The revenge games || 004 - Speeltopics

- U I T L E G -
Katniss en Peeta hebben de opstand verloren, het Capitool is weer aan de macht gekomen en de genadeloze moorden beginnen weer. Na een tijdje lijkt de stilte en koelte terug te zijn gekeerd, tótdat er bekend wordt gemaakt dat de jaarlijkse Hungergames weer voor de deur staan. Maar plots, één dag vóór de reaping komt er een verplichte uitzending die iedereen moet kijken, waarbij iedereen's hart in zijn keel stokt. The revenge games. Vol afschuw moeten de bewoners te horen krijgen hoe verschrikkelijk de spelen dit jaar zullen worden..

WAAR BEGINNEN WE?
Het Capitool heeft een extra dag verlenging bij het verblijf gedaan. Dus nog steeds in het Capitoolsgebouw.

- R E G E L S-
~Strategieën of manieren om te overleven mogen NIET openbaar in het topic worden gepost, doe dit via PB! Zo blijft alles onvoorspelbaar. (de kaart wordt naar alle tributen gestuurd, zodat jullie zelf jullie koers kunnen beslissen)
~Noem GÉÉN namen van de plaatsen waar je naar toe trekt, hou het bij 'bos' of 'bergen' of 'grot' 'meer', etc.
~Iemand tegenkomen zonder toestemming van de ander mag. Maar ga geen wonderen tafereel uitvoeren waarbij je doet alsof je gelijk al kunt winnen!
~Spreek niet voor de ander. Hou het bij je EIGEN personage.
~Vermoorden mag alleen met toestemming van de ander.
~Alleen de spélmaker mag voor het bovennatuurlijke gevaar zorgen. Hierbij horen ook dingen zoals Mutilaten, vuur, onweer, etc.
~De dagen, tijden en nachten worden bepaald door de spelmaker.
~Aan het eind van de avond zal er boven aan de lucht, zoals ook in het boek wordt geschreven, te zien zijn wie er zijn vermoord. Dit wordt gepost door de spelmaker.
~Over de uitslagen en doden kan niet worden gecorrespondeerd.
~Tributen kunnen sponsoren krijgen. Dit wordt beoordeeld door de spelmaker aan de hand van actitiviteit, spraakzaamheid en manier van spelen. Per 5 sponsoren kunnen de mentoren er voor kiezen om een gift te sturen, dit doet de spelmaker.
~De spelmaker houdt via PB contact met mentoren.
~Vanaf het moment dat de spelen begonnen zijn en de tributen de arena in zijn, kunnen mentoren géén contact met de tributen krijgen.
~16+ toegestaan, alleen overdrijf niet.
~Blijf realistisch.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Valor Milan Vigorously-Véternea • District 1
Voorzichtig knikte ik naar haar en verbaasde me erover dat ik eigenlijk zo verwend was.
'J-je had h-het niet makkelijk.' zei ik terwijl ik haar hand weer pakte. 'Heb.' verbeterde ik mezelf dan en knipperde met mijn ogen. Ik keek haar onderzoekend aan.
'Had je verder helemaal geen familie?' vroeg ik op een hoge toon, ik hoopte dat ik niet te ver doorvroeg.
[Sorry voor het korte stukje ;$.]

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

[Watnou kort =')]

Doylee Benratt || District 4
Ik schud mijn hoofd langzaam. "Zowel de ouders van mijn moeder, als vader zijn overleden. Beiden waren ze enigkind, dus nee. Maar het is niet erg, het leven gaat door." Prevel ik met een glimlachje.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Valor Milan Vigorously-Véternea • District 1
Langzaam schudde ik mijn hoofd, iets wat ik de laatste paar dagen zo vaak had gedaan dat ik bijna bang werd dat hij eraf viel.
'Nee, Doylee. Zo werkt dat niet, als je een briefje van tien verliest gaat je leven door, maar als je moeder én je vader én je zusje overlijden gaat je leven niet door.' zei ik haar proberend te overtuigen.
[Arg, mijn schrijfbrein werkt even niet zo goed ]

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Doylee Benratt || District 4
Ik laat zijn hand los, en krul mijn vingers vervolgens om mijn gezicht.
"Ik wil het er niet over hebben, oké?" Prevel ik schor, waarna ik mijn hoofd kort schud, en een zucht slaak.
De tranen branden achter mijn ogen, maar ik weiger ze te laten rollen.
[Echtwel ;O]

Feel the fire, but do not succumb to it.

