gekleurde haren. Zo reiken tot iets onder haar schouder en hebben meestal slag erin. Soms stijlt ze het omdat ze het eigenlijk mooier vind. Over haar hele gezicht zitten kleine sproetjes die in de zomer haar gezicht bijna bruin laten kleuren. Ze heeft een kleine, brede neus en niet al te smalle lippen. Haar ogen zijn meestal donker opgemaakt en haar lengte is zo’n 1. 65 m. Nee, lang is ze niet. Hoeft ze ook niet te zijn. Het is haar kracht. Het maakt haar sterker.
Victoria’s kledingstijl is eigenlijk het zelfde gebleven. Een mooie jeans, iets wat wijder dan het skinny model, met een shirtje met een mooie print. Geen accessoires, geen tassen, geen gedoe. Victoria blijft hierbij. Haar schoenen zijn bijna altijd een paar all stars of andere gympen. Hakken, ze walgt ervan en hoeft ze niet te zien.
Sinds haar terugkomst haar Vic haar lichaam laten over tatoeëren. Te beginnen bij haar
borst. De vleugels staan voor haar vrijheid, de roos voor de liefde voor haar familie en Promise voor haar dienst tegenover het land. Haat belofte voor het land. Verder heeft ze grote onnodige tatoeages op haar rug, benen en armen. Denk aan een stuk
ruggengraat, een
een wolf voor macht,
pistolen, een
inktvis etc. Ze zet de meest vreemde dingen op haar lichaam.
Innerlijk:
Vroeger:
Victoria was altijd al een stoer meisje. Ze had bijna geen vriendinnen en was altijd bij de jongens te vinden. Soms was ze wat agressief, als ze namelijk ergens niet tegen kon was het pesten of treiteren wel. Ze had een hekel aan onrechtvaardigheid en was dan ook niet bang om op de vuist te gaan met deze of gene. Victoria wilde ook liever behandeld worden als een jongen, ze wilde niet onderdoen voor haar geslacht en werd ook vaak Vic genoemd naar Victor. Naar de naam Victoria luisterde ze dan ook bijna nooit. Door haar soms wat agressieve gedrag, haar grote bek en haar behoorlijke ego was ze redelijk populair in bepaalde kringen. De ‘echte’ meiden vonden haar nooit wat maar sommige keken tegen haar op. Met die mensen had ze nooit zo veel. Ze wilde gelijken mensen. Ze was een echte rechten strijder. Maar ook haar perfectionisme speelde een grote rol. Ze hield niet van onafgemaakte zaakjes, ze wilde alle puntjes op de i. Alles helemaal geweldig. Het beste, alleen dat was goed genoeg voor dit meisje met haar redelijk aanwezige arrogantie.
Nu:
Victoria’s arrogantie is wegebt. Heel ver weg. Er is bijna niets meer van over. Onzeker is ze niet, een stil, bang meisje ook niet. Qua karakter het gemiddelde meisje wat in een café een kop koffie besteld en het daarna meeneemt. Zo’n elke dag meisje, zonder verhaal. Al heeft Vic wel haar verhaal. Nog steeds is ze geen meisjes meisje. Ze kan moeilijk met mensen van haar zelfde geslacht praten, ze begrijpen haar niet naar haar idee. Vic is te veel meegemaakt en heeft hier elke dag last van. Ze trilt, huilt, slaapt bijna niet, praat amper, probeert alles te ontwijken en is bang. Heel bang. Nooit zal ze iemand meer vertrouwen. Houden van is ze niet verleerd maar niemand is te vertrouwen. Paranoia zo zou je haar kunnen noemen, achter iedereen zoekt ze een duister stukje. Een donker verleden want uit ervaring weet ze dat iedereen dat heeft. Victoria maakt geen praatjes meer met vreemde. Een begin van een gesprek zal moeizaam op gang komen. Ze kan zich maar op één persoon focussen maar probeert ook de omgeving in de gaten te houden. Ze is wel heel behulpzaam en snel bezorgd. Ze is nog steeds tegen ongelijkwaardige relaties. Iedereen is gelijk in haar ogen. Blank, Zwart, Joods, Katholiek, Moslim, Homoseksueel, voor Victoria maakt het niets uit. Als ze je maar kan vertrouwen. Kwets je haar, verraad je haar of doe je haar geliefden iets aan. Ze vermoord je, en dit kan je letterlijk nemen. Ervaringen heeft ze namelijk genoeg met vuurwapens en haar agressie is alleen maar aangewakkerd. Nee, maak haar niet boos want je komt nooit meer van haar af. Ze is een echte pitbull, een bijtertje. Ze laat je niet los. Ze neemt je mee haar graf in. En dit doet ze maar al te graag. Hoe meer ze jouw leven kan verwoesten hoe liever.
