Hoe ik me voel - Liefde, Vriendschap & Familie

De laatste paar weken voel ik me heel erg rot en verdrietig. Dat komt (denk ik ) omdat ik me snel gestrest voel. Mijn ouders zijn gescheiden en ik woon bij mijn vader, en elk weekend ben ik bij mijn moeder. Maar ik voel me niet goed bij mijn vader. Hij is wel aardig enzo, maar ik heb ook nog een 8 jarig zusje die hij voortrekt (veel kleren, leuke spullen, en ik heb 8 maanden moeten wachten tot ik een laptop voor mijn verjaardag kreeg. dat ding werkt heel slecht, en 1 week na mijn verjaardag kreeg mijn zusje een heele goeie computer waarmee ze helemaal niets doet ). en dat terwijl ze het heel slecht op school doet en heel erg brutaal en verwaand is. En na school wil ik heel erg graag met vrienden afspreken, maar mijn vader moet altijd werken (zegt hij ) en daarom moet ik altijd meteen na school mijn zusje ophalen en op haar passen. En ook op school krijg ik heel veel examens en uiteindelijk heb ik heel erg weinig tijd voor mezelf. Ik wil alles graag aan mijn vrienden vertellen om mijn hart te luchten, maar mijn meeste vrienden nemen me niet serieus (omdat ik meestal heel vaak grappen maak ), anderen willen er niets van weten, en anderen hebben alleen maar interesse voor zichzelf . en mijn beste vriendin heeft het te druk met haar vriendje en aan haar wil ik het niet vertellen want ze vertelt aan mij hoe moeilijk ze het heeft met haar ouders , en als ik het aan haar vertel zegt ze alleen maar ''gewoon niet aan denken '' . maar ik heb het ook aan mijn moeder vertelt en ik zou dolgraag bij haar willen wonen, op haar voel ik me bij me gemak ondanks er heel veel dingen met haar zijn gebeurt en ze veel slechte keuzes heeft gemaakt in haar leven. en zij is nu ook goed terecht gekomen. Maar zodra ik over dat onderwerp begin gaat hij op me gevoel inspelen op allerlei manieren. Dus ik durf het niet te vertellen dat ik bij haar wil zijn.

Maar als iemand tips voor me heeft om weer blijer te zijn? Ik wil niet meer depressief zijn, want dat is niet leuk voor mezelf, maar ook voor mijn vrienden en ik wil ook stoppen om net als of te doen alsof ik blij ben.
Sorry als ik zeur maar ik zit hier heel erg mee en me moeder kan ook niets doen...


(ik merkte oppeens dat ik dit had verwijderd... dus ik heb het gekopieerd vanuit mijn geschiedenis... Ik dacht later dat ik me toch aanstelde.... )

[ bericht aangepast op 10 maart 2012 - 16:44 ]

THAT'S HOW I ROLL

Voel je je leeg?

And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.

lol?

quidquid excusatio prandium pro

Niet veel denk ik?:W

Has no one told you she's not breathing?

Mensen, ze had hier een heel verhaal staan, maar dat heeft ze verwijderd omdat er niemand op reageerde denk ik?

-Het staat er weer.

[ bericht aangepast op 10 maart 2012 - 16:56 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Biologist schreef:
Mensen, ze had hier een heel verhaal staan, maar dat heeft ze verwijderd omdat er niemand op reageerde denk ik?

Ik heb het nu dus gelezen en ik vind totaal niet dat je - je aanstelt. Ik zou anders eens na school je zusje gaan halen en samen met haar langs je moeder gaan. Vervolgens praat je (nog) eens goed met je moeder zodat zij eventueel iets met je vader kan bespreken?

Jepson schreef:
Ik heb het nu dus gelezen en ik vind totaal niet dat je - je aanstelt. Ik zou anders eens na school je zusje gaan halen en samen met haar langs je moeder gaan. Vervolgens praat je (nog) eens goed met je moeder zodat zij eventueel iets met je vader kan bespreken?

-

Jepson schreef:
Ik heb het nu dus gelezen en ik vind totaal niet dat je - je aanstelt. Ik zou anders eens na school je zusje gaan halen en samen met haar langs je moeder gaan. Vervolgens praat je (nog) eens goed met je moeder zodat zij eventueel iets met je vader kan bespreken?

Grappig hoe het ene moment jullie beiden onafscheidelijk waren. Nu zijn jullie 2 mensen die elkaar proberen te vergeten.