Valor Milan Vigorously-Véternea • District 1
'Maar, anders kan je h-het nooit accepteren! Je moet er met iemand over praten, echt.' zei ik terwijl ik een lok haar uit haar gezicht veegde. Ik slaakte een zachte zucht en keek haar toen weer aan. Ze moest het echt leren accepteren, nu verschuilde ze zich alleen maar achter haar glimlach.
[Niet, mijn zinnen lopen niet lekker :[ ]

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

[Ach, nogsteeds awesome ]
Doylee Benratt || District 4
Ik slaak een zucht, en voel dat hoe het zoutige goedje mijn ogen verlaat.
Mijn onderlip trilt, en niet veel later voel ik zachte snikken die kwetsbaar over mijn lippen rollen. "Het is oneerlijk." snik ik hoofdschuddend, terwijl ik de tranen probeer te stoppen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Valor Milan Vigorously-Véternea • District 1
Ik knikte goedkeurend en probeerde de meeste tranen met mijn duim weg te vegen.
'Het is oneerlijk, Doylee. Maar er valt niks aan te doen.' zei ik terwijl ik haar lichend probeerde te omarmen. Met mijn linker arm wreef ik zachtjes over haar rug.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Doylee Benratt || District 4
"Dit zal mijn styliste leuk vinden." Prevel ik met een mager glimlachje, waarna ik mijn armen kort om zijn middel wring, om zo mijn gezicht te kunnen verstoppen tegen zijn borst.

Feel the fire, but do not succumb to it.

[Slaapwel!]

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

Valor Milan Vigorously-Véternea • District 1
Ik haalde mijn schouders op.
'Boeien.' zei ik en genoot stiekem van het moment. Ik streelde haar rug zachtjes en pulkte aan haar shirt.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Doylee Benratt || District 4
"Dan mag ze zich op jou wreken." Prevel ik met een licht geamuseerde stem, waarna ik mijn vingers achter zijn rug met elkaar verstrengel en vervolgens een tevreden zucht slaak. Ineens lijken de spelen een stuk minder indrukwekkend.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Rowan James Biggerstaff || District 4
'Een beetje oefening, ik mis thuis.' Ze zegt het zo zachtjes dat ik het haast niet versta, maar er is geen ander geluid. Ze loopt een groot stuk van de pop vandaan en gaat weer klaar staan om te gooien. Met een mooie preciesie werpt ze de drietand met een harde worp weg. Ik loop langzaam wat richting haar toe. Net als ik wat wil zeggen, verontschuldigd ze zichzelf en loopt weg. Damn weer niet. Wat doe ik toch de hele tijd fout, het lijkt alsof ze me probeert te ontlopen. Waarom? Waarom konden we niet gewoon één keer over iets anders met elkaar praten dan onze tactieken in de Arena of andere belangrijke dingen die met de Spelen te maken hebben. Ik merk aan mezelf dat ik me wanhopig voel, voor het eerst in mijn leven, zover ik me herriner. Wanhopig om het feit dat ik een blauwtje heb gelopen bij een meisje.

[ bericht aangepast op 18 feb 2012 - 23:30 ]

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

{Waar zijn we? Wat is er gebeurd?}

Tijd voor koffie.

[Volgensmij niet veel (: Lees anders gewoon terug waar jij iets mee te maken hebt?]

Feel the fire, but do not succumb to it.

[ Ik weet niet meer...enige wat ik nog weet is dat ze uilend in de trainingszaal was...o-o woede dan he niet echt verdriet.]

The duty of youth, is to challenge corruption.