• Net kreeg ik telefoon van een nummer dat ik niet ken, en dan neem ik normaal nooit op alleen had ik nu echt het gevoel dat ik moest opnemen. Krijg ik een vriendin van me aan de lijn, helemaal huilend met de boodschap dat een van mijn vroegere klasgenoten vannacht zelfmoord gepleegd heeft. Hij was altijd zo'n vrolijke jongen, maakte altijd grapjes, trok heel de klas mee in de ambiance als we uit gingen (deden we vaak met de klas). Ik begrijp het gewoon niet.
    En dan voel ik me ook nog eens zo slecht omdat ik nu dus gewoon ook helemaal niet zit te huilen. Dat meisje dat me belde stelde voor om met de hele ex-klas naar de begrafenis te gaan en het enige dat ik wist te zeggen was "ik kan niet als het tijdens de lesuren valt want ik heb stage."
    Ik voel me echt zo gemeen nu. En ik kan het gewoon ook echt niet geloven. Ondertussen staat het op facebook al vol met berichtjes voor hem. Ik kan het echt niet bevatten.
    Ik moest het gewoon even kwijt.

    [ bericht aangepast op 6 mei 2012 - 14:25 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Ik heb zoiets nog nooit meegemaakt bij een klasgenoot of oudklasgenoot, maar wel bij een vader van een exvriendin van me.
    En dat was ook zo ineens. Het overvalt en het komt gewoon ineens zo dichtbij. Ik weet niet hoe je je precies voelt, maar jouw reactie maakt eigenlijk helemaal niks uit. De één verwerkt zijn verdriet door liters tranen te laten vloeien, de ander doet het op jouw manier.
    En je hoeft je ècht niet gemeen te voelen. Zo heb ik dat ook wel eens gehad, maar later kwam ik erachter (toen ze zeiden dat ik gemeen was) dat ik dat helemaal niet was en dat het gewoon menselijk is.
    Sterkte!


    Deep inside, I've never felt alive

    Stage gaat wel begrijpen als je naar een begrafenis gaat hoor:S
    je kan altijd die paar uur in halen
    maar een begrafenis kan je nou niet inhalen
    veel sterkte


    Ha! I invent the word impossible. That's why I am the champ. Whether I like it or not.

    Ik heb het zelf nooit meegemaakt, maar wel dat een oude klasgenoot/1 jaars vriendin zelfmoord heeft geprobeerd te plegen. En een andere oude vriendin het wilde doen samen met haar vriendje. Toen ik dat hoorde was ik ook even stil.
    Zelf had ik ooit nooit gedacht dat het ooit zo dichtbij zou komen,
    Sterkte :3!


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Mandje schreef:
    Stage gaat wel begrijpen als je naar een begrafenis gaat hoor:S
    je kan altijd die paar uur in halen
    maar een begrafenis kan je nou niet inhalen
    veel sterkte


    "Your life. Your choice. Think about what you want."

    Ik zou er wel heengaan ik bedoel laat die stage dan maar even
    Sterkte


    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

    Wow, kippenvel. Wat erg voor je, sterkte.
    En ja, zoals ze hierboven al zeggen, je stage begeleider zou dat toch wel moeten snappen als je naar een begravenis moet, niet?


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    RainbowShine schreef:
    Ik heb het zelf nooit meegemaakt, maar wel dat een oude klasgenoot/1 jaars vriendin zelfmoord heeft geprobeerd te plegen. En een andere oude vriendin het wilde doen samen met haar vriendje. Toen ik dat hoorde was ik ook even stil.
    Zelf had ik ooit nooit gedacht dat het ooit zo dichtbij zou komen,
    Sterkte :3!


    Shoganai i ne~

    Dat is vreselijk, maar je bent heus niet gemeen. Zoals hierboven al staat, iedereen verwerkt het op zijn of haar eigen manier. Veel sterkte!


    “I realize there’s something incredibly honest about trees in winter, how they’re experts at letting things go.”

    Oh, Elise. D:
    Ik vind het begrijpelijk dat je op het eerste moment zo reageert. De schok, het nog niet beseffen, enzo...
    Sterkte


    There's faith and there's sleep - we need to pick one - please

    Wow..Elise, ik weet niet wat ik nu moet zeggen, dat is verschrikkelijk!
    Veel sterkte!


    "You move me, Kurt." ~ Blaine Anderson

    Dat is niets om je schuldig over te voelen. Iedereen reageert anders in zo'n situatie.
    Ik vind het echt verschrikkelijk. Heel veel sterkte!


    Life has many different chapters, one bad chapter doesn't mean the end of the book.

    een collega heeft laatst zelfmoord gepleegd...ik kende haar niet zo goed, maar was er toch even stil van...

    je hoeft je er niet lullig of schuldig over te voelen hoor...eerste reacties van zulke dingen zijn vaak "gemeen" volgens een ander...


    Don't fashion me into a maiden that needs saving from a dragon. I am the dragon, and I will eat you whole.

    Drizzle schreef:
    Dat is niets om je schuldig over te voelen. Iedereen reageert anders in zo'n situatie.
    Ik vind het echt verschrikkelijk. Heel veel sterkte!


    How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

    Zoals meerdere al hebben gezegd, je hoeft je écht niet gemeen te voelen! Iedereen verwerkt zo'n bericht op een andere manier, er is geen goede of slechte, lieve of gemene reactie, iedereens reactie is een 'goede' reactie, want iedereen reageerd en verwerkt het op een andere manier.

    Ik heb dit zelf nog nooit meegemaakt, dus ik kan me niet volledig inleven in hoe je je voelt, maar ik kan begrijpen dat dit ontzettend kut en vooral onbegrijpelijk is.
    Iniedergeval heeel veel sterkte, voor jou en aan alle mensen die hem kende!


    Inspiration can hit you any time

    Anesthesia schreef:
    Dat is vreselijk, maar je bent heus niet gemeen. Zoals hierboven al staat, iedereen verwerkt het op zijn of haar eigen manier. Veel sterkte!


    "A weed is simply a flower that somebody has decided is in the wrong place." Sister Monica Joan, Call the Midwife