• © RPGrechten van BlazeRazie/Blaze.



    ‘Het hele verhaal.’

    Vroeger was het land één geheel. Er was constant vrede. Iedereen was vrienden en zag elkaar als familie. Ook de drakenkrijgers. Zij waren beste vrienden, en een geweldig bestuur. Totdat één van de leiders wilde dat er een apart deel voor elke soort werd gemaakt. Daar waren de anderen het niet mee eens. Zo begon er ruzie uit te breken. De helft van het bestuur was daar mee eens, en zo ook een deel van het land. Toen werd er een streep getrokken. De helft werd gesplitst in het slechte deel, en de andere in het goede deel. Tot de dag van vandaag hebben ze een genadeloze ruzie met elkaar.

    ‘Inleiding.’

    In een wereld, hier heel ver vandaan, is alleen maar fantasie. Er zijn dorpelingen, tovenaar of magiërs, heksen, trollen, dwergen, zelfs feeën of elven. Maar de allerbelangrijksten zijn de Drakenkrijgers. Hun hebben allemaal hun eigen draak, die met alle elementen kunnen worden verbonden. Ze zijn eigenlijk beschermers van het land. Maar dat land is in tweeën gedeeld. Aan de andere kant wonen de kwaadaardige “mensen”. Daar zijn ook Drakenkrijgers, maar die willen de andere helft van het land voor zichzelf. Dus ze doen er alles aan om die helft ook voor zichzelf te hebben. Tenslotte willen ze de draken van de goede Drakenkrijgers stelen en laten opgroeien tot een verwoestend monster. Maar dat staat de goede kant helemaal niet toe…

    ‘Regels.’

    ~ Niet schelden.
    ~ Bij OOC (Out-of-Character) haakjes: []-{}-().
    ~ Geen ruzie OOC.
    ~ Relaties mogen, maar het moet wederzijds zijn.
    ~ Draken mogen vrienden zijn.
    ~ Als je drakenkrijger bent, moet je je draak én je persoon spelen.
    ~ Reserveringen lopen na 48 uur af.
    ~ Als je niet meld dat je afwezig bent en dat buiten 48 uur, dan ben je je rol kwijt.
    ~ Naamverandering doorgeven.

    ‘Rollen.’

    “Goede kant.”

    “Drakenkrijgers ~ Veertig.”

    ~ Chaylee Danguon ~ Twelve~ Alle elementen draak, Mason ~ BlazeRazie
    ~ Finian Carter ~ Twenty-Three ~ Shaduwdraak (?), Aido ~ Bigheart

    “Dorpelingen.”

    ~ Sqippleton Harreauson ~ Fifteen ~ InOblivion
    ~ Putrida Flos ~ Aight ~ InOblivion
    ~


    “Elven ~ Twintig.”

    ~ Aluma ~ Seventeen ~ WhitePigeon
    ~ Phoeboe ~ Twenty-Seven ~ Geneeskrachten ~ amazaynn
    ~ Rosette Valentine ~ Twenty-Three ~ Route veranderen, zien of mensen goed of slecht zijn ~ Zialled



    “Slechte kant.”

    “Drakenkrijgers ~ Veertig.”

    ~ Pandora Fowl ~ Twenty ~ Waterdraak, Crystalised ~ thePineapple
    ~ Syenna Lester ~ Twenty ~ Vuurdraak, Phoebe ~ CookAholic

    ‘Topics.’

    Rollentopic.

    ‘Where Begin.’

    We beginnen bij dat iedereen zijn of haar draak opvoed, elkaar leert kennen, oefenen, etc.

    [ bericht aangepast op 12 feb 2012 - 10:22 ]


    Weird is Wonderful.

