*Zeiktopic alert*
Oké, nu je toch verder wilt lezen, het zit zo: Ik heb een tijd geleden medicijnen gekregen. Een lage dosis ging nog wel goed, maar toen kreeg ik een hogere dosis. Ik veranderde bijna in een zombie en ging uiteindelijk toch maar weer terug naar de lagere dosis. Dit doe ik nu ongeveer weer een dikke twee weken, maar ik merk geen verandering. Ik heb last van een vervelend trillend ooglid en ik raak vet snel overprikkelt en moe.
In huis doe ik helemaal niet aardig, tegen wie dan ook, en ik walg ervan. Het lijkt wel of ik het niet onder controle heb. Ik ben verschrikkelijk wantrouwig en ik trek conclusies waar ik mezelf helemaal gek mee maak. Tegen m'n ouders kan ik dit allemaal prima vertellen, maar zodra ik bij de psycholoog dinges kom, klap ik helemaal dicht. Dan kan ik het ineens niet meer.
Ik heb enkele dagen geleden alles uitgetypt in een brief, maar ik zit er helemaal doorheen. Schooldagen worden te zwaar voor me en ik zeg mijn hobby's vaak af omdat het niet meer gaat. Verder krijg ik het gevoel dat ik niet echt serieus genomen wordt (dat ligt misschien wel aan mij) en dat ik die medicijnen moet slikken zonder dat ik dat zelf eigenlijk wil. Ik zit hier best wel mee in de knoop omdat ik gewoon weer vrolijk en gelukkig wil zijn. Mèh! Ik vind het stom dat ik altijd zo negatief ben en dat ik mezelf dingen beloof die ik toch niet waar kan maken..
Mèh. Sorry voor mijn gezeur, maar ik moest het even kwijt.
26 - 02 - '16