• We're not like the others



    In het hartje van New York staat de privéschool St. Michaëls. Voor buitenstaanders lijkt het een normale privéschool zoals er wel meer van zijn in New York, maar niets is minder waar. Om op het St. Michaëls toegelaten te worden moet je namelijk een speciaal iets hebben. Een gave. De leerlingen leren om te gaan met hun gave, maar krijgen daarnaast ook nog andere lessen. Geen normale lessen zoals en Engels en wiskunde, want hun gave is niet het enige wat hun bijzonder maakt. Ze bezitten over magische krachten. Sommige hebben de krachten van hun ouders gekregen, bij anderen was het er gewoon. Niet alle leerlingen bezitten over die krachten. Er zitten ook leerlingen bij die het daglicht niet kunnen verdragen, en leerlingen die eens per maand in een wolf veranderen.

    De school bestaat uit twee afdelingen: De Caligas, daar komen de meest sluwe en listige leerlingen in. De Leonim, waar de meest dappere en moedige leerlingen in zitten.



    De Caligas:
    May Rose White ~ Weerwolf ~ energie 'aftappen' ~ HurtedHeart
    Alexis Freya Johnson ~ heks ~ geestelijk manipuleren ~ Valentino
    - Chayenne Sharona Avery ~ vampier ~emoties manipuleren ~ NightShot
    - Ashley Bington ~ weerwolf ~ betoverende zang ~ xJohnnyDepp
    - Aurora 'Aury' Ember Montgomery ~ vampier ~xHeavenlyx
    James Andrew Night ~ tovenaar ~ chanteren ~ LikeAWeasley
    Nathan Alexander Daniëls ~ half vampier, half demoon ~illusies vormen ~ Iheartmusicc
    Andy Benedict Jones ~ vampier ~ dingen laten ontploffen ~ xJohnnyDepp
    - Jace Daniël Fox ~ vampier ~ iemands lichaam overnemen ~ Morticia
    - Philip Wayne Parker ~ weerwolf ~ elektriciteit besturen ~ Password
    VOL

    De Leonim
    Feline Haven Chase~ Heks ~ Elementen besturen ~ xHeavenlyx
    Alexandra Evenia Odinov ~ heks ~ gave van aarde en natuur ~ TheRumIsGone
    Destiny Milexi Ramirez ~ half heks, half weerwolf ~ telekinese ~IHeartMusicc
    Louise Erika Sweet ~ vampier ~ vliegen ~ RainbowShine
    - Celeste Jade Fox ~ half vampier, half heks ~ ijs ~ Morticia
    Jayden Jason Bright ~ half vampier, half tovenaar ~ immuun voor andermans gaven ~ HurtedHeart
    Damen Areon Jhonson ~ weerwolf ~ verscherpte zintuigen ~ TheRumIsGone
    -Jerry 'Jer' Ralph Moore ~ weerwolf ~ telepathie ~ Password
    - Lucas Justin Porter ~ tovenaar ~ kan onzichtbaar worden ~ xHeavenlyx
    Nog 1 jongen


    Regels:

    -Minimaal 3 regels schrijven
    -16+ is toegestaan
    -Geen 'perfecte' personages
    -Eerst max. 2/3 personages [jongen en meisje]
    -Liever alleen meedoen als je niet al na 1 topic stopt
    -OOC graag [], () of {}
    -Het zijn twee afdelingen waar rivaliteit tussen is dus ze zijn niet allemaal beste vriendjes van elkaar, juist eerder het tegenovergestelde
    -Ik open de nieuwe topics, ik kom elke dag wel online en als ik een paar dagen weg ben wijs ik iemand anders aan die het topic kan openen.


    Story


    We beginnen de eerste dag naar de zomervakantie, het is dus het begin van een nieuw schooljaar en iedereen komt aan. Iedereen kent elkaar al.

    begane grond
    1e verdieping
    2e verdieping
    3e verdieping


    [ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 21:42 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    IHeartMusicc schreef:
    (...)

    Kak, ik haal namen door de war, ben nog slaperig sorry XD


    [Haha, oké.]

