Ik wil heel graag samen schrijven, want dan ben ik gewoon gemotiveerder om door te schrijven. Ik schrijf over 1D, JB en onbekende personen. Maar ik doe liever 1D. Nu heb ik al een paar ideetjes en die wil ik dan wel bespreken via PB of eventueel MSN. Gelieve dit lijstje in te vullen. (Ik vul het ook alvast in.)
Naam: Selina.
Leeftijd: 15.
Ooit over 1D geschreven: Ja.
Stukje van je schrijfstijl: "Ana, ik moet je iets vertellen." Amanda keek me spijtig aan en ik was bang voor het gene wat ze zou zeggen. Angstig keek ik haar aan en ik zag enkele tranen in haar ogen staan. "Je krijgt een nieuwe psycholoog. Weet je nog waarover ik je vertelde, dat ik al jarenlang op een brief was aan het wachten die me zou vertellen dat ik aangenomen was daar in Amerika?" Ik knikte.
"Wel, gisteren lag die in de brievenbus." Ik keek voor me uit zonder gevoel. Al zeven jaar lang zat ik bij een vaste psycholoog en nu zou ik een nieuwe krijgen.
"W-wie krijg i-ik?", stamelde ik en beet op mijn lip. "Ehm even kijken.. Ene Louis Tomlinson." Een man nog wel. Ik zou een man krijgen. Maar stiekem hoopte ik dat ze de "s" van achter was vergeten uit te spreken.
"Hij is twee jaar ouder, 20 dus en woont in South Yorkshire en zal dus vanuit daar naar Londen moeten komen. Het spijt me echt heel erg Sarah." Het zal wel. Iedereen laat me barsten en nu jij ook al. Nee, zo mocht ik niet denken. Amanda was een lieve en behulpzame vrouw die me altijd door die verschrikkelijke tijden heeft geholpen.
"Waarom Amanda? Waarom laat je me juist nu barsten? En net nu ik in zo'n moeilijke periode zit? Kan je niet later gaan?", ratelde ik aan één stuk door en veegde wat ruw de tranen weg die hun weg vonden. Amanda schudde zachtjes haar hoofd en uit woede schoof ik de stoel naar achteren en sloeg op het bureau.
"Waarom?"
"Rustig Ana, rustig. Kom zitten." Ik schudde mijn hoofd en begon van allerlei dingen te roepen. Dingen over Robin, over Joshua, over mam en pap, over mezelf. Amanda sprong op en sloeg haar armen om me heen. Ze suste me met lieve woordjes zoals; Het komt wel goed. Amanda was een soort van een tweede moeder voor me. Ze wist alles over me, maar dan ook echt alles. Alles wat buiten haar niemand van me wist. Amanda keek op haar horloge en zei dat de tijd om was en we afscheid moesten nemen.
"Morgen zelfde tijd, zelfde plaats, alleen met iemand anders. Bouw een goede band met hem op Ana, ik weet dat je het kan. Geloof in jezelf en laat die andere sukkels achter je. Ze zijn niks waard, wel jij. Je kan het, ik weet dat. Je hebt je al meerdere malen bewezen. Doe dat ook tegenover die nieuweling. Desnoods bel je mij op en praten we via de telefoon. Oké?" Ik knikte terwijl ik me begroef tussen haar hoofd en borst. Ik snoof haar geur op en liet toen mijn armen slapjes langs m'n tengere lichaam hangen. Desnoods via de telefoon spookte er door mijn hoofd en ik bevrijdde me van haar knuffel. Ik knikte en nam mijn tas.
"Tot gauw."
Samen schrijven. - Story problemen
-
10 maart 2012 - 22:45
10 maart 2012 - 22:50
10 maart 2012 - 22:54
10 maart 2012 - 22:59
11 maart 2012 - 0:19
name; Sandra
age; 14
ooit over 1d geschreven; JIP!(:
stukje; click
if you still need someone? xxx
Shit happens but pee happens a lot more.
