• Inschrijven is altijd mogelijk ;D


    Na een crash op een onbewoond eiland zijn de passagiers van vlucht 066
    Ocean Airlines verspreid geraakt over het eiland.
    De mensen gaan elkaar zoeken en beginnen te groeperen.
    Al snel ontstaan er verschillende groepen die allemaal
    verschillende standpunten hebben of af zijn gesneden
    van de anderen.
    Ondertussen wordt het eiland steeds mysterieuzer
    en langzamerhand komen de geheimen van het eiland
    aan het licht..



    Wat het mysterie is?
    Dat gaan wij verzinnen ;D

    Regels:

    ~Niet schelden, geen geruzie, etc.
    ~Andermans personages mag je niet dood/van het eiland af schrijven
    ~Ze kunnen niet gered worden van het eiland, de personages kunnen
    wel een ontsnapping plannen die tot succes kan leiden
    ~Inschrijven kan altijd nog ;D
    ~Je mag max. vier personages hebben

    Mensen die al mee doen + personages
    thePineapple ~ Ziggo Johnson
    thePineapple ~ Pandora (pan) Mitchell
    Peanutsrock ~ Laura
    Lola13 ~ Rachel Eiden
    Randomness ~ Chiya Amorina Hoshi
    Randomness ~ Mason Jaden Martin
    XDesire ~ Dan Blake
    XDesire ~ Aria Blake
    Gabumon ~ Serena Scott
    SuperSav ~ Jim Adams


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Serena

    Ik stond bij de waterval. Angstig keek ik erna. Ik keek om omlaag. 'Mason!' riep ik angstig. 'Mason!!'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason
    Het was koud in de grot, zeker nu ik door de waterval gerend was en dus nat was.
    Ik hoorde Serena me roepen. Ik rende terug.

    Serena

    Ik ging zitten en keek verslagen naar beneden. Dit kon toch niet? Er sprongen tranen in mijn ogen. Waarom rende hij in godsnaam de waterval in? Ik wreef in één van me ogen.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason
    Ik rende de grot uit, de waterval door en zag Serena op de grond zitten. Ze keek naar beneden.
    Ik ging voor haar zitten en probeerde haar aan de kijken.

    Serena

    Ik schrok op toen Mason voor me zat. Mijn armen sloeg ik gauw om hem heen en drukte hem flink tegen hem aan. 'Doe me dit nooit weer aan!' riep ik naar hem. Het boeide me niet dat hij kleddernat was. Ik drukte hem wat meer tegen mij aan. 'Nooit.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason
    'Doe ik niet.' Ik keek achter me, naar de waterval. 'Maar ik ga toch terug. Ik weet niet of je mee wil?'

    Serena

    Ik knikte lichtjes. 'Ik wil wel mee. Ik weet niet wat ik anders kan doen,' zei ik zachtjes. Ik pakte zijn hand beet en stond alvast op. Met mijn andere hand hield ik mijn shirt been. Ik keek naar de waterval.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason
    'Niet twijfelen.' Ik zal aan haar gezicht dat ze dat wel deed. Ik trok haar mee de waterval in.

    Serena

    Ik schrok me kapot toen Mason mij de waterval in trok. Het water kwam hard tegen mijn rug aan. Mijn ogen werden groter toen we aan de andere kant waren. 'Even zitten,' zei ik zachtjes en ging vervolgens al zitten.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason
    'Wat, nu al?' vroeg ik verbaasd.

    Serena

    Ik keek hem een beetje geïrriteerd aan. 'Zo fijn voelt het niet om die stralen op me rug te krijgen,' siste ik zachtjes. 'Dat doet zeer...'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason
    'Niet aan gedacht.' Ik ging naast haar zitten.

    Serena

    'Jij denkt wel vaker niet.' Ik keek naar het water.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Mason
    'Inderdaad,' zei ik simpel. Ik had geen zin om hier op in te gaan.

    Serena

    Het was eventjes stil. Nou ja.. Stil.. Het water hoorde je overduidelijk. Ik keek eventjes naar Mason. 'Hoe komt het dat jij zo bent?' vroeg ik aarzelend. Misschien was het een gevoelig iets waardoor hij zo is. Vroeger was hij anders, toch? Ik dacht na, maar kon het me eigen niet meer herinneren.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you