• midden in Miami California staat een groot weeshuis die gevuld is met wezen wie het spoor te bijster zijn geworden na het overlijden van hun ouders. Met strenge regels proberen ze de tieners hun leven weer op het rechte pad te krijgen.hoe gaat iedereen hiermee om? Komen er ruzien? Bedreigingen of juist liefdes, verhoudingen of relaties?


    regelss; goed lezen!
    -denk goed na voor je mee doet, er zijn slechts een beperkt aantal rollen beschikbaar en ik haat snelle stoppers.
    -naamwijzigingen doorgeven
    -Niet buitensluiten
    -16+ is toegestaan.
    - OOC: ()[]{}
    -minstens 3 regels
    -begin pas als de jongens en meisjes gelijk zijn!
    -lees de beschrijving van het weeshuis en de regels van het weeshuis goed!

    beschrijving van het weeshuis:
    Het gebouw heeft drie verdiepingen en een kelder.
    in de kelder bevinden zich een wasruimte en de slaapvertrekken van de medewerkers. de wezen komen hier meestal niet.
    Op de begane grond kom je binnen in de hal. Aan het eind van de hal is het kantoor van de directrice. Links van de voordeur bevind zich de deur naar de grote eetzaal, als je die doorloopt kom je uit in de keuken. Rechts van de voordeur is de ruime woonkamer met en openhaart. Er staat een boekenkast gevuld met boeken die even groot is als de wand. Overal staan wat sofa's, zetels en tafeltjes verspreid. Er is géén Tv aanwezig in het gebouw. Er staat slechts een radio in de woonkamer die door de medewerkers vaak op de radio word gehouden. Als je door de woonkamer loopt kom je in een studeer kamer waar een aantal computers beschikbaar zijn gesteld voor huiswerk.
    Op de eerste verdieping zijn de slaapkamers van de meisjes. Met drie badkamers die ze delen. Elke kamer heeft een bed, een grote kast met spiegel, een nachtkastje en een buro met buro stoelen voor huiswerk.
    op de tweede en tevens laatste verdieping zijn de slaapkamers van de jongens en drie badkamers die ze delen. Elk slaapkamer heeft een bed, een grote kast met spiegel, een buro met buro stoel voor huiswerk en een nachtkastje.
    het heeft een ruime tuin met een grasveld, een terras waar tafels en stoelen staan. Als je door het hek loopt kom je op het schoolplein waar de wezen naar school moeten.

    regels van het weeshuis:
    -Iedereen word verzocht bij alle maaltijden (ontbijt, lunch en diner) aanwezig te zijn, Afwezigheid word gestraft
    - Iedereen moet om 22.00 weer aanwezig zijn in het huis, daarna gaat de deur opslot. Ben je na 22.00 nog buiten heeft dat ernstige gevolgen.
    -Geen jongens op de meisjes slaapkamers en andersom.
    -Geen drugs en of alcohol. Dat word ernstig bestraft!
    -Je bent verplicht op school aanwezig te zijn van 8.30 tot 14.00 en tijdens de studieuren in het huis van 15.00 tot 16.00
    -je bent verplicht met de Psychiater op de tijden dat je bent aangesteld.


    boys
    - Orlando Alex Jhonson TheRumIsGone
    - Steve Warsone xJohnnyDepp
    - (James Smith) Charlie Max Smith NeverEnough
    - Alexander Jayden Bright HurtedHeart
    - Carter Cole Mavor Chapters
    -

    girls
    - Cristela Dominica Da silva Rechazame
    - Ariane Peyton Christensen Amorphous
    - Madilaine Neay Handler gaisford
    - Fellin Evy Swan Frodo
    - Sisi Wixering xJohnnyDepp
    - May Violet "Carmen Rose" Grey HurtedHeart
    - Maria Ciara Maunier ThoseWords
    VOL

    Medewerkers
    Daniël Vitali Ellison/Medewerker - Persoonlijk support. Chapters
    Gerry Fernando Strouse/ Leraar en tevens ook Psychiater. Blanche
    Michel Alex Jhonson / Hij is leraar en persoonlijk begelijder TheRumIsGone
    April Blake / vertrouwens persoon, beoordeler. Assasin

    [url=http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=133634[/url]rollentopic[/url]

    Begin: Eens per week is er op vrijdag rond 5 uur een week bespreking. Daar zit iedereen (werknemers en wezen) bij elkaar bij de haard. Daar word besproken wat de ups en downs waren van die week en krijgen ze een kans om te vertellen hoe ze het zelf vonden gaan of een ruzie uit te praten. Aan het eind krijgt iedereen een persoonlijk rooster met hoelaat ze bij de psychiater moeten zijn en tijd hebben met hun persoonlijk begeleider en vertrouwens persoon. Daarna om 6 uur gaat iedereen naar de eetzaal om te eten.