    [ Had Chayenne nog wat gezegd?]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Lucas Justin Porter
    Des legt haar hoofd tegen mijn schouder en in een paar seconden is ze in slaap gevallen.
    Ik glimlach even en schuif dan mijn ene arm onder haar knieën en de andere onder haar rug. Voorzichtig til ik haar op zodat ze niet wakker wordt.
    Met haar zo in mijn armen loop ik naar de leerlingenkamer, waar ik richting het meisjesgedeelte ga. Ik doe de deur van haar kamer open en leg haar neer op haar bed. Als ik de deken over haar heen heb getrokken loop ik zachtjes de kamer uit en sluit voorzichtig de deur. Daarna loop ik naar het jongensgedeelte. Ik ga op mijn bed liggen en val al snel in slaap.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    HurtedHeart schreef:
    May Rose White
    hij glimlachte lief en trok me bij hem op schoot, waarna hij zijn armen om mijn middel deed en mij aankeek. “Geen zorgen, ik ga je niets doen,” Lachte Hij, “Ik wil je alleen laten weten dat je een heel lief meisje bent… Je weet wel dat ik dat van je vind, right?” Er gleed weer een liefkozende glimlach op Zijn lippen en aan zijn blik zag ik ook dat hij het meende. Op zij schot voelde ik me veilig en door zijn woorden ging mijn hart sneller kloppen. 'Nee... Eigelijk niet, maar ik vind het nu wel fijn om te weten.' Een licht blosje kwam op mijn wangen en ik kon een glimlach niet onderdrukken, maar ik zat voor hem hij zou het niet echt zien dacht ik.

    [Sorry moeder kwam erachter en pakte iPod af :(]
    [Laatste bericht voor Morticia (Jace)]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    [@Hurtedheart @Morticia, kunnen jullie het gesprek afronden? Dan kunnen we verder naar de volgende dag]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [ Moet gaan..ga naar buiten ben misshcien later er nog x ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Jace
    "Nee... Eigelijk niet, maar ik vind het nu wel fijn om te weten." Een licht blosje kwam op haar wangen en ook een glimlach kon ze niet onderdrukken zag ik toen ik haar naar mijn kant op draaide. "Zullen we gaan slapen?" Er gleed een lieve glimlach op mijn gezicht maar een uitdagende blik in mijn ogen.
    "Ik beloof dat ik je niets ga flikken," Ik grinnikte en stak mijn pinkie naar haar uit. "Pinkie promise." Ik keek haar aan terwijl ik dit zei en alweer gleed er een echte, lieve glimlach op mijn gezicht.
    Ik wachtte totdat ze haar keuze had gemaakt en keek haar afwachtend maar geduldig aan terwijl ik mijn pink nog steeds op hield.

    (ik had de hele dag afgesproken dus ik kon niet reageren. Hierna gaan ze slapen hoor (: als May even ja zegt (aa))


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    May Rose White
    "Zullen we gaan slapen?" Er gleed een lieve glimlach op zijn gezicht maar een uitdagende blik in zijn ogen. Nu ik er aan dacht was ik best moe. "Ik beloof dat ik je niets ga flikken," Hij grinnikte en stak zijn pinkie naar me uit. "Pinkie promise." hij keek me aan en er gleed weer een echte oprechte glimlach over zijn lippen. Ik vlocht zijn pink in die van mij en knikte. 'Is goed.' ik kon een gaap niet onderdrukken en ik gaapte. Lekker charmant May. 'Slaap je dan bij mij of niet?' zvroeg ik oprecht nieuwschierig, want dat wist ik dus niet nu. Want anders zou hij niets zweren, want anders zou namelijk in zijn eigenkamer slapen. Ik opende mijn kastdeur en zag dat hij nog leeg was. Ik zuchte. 'Fulense.' Zei ik zacht. Mijn vinger gaf even licht en mijn kast was gevult met wat eigelijk in mijn koffer hoorde. Ik pakte mijn joggingbroek en een shirtje met ZzzzZzzz erop en begon me klaar de maken voor bed. Ik dacht net optijd nog aan jace. Ik zou wel toveren. Ik had zelf sommige spreuken bedacht. 'Chancé' Mompelde ik eweer. Mijn slaapkleding had ik nu aan en de kleding die ik net aanhad had ik nu onder mijn arm. Ik legde ze op mijn stoel en keek Jace aan. 'moet je niet omkleden?' Vroeg ik,want ik nam niet aan dat hij in zijn boxer blootje ofckleren ging slapen.

    [Sorry was aan het eten :)]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Jace
    Ze haakte haar pink in die van mij en gaapte daarna, waarna ze vroeg of ik bij haar sliep dan. Ik lachte hard en keek haar weer aan, “Natuurlijk, waarom dacht je anders dat ik zei dat ik niets zou flikken? Ik heb nog geen zin terug te gaan naar mijn kamer en jou alleen te laten,” Ik gaf haar een knipoog en zag hoe ze zich klaar ging maken voor bed. Toen keek ze mij weer aan, nadat ze haar kleding op de stoel had gelegd. “Moet je niet omkleden?” Grijnzend keek ik even naar mijn broek en nog steeds ontblote bovenlijf en pakte mijn shirt op, deed mijn schoenen en sokken uit en ook mijn broek, waardoor ik nu alleen in mijn zwarte boxer stond. “Ik ben klaar,” Zei ik terwijl ik gemakkelijk mijn schouders ophaalde en in May haar bed kroop terwijl ik haar afwachtend aankeek. “Kom je nog? Of vind je het vervelend als ik alleen in boxer slaap?”


