Vandaag was ik met een groep kinderen van mijn school naar de landmachtdagen 2012 en het was echt superleuk!
Heel vroeg opstaan, - om 4 uur - maar daar had ik al een topic over (Het is me trouwens gelukt mensen, lol.)
Na drie uur in de bus te hebben gezeten stopte we bij een soort gebouw en toen ging er een militair mee de bus in om ons vertellen wat er allemaal gaat gebeuren. Onze oorlogsveteraan was Anthony (Hij doet die landmacht opleiding dinges nog maar voor 5 weken en is dus nog best jong, 19.) Nou, Anthony ging eerst tasjes uitdelen en omdat ik vooraan zat met mijn vriendinnen moest ik al die tasjes achterin naar de bus brengen.
And guess what? Er waren niet genoeg tasjes.
Dus ik en Anthony gingen tasjes halen omdat ik de enige in de bus was die bereid was om mee te helpen. (Het regende buiten en het was koud etc.) Zucht.
Terug aangekomen in de bus vertelde Anthony dat er in het tasje een bon zat voor eten en drinken, een stempel kaart, een boekje met een plattegrond en een T-shirt. Een oerlelijk, veel te groot oranje T-shirt die wij volgens Anthony verplicht zijn om te dragen. Lol, hij vond het zelf ook bullshit.
Toen we eindelijk na de lange reis bij dat reusachtige landmacht-terrein aankwamen, moesten we natuurlijk heel lang wachten voordat de bus een plek kreeg aangewezen om te parkeren. Tegen die tijd was ik al vet moe en haast chagrijnig. Uit verveling van het lange wachten ging ik dus met Anthony - samen met vriendin Kelsey - praten en hij is dus vet aardig.
Na de ondervraging ben ik er dus achtergekomen dat Anthony nog geen 9 kilometer van mij vandaan woont.
Op het terrein begeleide Anthony ons naar een demo-veld met twee tribunes. Echt man, die plek is reusachtig en het duurde vet lang tot we er waren. Het was toen rond tien uur en om half drie in de middag moeten we ons verzamelen bij het SLAM-FM podium, waar dat ook was.
We mochten vrij rondlopen over het terrein en je kon dus allemaal dingen gaan doen zoals abseilen, schieten, hindernisbanen etc. Nadat je zoiets had gedaan kreeg je een stempel. Wie de meeste stempels had kon aan het einde van de dag, bij het SLAM-FM podium of whatever, een mountainbike winnen.
Dat leek mij dus echt kei gaaf, maar er is een probleem. Ik kan geen kaarten lezen en mijn richtingsgevoel is bagger. Mijn vriendinnen waren niet zo actief en wouden alleen maar op het demo-terrein blijven vanwege de tribune. Ik geef toe, de demonstraties waren cool. Hier is een filmpje:
http://www.youtube.com/watch?v=oZY5zTFsBog&list=UUBb8zCoaxqYuip4ixt2AQSA&index=1&feature=plcp
Dus Anthony bood aan om ons - Ik, Sylvana, Desi, Kelsey en Tyischa - de weg te wijzen. Hij kent dat hele terrein immers uit zijn hoofd en hij is aardig dus waarom ook niet?
Het eerste wat we gingen doen was abseilen. Echt, die toren was mega-hoog en ik stond helemaal te shaken. Anthony en Kelsey paste op onze tassen terwijl ik, Sylvana, Desi en Teyischa in de rij gingen staan. Dat duurde weer eens über lang, maar het was echt super gaaf. Mijn handen trilde nog helemaal na toen ik weer beneden was.
Vervolgens gingen we naar de schietbaan. Weer een lange rij. Ik schoot geen één keer raak. Zucht.
Anthony kwam een vriend tegen, Peter (20) die iets langer bij de landmacht zit. Hij leek ook heel aardig dus ik was zo van: Join the group, my new friend!
En de rest van de dag was echt geweldig. Ook met Peter en Anthony. Op één of andere manier kan ik het altijd beter vinden met mensen rond die leeftijdsgroep dus het was echt heel gezellig. (Hamburger in elkaars gezicht duwen, bijna van je stoel afvallen van het lachen etc.)
Hier is nog een foto van de gebruikte hulzen die ik heb opgeraapt na de demonstratie:
Dus, wie is er nog meer gegaan? Want er waren echt vet veel bussen met meer schoolgaande kindjes.
-xx
“I realize there’s something incredibly honest about trees in winter, how they’re experts at letting things go.”
Salaryman
