Klein verhaaltje, indien niet geïnteresseerd in dit gebladiebla, ga door naar het zwarte, serieus bedoelde stuk:Y)
Ondanks het feit dat ik nog nooit een relatie heb gehad, een jongen leuk vind die al bezet is en we met school naar het friggin' schoenenmuseum gingen, heb ik by the way een geweldige dag gehad. 'n Vriendin an ik gingen samen naar de stad, we zette onze fietsen weg bij de stalling en een superlieve jongen met rode krulletjes knipte onze kaartjes, dus ik begin helemaal te fangirlen en terwijl we door de stad liepen hadden we een heel plan uitgewerkt om hem zijn nummer te vragen.
Oké, zo werkte ons plan zichzelf uit:
Laura: Zeg, eh ken ik jou niet ergens van?
Cute guy: Eh, nee?
Sevda: Zouden we dan misschien je nummer mogen?
Cute guy: -Kijkt blozend de andere kant op en schud verlegen het hoofd-
Oude man die hem helpt: Zijn nummer? Haha, jongen je hebt er twee aan de haak geslagen!
Laura: Ah, toe, mogen we je nummer?
Sevda: Het is valentijnsdag..
Cute guy: -Begint heel zachtjes en lief te lachen en schud nogmaals het hoofd-
Oude man die hem helpt: Als ik hem was wist ik het wel hoor, hij is gewoon verlegen!
Laura&Sevda: -Beginnen heel hard te lachen en zeggen gedag waarnaar ze weg gaan-
En nu gaan we morgen weer eventjes langs en een tweede poging wagen, iig hebben we ons zeer vermaakt 
Anyway, ik heb besloten om zelf vaker het initiatief te nemen, ik ben namelijk erg verlegen en gezien mijn sociale leven zojuist een sprong vooruit heeft gemaakt wil ik dit zo houden, maar dat gaat niet als de ander steeds het gesprek moet beginnen. Dus hebben jullie nog tips over hoe ik onbekenden kan aanspreken en een gesprek beginnen of gewoon voor het voorstellen om samen iets te doen oid, want ik wil deze keer echt proberen meet zelfvertrouwen/lef/whatever te krijgen Voor de mensen die het grijze stuk hebben gelezen: Dat zag ik ook als een goede training om te leren zelf dingen te ondernemen, etc. 
Let it come and let it be
want dat zou echt geniaal zijn geweest ;]
