'Honkbal? Echt waar? Ik daag je uit hoor, je verliest toch, of je laat me winnen.' Lachend draaide ik me op mijn rug en nestelde me op die manier tegen hem aan.
Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.
Ik knik. 'Bijna elke zomer geef ik les aan 7 tot 12 jarige.' Ik leg mijn arm rond haar middel. 'Maar deze zomer natuurlijk niet.' Ik kijk naar Linn haar gezicht. 'Ik neem je uitdaging aan hoor.'
'Ooh, die voorstelling wil ik wel eens zien.' Ik had zo het vermoeden dat het bijna tijd was om terug naar het kamp te gaan maar toch, ik lag veel te goed om het onderwerp aan te brengen.
Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.
'Ik kan kaartjes regelen, ik heb zo mijn conecties.' Lach ik. 'Of je komt helpen? We kunnen altijd wel schilders gebruiken en ik dénk dat Alsion het ook erg leuk zal vinden.'
'Ben jij dan ook deel van het decor?' Ik trek een quasi verbaasd gezicht en kijk hem met zo groot mogelijke ogen aan terwijl ik hard mijn best doe om niet in lachen uit te barstten.
Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.
Ik schiet in de lach als ze me met grote ogen aan kijkt. 'Ik ben de klusjes man.' Zeg ik met een lachje. 'Maar als je lief voor me bent misschien wel.'
'Tjaa..' Begin ik. 'Dát kan natuurlijk ook ja.' Ik tik tegen haar neus aan en sta dan op. 'Kom ik denk dat we zo gaan eten en we moeten voor 12 uur terug bij het kamp zijn.'