Aero schreef:
(...)
Echt? Wow, heftig..
Nouja, niet helemaal meegemaakt, gelukkig. Maar het zit dus zo:
Ik had ruzie met mn vader, om ik weet niet meer wat, maar ik was heel boos.
En toen ging hij naar badminton. Daar zitten we allebei op maar ik ging niet meer mee omdat, weet ik niet meer ;d
En toen hij thuis kwam ging hij even later naar boven. Toen ik ook naar boven, naar mijn kamer ging vroeg ik waarom hij op zijn bed tv aan het kijken was, hij zei dat hij zich niet lekker voelde. Dat zou ik al heel vreemd moeten hebben gevonden, want hij voelt zich nooit niet lekker. MAar ik was nog steeds boos dus het carede me niet. Even later hoorde ik de douche dus ik dacht dat het allemaal wel goed ging met 'm.
Ik zat nog steeds boven toen mijn moeder thuis kwam van schilderen en even later hoorde ik allemaal sirenes. Toen ze heel dichtbij kwamen keek ik uit nieuwsgierigheid uit mijn raam en toen stond er een ambulance vlak onder mijn neus. In eerste instantie dacht ik dat ze de weg kwijt waren/ dat ze bij de buurman moesten zijn. Het was in ieder geval niet in me op gekomen dat er hier iets mis was. Maar dat was wel zo want toen ik in de woonkamer kwam waren ambulancebroeders mijn vader aan het reanimeren. Dat was enorm heftig dus ben ik naar de overbuurvrouw gevlucht waar ik de hele avond/nacht gezeten heb. Het allerergste vond ik dat ik 'afscheid' van hem had genomen met ruzie.
Ik zal jullie de details van de rest van de avond besparen, die waren niet zo vrolijk. Was voornamelijk de hele tijd gestresst en in paniek enzo.
Maaaaaar mijn papa leeft nog/weer
Dus alles is weer okée. Behalve dan dat ik tijdens het typen van dit verhaal nog helemaal zit te shaken ;d
Dus. Zorg altijd dat je, je ruzies goed maakt, want er kan van alles gebeuren.
Dat was even mijn levensverhaal xd
"The worst things in life come free to us." -Ed Sheeran