Chocomelk maakt een hoop goed. Wel balen van de blessure. Beterschap!
Ik had vandaag ook niet een al te makkelijke dag. Ik heb dagenlang getwijfeld over mijn geloof, doe ik nu nog steeds maar door mijn gesprek met de dominee is er een hoop duidelijk geworden en mijn vriendje wilde een pauze. Ik was op dat moment echt een emotioneel wrak door al die ruzies met mijn ouders enzo, dus ik met tranen in mijn ogen naar de wc lopen, deur hard dichtgesmeten, een kwartier lang gehuild. Uiteindelijk accepteerde ik het maar, want als hij gelukkig was, was ik dat immers ook. Daarna heb ik nog met de juf gepraat, ik kreeg een nieuw leerdoel enz. Ik werk op mijn school namelijk met leerdoelen, ik ben autistisch enzo. Toen heb ik vanmiddag met een vriendin op haar vriendje gewacht, en mijn vriendje stond daar ook. Het was nog 'vriendje' omdat hij niet vond dat het uit was door die pauze. Dus ik liep zo naar beneden. Het werd heel stil enz. Hij zei 'hoi' en ik ook. Toen stonden we beneden en hij gaf me nog wel een knuffel. Dat vond ik wel apart. Toen zei ik zo van: 'Als je het uit wilt maken, dan... Tja... Als jij gelukkig bent, dan ben ik dat ook' En toen bleef het even stil. Vervolgens zei hij uit het niets: 'Weet je wat? Fuck it' En toen zoende hij me opeens. Nu is het schijnbaar weer goed tussen ons, daar ben ik dan wel weer blij om. Maar ja, dit was niet echt mijn beste dag.
26 - 02 - '16