    Sqippleton Harreauson

    Ik was nu al drie dagen onderweg. Drie dagen als veldmuis. Ik werd er wel erg moe van. Ik had een gave. Een hele bijzondere gave. Ik heb het opgezocht in boeken. Het schijnt dat deze gave vijf misschien wel zes eeuwen geleden door een paar mensen werd beleerd, hierna is er geeneen teken meer van de gave te bekennen was. Tja, ik was dus duidelijk de gelukkige. Het heeft dus een paar generaties overgeslagen. Als veldmuis hoefde ik niet veel te eten. Soms knabbelde ik aan een besje of een nootje en er was drinken aan overvloed. Ik wist dat ze me zouden opzoeken daarom heb ik mezelf verandert in een veldmuis. Ik was nooit een veldmuis, eerder een eekhoorn, een mot of een musje. Ik moest in de nachten echter een goede slaapplek vinden. Die duivelse uilen achtervolgen me in de nachten en voor ik het weet ben ik gepakt. Midden in de nacht ga ik in een holle boom zitten en verander in mezelf. Op die manier word ik niet gezien en kan ik niet opgegeten worden door de uilen. Mijn vader en moeder zijn de enige die weten van de gave. Mijn vader is een inspecteur van de dorpelingen en ik ben blijkbaar een groot gevaar voor het dorp. Mijn vader was van plan me in een metalen kooi te stoppen en mijn moeder deed er helemaal niks aan. Toen ik dat hoorde ben ik midden in de nacht uit mijn slaapkamerraam gevlogen als musje. Ik word altijd wel moe van zo lang lopen. Eventjes terugveranderen kon vast geen kwaad. Ik ging onder een bosje zitten en concentreerde me op mijn benen, mijn armen, mijn torso en mijn hoofd. Langzaam werd ik groter en ging de vacht weg. Ik liet me op de grond vallen. Mijn buidel die telkens meeveranderde legde ik voor me neer. Ik haalde er een boek uit. scripta Century de Mutationem. Het was een oude taal ver weg uit deze wereld. Ik had heb opgezocht en het betekende; 'geschriften uit de eeuw van verandering' Er stonden verschillende soorten veranderingen in. Ik had dit boek in de oude gangen onder het dorp gevonden. Als veldmuis ben ik onder de geheime poort geglibt en heb toen het boek uit de oude bibliotheek gejat. Niemand was ooit in de oude gangen of de oude bibliotheek geweest. Behalve ik dan. Ik ben er al een aantal keren geweest. Ik heb dit boek in de laatste nacht vlug meegenomen. Ik veegde het stof van het boek en sloeg het open. in de index stonden een aantal verandersituaties. Toen zag ik de twee woorden 'animalia mutare' staan. Dat was de naam van mijn gave. Het betekend dierenverandering. Ik ging naar de juiste bladzijde en meteen kwam een amulet tevoorschijn. Ik greep het vast en bekeek de kleine onbekende lettertjes op de rand van van het amulet. Middenin zat een gifgroen glanzende edelsteen. Ik raakte het aan en ik kreeg meteen een rilling over mijn rug. Het voelde goed. Ik greep het amulet vast en het bleek een ketting te zijn. Ik deed hem bij mezelf aan en meteen veranderde ik. Dit keer in een veel groter ding dan normaal. Ik was een everzwijn! De buidel was meeverandert en zat nu ergens in mijn lichaam samen met de boeken. Ik voelde me zo sterk. Ik rende keihard door de bossen tot ik een aantal gedaantes zag staan. Ik wou afremmen maar het lukte niet. Ik knalde tegen een rotsblok naast de gedaantes aan. Ik voelde een reusachtige pijnscheut door mijn lichaam glijden. Ik zag nog net een draak en een elf. Ook zag ik een meisje die riep. "Mason, ga naar achteren! Er gebuert iets!" De draak zette een paar stappen naar achteren. Mijn lichaam was weer helemaal normaal maar ik voelde de energie nog steeds door mijn lichaam stromen. Ik voelde me iets nats. Het kwam van mijn hoofd. Ik bloedde. Alles werd zwart en ik viel bewusteloos neer.

    [ bericht aangepast op 12 feb 2012 - 15:21 ]

    Aluma Chakiro

    ''Chaylee! We moeten hem helpen!'' roep ik geschrokken. Ik en Chaylee rennen naar Sqippleton, die hevig bloedend op de grond ligt. Ik zoek haastig naar mijn toverpoeder, maar het dringt tot me door dat ik het tijdens de vlucht had verloren. Het enige wat ik bij me heb is een doek en een flesje toverdrank. Ik bind het doek om zijn hoofd en probeer me te realiseren wat voor effect de toverpoeder heeft. De naam van de toverpoeder is ''qulistona'', volgens mij is het voor wonden en snijwonden, of is het alleen voor snijwonden? denk ik paniekerig na. Ik besloot om het te geven en hopen dat het werkt.