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    May Rose White
    “Ik ben klaar,” Zegt hij als hij zijn kleren uittrekt en alleen nog in zijn boxer staat. Hij. Kruipt in mijn bed en hou het dekbed voor me open. “Kom je nog? Of vind je het vervelend als ik alleen in boxer slaap?” ik haal mijn schouders op en kruip naast hem in het bed. 'Nee hoor en ik vertrouw je dat je toch niets zal doen.' Zeg ik zacht. Ik voel me nu al slaperig en mijn ogen beginnen dichy he vallen. Ik kruip dichter tegen hem aan en voel zijn warme achter me. Ik huiver even. We lagen nu lepeltje lepeltje wat ik wel fijn vond en voor ik het wist viel ik in slaap.

    [Als Jace geantwoord heeft kan de volgende dag komen :)]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Jace
    “Nee hoor, en ik vertrouw je dat je toch niets zal doen.” Haar ogen begonnen dicht te vallen en ze kroop dichter tegen mij aan. Ik sloeg mijn arm beschermend om haar heen en legde mijn hoofd op die van haar, waarna mijn ogen ook dicht begonnen te vallen.
    “Welterusten lieve May.” Fluisterde ik nog, waarna mijn ogen ook dichtvielen en ik eerst nog diep zuchtte voordat ik in slaap viel.

    [volgende dag ^^]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    [Okee, het is nu dus de volgende dag ^^]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    May Rose White
    Ik sliep onrustig. Ik had de nachtmerrie die ik elke nacht had. Hoe mijn broer aan stukken werd gescheurd en ik niets durfde te doen nik was een bang schaap geweest.
    Wild gebrul klonk uit Deuce zijn bek toen een vampier uit het niets sprong. Een vrouwelijke vapier sprong achter hem aan en sloeg mij tegen een boom. Ik was nog een jonge wolf deuce was al 22 en al 12 jaar lang wolf en ik nog maar 6 net aan eigelijk 5. Tuurlijk viel Deuce de vampieren aan, maar hij verloor en ik was weggekropen en vpterug veranderd in een mens. Ik wist niet hoe mijn gave werkte. Mijn ogen werden geel en ik goelde energie in me komen van de vampieren maar ik werd bij mijn keel gegrepen en ik veranderde gelijk. Zo kon ik mijn gave niet gebruiken. Ik gromde luid en zag Deuce al in een houdgreep. Zijn bek werd opengetrokken. Hij jankte en brulde tot zijn bek letterlijk uit elkaar getrokken werd. Ik jankte hard tot diegene die mij had veranderd kwam. Hij had ons gehoord en zo had ik het overleefd
    Ik schrok wakker en probeerde weg tekomen uit een greep. Ik keek achter me en zag Jace. Ik onspande me gelijk. Zweetdruppeltjes parelde over mijn voorhoofd en ik veegde ze weg. Ik voelde tranen langs mijn ogen op mijn kussen glijden en ik veegde ze ruw weg. Ik keek op mijn klok. Het was 8 uur (??). Ik zuchte en draaide me om zodat ik Jace zijn geur kon opsnuiven. Ik trilde nog, maar probeerde in slaap te komen. Jace sliep vast toch nog dus ik kon wel even zo liggen.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Jace
    Meestal droomde ik nergens over en deze nacht was totaal niet hetzelfde. Ik droomde over hoe ik die meisjes gebruikt had en het was allesbehalve leuk, ik voelde me afschuwelijk en ik schaamde me dood voor mijn gedrag. Als ik maar niet hetzelfde bij May deed… Op dat moment in mijn droom kwam May tevoorschijn en droomde ik hoe ik haar dwong, waarna ik haar gewoon achterliet en uit haar leven verdween. Pijnscheuten kwamen er door mijn hart en ik voelde me zo vreselijk dat ik gelijk wakker werd. Ik was nog maar even wakker of May schrok ook wakker, ze leek me erg van streek en toen ze weer ging liggen streelde ik even over haar haar. “May…” Mijn stem was een zachte fluistering, en klonk een beetje bezorgd, “Gaat het wel?”


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    May Rose White
    Hij was dus wel wakker. Hij streelde min haar en susde me. “May…” Zijn stem was een zachte fluistering, en klonk een beetje bezorgd, “Gaat het wel?” ik zuchte even. 'Ja gewoon een erge nachmerrie.' Ik bijt weer op mijn lip, maar nu om tranen tegen te houden. Mijn hoofd nestelde ik tegen zijn schouder. Het leek ervoor gemaakt te zijn want het paste precies.

    [Soorry inspiratie tekort :)]


    I'm finally back, Finally after a Year break