Salaryman
Dit is een column die ik een tijdje geleden schreef voor de klassenkrant. Ik zit nu in 4Havo en kom van het VMBO. Nou ja, zeg maar wat je ervan vindt.
~* Sam
Allereerste wiskundeles
Dinsdagochtend. Een beetje zenuwachtig stapte ik voor het allereerst officieel over de drempel van het Oude Erasmus. Ik voelde me meteen al verloren. Een paar enorme rugzakken met beentjes eronder zagen er net zo gedesoriënteerd uit als ik. Ik zat in hetzelfde schuitje als zij.
Ik merkte dat de mensenmassa in beweging kwam en dat was het startsein: de race naar de lokalen was begonnen. Toen ik uiteindelijk bij het juiste lokaal was aangekomen opende een man met gemillimeterd zwart haar de deur. Wiskunde. Zwijgend stapte ik binnen en keek wat om me heen. Her en der verschenen boeken met een klap op tafel en rekenmachines mochten hun nut weer gaan bewijzen. Ik deed mijn pas gekafte boek open en miste meteen al het stripje van meneer Bol en zijn klas die we op het VMBO hadden. Hier kwamen ze graag direct ter zake, dacht ik. Nergens hoorde ik de woorden ‘Frankrijk’ ‘vakantie’ en ‘zon’ vallen. Of was ik gewoon doof?
Mijn hoofd had minder moeite met het switchen van wekenlang luiwammesen naar wiskundesommen dan ik dacht. Binnen de kortste keren verschenen er cijfers op de rekenmachine. Als reactie daarop begon mijn pen ontspannen in mijn schrift te schrijven. Yes! De eerste Erasmussom van het nieuwe schooljaar is gemaakt.
‘Jullie mogen nu opruimen, de les is bijna voorbij.’ Ik ontwaakte uit mijn wiskundetrance. Het lesuur ging in vogelvlucht voorbij. Haastig keek ik van mijn schrift naar het bord. Tevreden leunde ik achterover. Ik weet niet hoe mijn ex VMBO-koppie het hier vanaf zal brengen, maar mijn eerste huiswerk van het nieuwe schooljaar zit erop!
No growth of the heart is ever a waste
?]