    A smiling face, doesn't always mean a smiling heart.

    Chaylee Danguon, alle elementendraak; Mason
    'Godsamme, Mason, je had moeten luisteren!' roep ik naar mijn draak die teleurgesteld en beschaamd naar de grond kijkt. Ik kijk naar Aluma.
    'En? Werkt het middel? Anders heb ik misschien nog wat..' zeg ik. Ik pak een soort kruid uit mijn tas, het zijn blaadjes van lavendel. Ik strooi wat over zijn hoofd.
    'Het zou kunnen genezen, mijn moeder is iemand van de genees-schappen hier.'


    Weird is Wonderful.

    Aluma Chakiro

    'Ik hoop dat het werkt.' zeg ik terwijl Chaylee en ik over Sqippleton heen buigen. Na een paar minuten hoopvol wachten, stopt het bloeden. Als Sqippleton langzaam zijn ogen opent, roep ik blij: 'Yes, de kruiden hebben gewerkt!!'


    A smiling face, doesn't always mean a smiling heart.

    Chaylee Danguon, alle elementendraak; Mason
    Ik geef Aluma een high-five.
    'Gaat het een beetje?' vraag ik aan Sqippleton.


    Weird is Wonderful.

    Sqippleton Harreauson

    Ik opende mijn ogen. 'Yes, de kruiden hebben gewerkt!!' Ik schrok en strompelde naar achteren. 'Gaat het een beetje?' Ik voelde het amulet op mijn borst gloeien. De boeken uit mijn buidel lagen overal op de grond verspreid en meteen begon ik ze in te pakken. Ik keek op naar de elf die me met grote ogen aankeek. Ik voelde mijn wangen rood worden en ik draaide me vlug van het tweetal weg. Ik moest hier weg zien te komen. Misschien waren ze wel gestuurd door mijn vader! 'Je hoeft niet bang te zijn.' Zei het meisje die de draak aan de grond hield. 'Mijn naam is Chaylee en dit is Aluma.' Vertelde ze terwijl ze naar de elf wees. De draak gromde eventjes en ik deinsde achteruit. 'Oh, ja dit is Mason.' Ze leken niet gevaarlijk. Zal ik het vragen? Kom op. Als ze gestuurd zijn kan ik zo wegkomen. 'Uhm.. Zijn jullie gestuurd door mijn vader?' Beide fronste. Dat was dus een antwoord. 'Mooizo. Mijn naam is Sqippleton. Maar je mag me Sqipp noemen.' Ze glimlachten en vertelden hun eigen namen.

    [ bericht aangepast op 12 feb 2012 - 20:43 ]

    Chaylee Danguon, alle elementendraak; Mason
    'Sorry van Mason, hij luistert niet altijd.' Ik laat hem weer krimpen en zet hem op mijn schouder.
    'Maar ik moet zo weer weg. Ik moet gaan jagen,' mompel ik.


    Weird is Wonderful.

    Ik zucht. Het lijkt me fijn om een doel te hebben. Mijn enige doel is zo ver mogelijk van mijn vader weg zien te komen. 'Mag ik mee?' Floep ik per ongeluk uit. Ik word rood en ineens is de verdorde aarde wel heel interresant.

    Chaylee Danguon, alle elementendraak; Mason
    Ik frons. 'Tuurlijk.' Ik wenk dat hij even moet opletten. Ik kijk naar Mason, die weer groot word en naast me gaat staan. Ik spring van de berg, en zodra Mason me opvangt, vlieg ik weer naar boven.
    'Kom,' zeg ik tegen Sqippleton en ik wenk hem.


    Weird is Wonderful.

    Ik verander vlug in een eekhoorn en spring vlug op Mason's staart en hups zo op Chaylee's schouder. Ik zag haar verbaasd kijken en ik zucht. 'Het is een gave.' Piep ik. Ik kijk Aluma na die al het bos weer in was gewandeld terwijl ze ons nog even uitzwaaide.