    [ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 14:31 ]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    [okee ]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    April Blake

    Ze schud haar hoofd en gaat op een stoel naast me zitten.
    "Ik had weer zo'n droom." bekend ze zacht.
    Er komt een geluidje van medelijden uit mijn mond en ik rol mijn stoel dichterbij om mijn hand op haar knie te leggen. Met mijn andere hand veeg ik mijn bruine haar uit mijn gezicht, de stress van net neemt alweer af door dit meisje.
    "Weer dezelfde?" vraag ik. Ik had werkelijk medelijden, al die nachtmerries die ze elke keer had. Ik ben zo trots op deze kinderen, dat ze het desondanks alles gewoon vol houden.


    Your make-up is terrible

    Daniël.
    "Dat mag altijd Ariane." Zei ik toen het meisje me aangetikt had. Ik bedekte gauw mijn bekraste papier, aangezien dat waarschijnlijk niet zo profesioneel over kwam. Ik glimlachte om haar op haar gemak te doen voelen, wat waarschijnlijk mislukte aangezien het een onhandige glimlach was die nergens op sloeg en meer eng overkwam dan relaxt.

    Cristela Dominica Da Silva
    "Als je naar zo iemand als haar luisterd ben je sowieso dom bezig" zeg ik met rollende ogen. "ik ben zo terug hoor" zeg ik tegen Maria. "houd een plekje voor me vrij!" Ik loop terug en ga bij Ariane en Daniël staan. "We hebben geen roosters gehad" zeg ik. Ik leg mijn ene hand op mijn heup en kijk Daniël aan. Ik heb een klein beetje flirten altijd leuk gevonden"

    [ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 21:15 ]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Ariane Peyton Christensen
    'Dat mag altijd Ariane,' zegt Daniël waarna hij zijn papier bedekt.
    Ik trek lichtjes mijn wenkbrauwen maar zeg niks. Het is vast iets vertrouwelijks.
    Net als ik wil beginnen met praten glimlacht hij een beetje raar waardoor ik even word afgeleid. Ik schud snel mijn hoofd.
    'Eh, hoe zit het nu precies met naar buiten gaan?' vraag ik. 'Mag je ook niet meer zonder toestemming of begeleiding naar buiten als je wilt sporten of eh surfen?'
    'We hebben geen roosters gehad,' zegt Cristela die aankomt lopen en haar hand op haar heup legt en Daniël aankijkt. Ik rol met mijn ogen. Ze gaat echt nog een keer zwanger worden.

    [ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 21:17 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Fellin Evy Swan

    April rolt haar stoel dichter naar me toe en legt haar hand troostend op mijn knie. Met de andere veegt ze voorzichtig het haar uit mijn gezicht en het voelt allemaal zo vertrouwt.
    "Weer dezelfde?" vraagt ze met een meelevende stem. Haar handelingen, aanrakingen en zachte stem zorgen ervoor dat ik week word vanbinnen. En terwijl ik uitleg wat er die nacht voor mijn ogen afspeelde, voel ik de tranen prikken.
    "Het begint altijd hetzelfde, met mama die zich naar me voorover buigt om mijn gordel toe te doen. Dan draait ze zich om en wéét ik dat het mis is." Ik probeer mijn stem in toom te houden, maar hij breekt in het midden van mijn zin. De tranen glijden nu vrij over mijn wangen.
    "Ik kan me niet eens meer herinneren hoe mijn vader eruit ziet. Alleen zijn schreeuwende stem."

    [ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 21:17 ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    April Blake

    "Het begint altijd hetzelfde, met mama die zich naar me voorover buigt om mijn gordel toe te doen. Dan draait ze zich om en wéét ik dat het mis is." Haar stem breekt en ik buig me naar haar toe om haar tranen van haar wangen af te vegen.
    "Ik kan me niet eens meer herinneren hoe mij vader eruit ziet. Alleen zijn schreeuwende stem."
    Ze verdient dit niet, opgesloten in zo'n eenzaam weeshuis, verlaten en wel. Ik sta op en doe iets wat ik eigenlijk niet mag. Met mijn tikkende hakken loop ik naar een la en trekken die open. Mijn vingers glijden over een aantal pakken papier heen en uiteindelijk trek ik er eentje uit. Ik loop terug en ga weer op de stoel zitten. Het is de dossiermap van Fellin die nooit getoond mag worden aan de wezen zelf. Ik sla hem open en haal er een foto uit, van twee mensen die gelukkig in de camera kijken, hun vingers verstrengeld.
    "Hier." zeg ik en ik geef de foto aan Fellin. "Zeg tegen niemand dat je die van mij hebt."


    Your make-up is terrible

    Daniël.
    Ik fronste. "Surfen? Waar wil je dat gaan doen dan?" Als dit een smoes was, had ze wel wat beters kunnen bedenken, iets geloofwaardigers op zijn minst. Mijn blik ging naar Cristela, die zich ook bij het gesprek gevoegd had. "Ik ben slechts een persoonlijk support." Geef ik haar als excuus.