Bezigheden na Highschool: Na school had Victoria nooit de intentie gehad om door te studeren. Na jaren lang in de banken te hebben gezeten was ze er wel klaar mee. Met haar toenmalige vriend heeft ze wat reisjes gemaakt totdat ze een folder van de landmacht zag. Defensie, het leek voor haar gemaakt te zijn. Niet veel later, op haar negentiende, schreef ze zich in. Ze werd had aangepakt, als een man, ze werd getraind met vuurwapens, lichamelijk, geestelijk. Alles moest perfect zijn. Ze werd meerdere malen getest en toen de dan ook ‘door’ was, was ze laaiend enthousiast. Vic had haar droombaan gevonden en sloot hem in haar armen. Ze had het gevoel dat ze alles hierin kwijt kon: haar agressie, haar gelijke rechten wens, haar perfectionisme maar al snel kwam ze erachter dat dit alles anders lag. Ze werd uitgezonden naar Irak en beleefde hier ervaringen die eigenlijk te heftig waren voor een twintiger. Mensen neerschieten was absoluut geen probleem, ze verdiende het stuk voor stuk. Al die mensen waren in haar ogen het zelfde. Kwaad werd ze ervan. Ze werd opgefokt als een hond totdat ze vals werd. Alles er niets meer toe deed en ze vocht voor haar land. Natuurlijk moest dit verkeerd gaan en dit gebeurde toen ze zelf werd geschoten. Tweemaal zelf. Een kogel in haar bovenbeen en een in haar schouder. Beide goed genezen maar ze was nu echt losgeslagen. Wraak. Wraak. Wraak. Vic raakte zichzelf helemaal kwijt en werd na twee jaar dienst in Irak terug gezonden. Ze was gebroken en kwam terecht bij haar ouders thuis die niet wisten wat ze met haar aanmoesten. Vic rommelde maar wat aan. Werkte links en rechts wat bij en probeerde zichzelf weer op de band te krijgen, zonder succes. Ze werd kleiner, en kleiner. Werd bang dat ze hier heen zouden komen. Wraak zouden nemen. Ze kreeg medelijden met haar slachtoffers, werd angstig, wanttrouwend. Victoria probeert nu een opleiding te zoeken maar niets spreekt haar echt nog aan. Officieel staat ze nog in dienst van het land dus kan elk moment worden opgeroepen.
Familie: Vic heeft een lief gezin. Allemaal zijn ze medelevend en bezorgd. Vooral haar twee jaar oudere broer Josh. Hij wilt het best voor zijn ‘kleine zusje’ maar kan het haar niet geven. Haar ouders zijn even hopeloos als haar broer. Haar moeder, Emma, is de liefste die je kan wensen. Ze zorgt voor haar meisje en ziet de verhuizing totaal niet zitten. Haar vader, John, is iets vrijer. Hij hoopt vooral verbetering als Vic voor zichzelf kan zorgen. Hij wil haar juist haar vrijheid weer geven.
Extra: Naast haar nogal vreemde, bezorgde trekjes heeft Victoria geen vreemde dingen. Ze rookt niet want ze weet dat ze verslaving gevoelig is. Drank doet ze al helemaal niet aan, het zou haar alleen maar agressiever maken. Het enige naast haar familie waar ze op dit moment waarde aan geeft is haar kat, Lola, van dertien jaar oud.
Vic laat zichzelf liever niet in hokjes plaatsen en weigert dit ook bij haar seksualiteit. Voorlopig houdt ze zich nog voor dat ze hetero is maar ook vrouwen vind ze aantrekkelijk. Voornamelijk aantrekkelijk want verder heeft ze een hekel aan het vrouwelijk geslacht.
Uiterlijk komt nog maar dat moet perfect aansluiten op haar karakter.
[ bericht aangepast op 5 juni 2012 - 19:45 ]
"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."