    [ bericht aangepast op 12 feb 2012 - 20:56 ]

    Chaylee Danguon, alle elementendraak; Mason
    'Cool, ik vind eekhoorns leuk,' zeg ik en ik grinnik even. Ik denk aan een bos, en we gaan steil naar beneden.
    'Hou je vast Sqipp!' roep ik naar achter en we gaan nog steiler. Net voordat we de grond raken, gaan we opeens weer recht en landen we.


    Weird is Wonderful.

    Ik viel van Chaylee's schouder af en veranderde vlug in een musje om ervoor te zorgen dat ik de grond niet pijnlijk zou berijken. Ik liet me zakken op een tak en veranderde weer terug in een mens. 'Je wou jagen zei je?' Grijnste ik en keek in het bos. Hmm.. Dieren in overvloed. Ik wees naar een reusachtige renboeroe (een soort hert alleen dan met een gewei dat zijn hele lichaam gedekt). Chaylee zag het en rende er op af, gevolgd door mij die weer in een veldmuis was verandert.

    Chaylee Danguon, alle elementendraak; Mason
    Ik ren eerder niet, maar ik sluip. Ik sluip zachtjes naar het hert toe, trek mijn pijl en boog en schiet op hem. Ik schiet recht door zijn poot en hij valt neer. Ik kniel neer en steek zachtjes een mes door het hart, zodat hij geen pijn meer lijdt.


    Weird is Wonderful.

    Sqippleton Harreauson

    Ik bekeek hoe Chaylee de Renboeroe slachtte. Ik had mezelf weer verandert in een mens en bekeek Mason. De draak stond geruisloos op Chaylee te wachten en het zat me nog steeds niet zo lekker. Ik zuchtte. Ik moest gewoon niet zo bang zijn. Ik maakte mijn buidel open en haalde er een boek over draken uit. Er stonden verschillende oude tekeningen op. Ook stond er een verhaal in vreemde tekens die ik nog niet ontcijfert had. Het enige wat ik had was die zin. Die zin die maar aan mijn hoofd bleef knagen. Ik moest om hulp vragen. Ik draaide me om naar Chaylee. Ik had dit nog nooit hardop gesproken. 'Chaylee? Ik moet je iets vragen. Deze zinnetjes hebben iets te maken met de draak en een stuk kracht, misschien snap jij iets van deze zin?' Ze keek me even aan terwijl ze het gewei van de Renboeroe afsneed. 'Hier komt hij; Dracones mali, audite me. Donare me de vestris tenebris.' Meteen voelde ik een klap tegen mijn achterhoofd. Iets onzichtbaars sloeg me en ik had meteen koppijn. Ik voelde me misselijk worden. Chaylee bleef stil staan. Haar ogen werden groot. 'Hoe kom je hieraan?!' Schreeuwde ze haast. Ik deinste achteruit. 'Sorry! Sorry! Ik.. Ik voel me niet goed..' Ik viel op mijn achterwerk en ik spuugde een pikzwarte rups uit met stekeltjes. Chaylee sloeg meteen toe en en gooide haar dolk door de rups. Een afgrijselijk geluid was te horen. Alsof duizenden vrouwen in een seconde begonnen te gillen. De rups veranderde langzaam in rook. Ik liet mezelf in de dorre aarde vallen. Ik moest even liggen. De rups was niks meer en Chaylee kwam op me af. 'SPEEL NOOIT MAAR DAN OOK NOOIT MET ZWARTE MAGIE! BEGREPEN?!' Ik knikte langzaam. Ze zuchtte en legde een natte doek op mijn hoofd. 'Als je zo nieuwsgierig bent. Je vroeg daarnet een deel van de kracht van de draak van duisternis. Die rups had ons en de hele wereld kunnen doden. Hoe kom je aan dat boek?' Vroeg ze. Ik beet op mijn lip. 'De oude bibliotheek.. Een geheime bibliotheek die nog nooit door iemand gevonden is. Het ligt onder het dorp.. Wees gerust. Ik kom daar nooit meer terug.'

    [ bericht aangepast op 12 feb 2012 - 22:24 ]

    Chaylee Danguon, alle elementendraak; Mason
    Ik hoor Mason hard grommen. Ik steek mijn hand in de lucht, als teken dat hij stil moet zijn.
    'Zweer het, het is daar gevaarlijk. Er staan boeken vol zwarte magie,' zeg ik en ik pakte mijn dolk van de grond.


    Weird is Wonderful.