    - Sorry voor het korte stukje. --

    Cristela Dominica Da Silva
    "Oké, dus we moeten verplicht hier heen komen, om naar bullshit te luisteren en ons rooster te ontvangen en die krijgen we niet?" ik trek mijn wenkbrouwen even op. "Dus ik hoef niet naar de psych en al die andere mensen waar ik altijd mee moet praten deze week? Chill" ik sla mijn armen over elkaar.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Ariane Peyton Christensen
    'Surfen? Waar wil je dat gaan doen dan?' fronst Daniël.
    'Ik ben slechts een persoonlijk support,' zegt hij daarna tegen Cristela.
    'Oké, dus we moeten verplicht hier heen komen, om naar bullshit te luisteren en ons rooster te ontvangen en die krijgen we niet? Dus ik hoef niet naar de psych en al die andere mensen waar ik altijd mee moet praten deze week? Chill,' antwoordt Cristela daarop.
    'We wonen in Miami,' zeg ik tegen Daniël. 'En tenzij Miami in het afgelopen uur op een wonderbaarlijke wijze is verplaats naar het midden van het land, ligt het nog steeds aan zee. En wat kan je in de zee doen? Oja surfen,' zeg ik met een sarcastische ondertoon.

    [ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 21:28 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Fellin Evy Swan

    April veegt de tranen van mijn wangen en met een bibberig, dankbaar glimlachje kijk ik op. Ze staat op en pakt iets uit een la, waarna ze weer naast me komt zitten. Ik herken de map die ook werd getoond aan de 'baas' van het weeshuis, maar heb nooit geweten wat erin staat. April slaat hem open en haalt er een foto uit. Ik herken ze meteen; de roodbruine haren van mijn moeder, haar parelwitte huid en dat kleine glimlachje dat altijd rond haar lippen speelde. En de man die naast haar staat. Een gevoel van opluchting overspoelt me als ik zijn gelaatstrekken meteen herken, van zijn donkere krullen tot de kuiltjes in zijn wangen. Papa. Verwonderd laat ik mijn vingers over de foto glijden.
    'April, dit...' woorden zouden tekort komen dus leg ik mijn armen rond haar middel en geef haar een knuffel.
    'Dankje.' fluister ik in haar oor, diep geroerd door dit gebaar.

    [ bericht aangepast op 30 mei 2012 - 21:29 ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    April Blake

    Haar vingers glijden over de foto heen. "April, dit..." Ze maakt haar zin niet af maar slaat haar armen om me heen. "Dankje." fluisterd ze in mijn oor. Met een waterig glimlachje sla ik mijn armen ook om haar heen om haar stevig te omhelsen. Ik aai troostend over haar rug.
    "Geen dank Fellin, je verdient het om zoiets te krijgen. Ze horen dit niet achter te houden voor jou." antwoord ik zacht tegen haar. Ik laat haar los en veeg voorzichtig wat verdwaalde tranen van haar wangen af.
    "Het is beter als je nu teruggaat naar de eetzaal, ze vragen zich vast al af waar je bijft." zeg ik tegen haar.


    Your make-up is terrible

    Daniël.
    Een spottend lachje kon ik niet onderdrukken. "Denk je echt dat je naar de zee mag? Sorry, dream on." En daarbij sloot ik het gesprek af. Ik stond op, waarna ik zocht naar April, hier had ik niet echt een specifieke reden voor, of misschien ook wel, in ieder geval geen reden die ik wist te bedenken. Ik vertikte het om haar te roepen, aangezien ik niet over wou komen als een of andere stalker die haar dolgraag wou zien, al wou ik haar wel graag zien. Ach, hou op Daniël.

    Fellin Evy Swan

    Dat gevoel als iemand je nog harder terug knuffelt dan jij al doet... het is geweldig. Vertrouwd, veilig. Ze aait over mijn rug en ik wordt meteen al wat rustiger.
    "Geen dank Fellin, je verdient het om zoiets te krijgen. Ze horen dit niet achter te houden voor jou." zegt ze tegen me. En toch is zij de enigste die me die foto heeft laten zien. Zachtjes laat ze me los en veegt nog wat tranen weg.
    "Het is beter als je nu teruggaat naar de eetzaal, ze vragen zich vast al af waar je bijft." ik knik en sta op.
    "Bedankt April." zeg ik nogmaals. "Je betekend heel veel voor me." ik bloos lichtjes omdat die woorden nog nooit over mijn lippen zijn gekomen. Dan loop ik weg, hopend dat ze de blos op mijn wangen niet heeft gezien.


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    April Blake

    Ze knikt en staat op. "Bedankt April." herhaalt ze. "Je betekend heel veel voor me." Ze draait zich om en loopt weg, ik glimlach breed.
    Hier doe ik het dan ook voor. Nu slaat de echte uitputting weer toe en ik sta mezelf toe om me weer onderuit op mijn stoel te laten zakken, nadat ik het dossier heb weggeborden in de lade. Ik sluit mijn ogen weer en laat mijn lange haren voor mijn gezicht vallen. Zuchtend veeg ik mijn haar weg en doe ik mijn blazertje los, hij zat nogal strak.


    Your make-up is terrible