• De Roedels Black and White hebben al eeuwen en generaties lang
    oorlog. Ze vonden elkaar dieven en moordenaars. Om de dag kwamen ze weer naar het strijd toneel om te vechten. Diegene die zou winnen zou het land winnen. De twee Alfa's en de twee Beta's zijn giftig waardoor ze mensen kunnen bijten en zo veranderen, De meeste beten overleven het niet. wie zou er winnen. Black Or White. It is Your Choice


    Ik ben nog vergeten te melden, als je niet kan of je moet weg, meld het wel even.. Dat zou fijn zijn.. Doe het dan gewoon in een quote bij je tekst ofzoiets.^^


    The Black's:
    ZAYNxGIRL-Alexis Roselynn Yearwood [Alfa vrouwtje]
    Bronte -Lucas Michael
    Petal-Frida Lyssin
    HurtedHeart-Jake Ruthh [afla mannetje]
    Leave-Roxanne Ruthh
    Novazembla-Lize Beu
    LOUISISMINE-Brooke Murray

    The Whit's.
    Novazembla-Alex.[de alfa]
    HurtedHeart-Selena Sensorene[Alfa vrouwtje]
    Pocket -Mariana volletta
    Leave-Celeste Aurélie
    Captivity-Dakota Rodriquez

    De rollen spel kan beginnen ^^


    Rollen.

    Dit is mijn aller eerste rpg dus ik ben nog niet helemaal goed, maar ik wil het echt graag willen doen, dus hulp kan ik nog goed gebruiken ^^

    [ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 22:03 ]


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Dakota

    Verbaasd draai ik me met een ruk om: "wat is er?" vraag ik op afwezige toon. het interesseerde me niet eens, dat het een van de blacks was.

    Lize

    "Ik eh, zag je rennen misschien was er iets gebeurt?" Vraag ik zachtjes.. Het boeide me niet dat ze een van de whit's is, ik heb geen hekel aan hun.. En ik snapte ook niet dat onze roedel en hun roedel ruzie hebben enzo.
    "Ik ben geen spion ofzo." Mompel ik


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Dakota

    Er kwam een kleine glimlach op mijn gezicht: "oh, nee, nouja, ik hoor niet echt bij onze groep" mompel ik, en kijk verslagen naar de grond.

    Lize
    Ik kijk der aan. "Oh, ik ook eigenlijk niet hoor." Ik glimlach.
    "Zullen we anders samen gaan jagen?" Vraag ik. Ik probeer een vriendin te maken.


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Dakota

    Ik krijg een glimlach op mijn gezicht: "lijkt me leuk!" grinnik ik, en loop samen met haar terug richting het bos.

    Lize.
    "Oke." Glimlach ik.. Samen gaan we terug.. Ik verander meteen in een wolf, en kijk naar Dakota.


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Dakota

    Ik begin loop met een huppel in mijn bewegingen richting de bossen, en steek mijn neus in de lucht.


    [ik ga even douche!]

    Okey, ik moet ook trouwens en me hond uit laten xD

    Lize.
    Ik ruik de dieren al.. "Daarzo, daar staan een kudde herten."


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Selena
    'Ik probeer sorry te zeggen tegen jou en mijn vriendin, maar ik krijg niet eens de kans..' Zeg ik snikkend. Ik probeerde het zo erg, maar alles mislukte bij me.
    'Je kan wel wat dankbaarheid tonen. Ik heb je FOCKING leven gered.' Gromde ik naar hem. Ik was er helemaal klaar mee. Ik duwde hem opzei. sloopte het raam weer, maar zonder geluid, en maakte hem weer nadat ik buiten was. Het was alsof hij nooit kapot was geweest. Ik liep op het dag en ging bovenaan zitten. Rustig begon ik te snikken. Waarom konden ze het gewoon niet? Waarom geloofde ze niet dat mijn vader een vloek over me had uitgesproken, zodat iedereen die de wet overtrad ik pijn moest doen... Dacht ik bij mezelf. Ik liet mijn knieën naar me toekruipen en liet mijn handen eromheen slaan. Langzaam begon ik mezelf heen en weer te wiegen. Wat had ik gedaan..


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Alex

    "Hoho ik laat het je toch vertellen, je hoeft niet boos te worden, en ik heb de jouwe ook gered, wees ook eens dankbaar, ik ben dankbaar wat je gedaan hebt!"
    Ik zucht en loop naar der toe. "Luister, laten we het goed maken, het moet wel van beide kanten komen. Terwijl ik het nu vaak genoeg heb geprobeert ik word er gewoon moe van, Selena ik wil juist dat we weer vrienden worden net als vroeger. Ik weet dat Celeste je nog haat maar geef haar de tijd."
    Ik hoop dat ze het begrijpt, ik hoop dat ze heeft geluisterd, ik weet het gewoon niet meer!!
    Beide blijven we gewoon de alfa!


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    [Ik geef toe Selena is een dramaqueen. En Alex heeft haar niet gered. Ze had een dampkring gemaakt waardoor niemand haar kon aanraken of andere wolven het stond tussen de wolven en de mensen in ;)]
    Selena
    Ik gromde. 'Je hebt me nooit gered. Ik heb altijd voor mezelf gezorgd, ook voor jou trouwens. Ik moest de wet volgen oke? Mijn vader had zo een rot gave. Hij kon iemand iets opdragen en dat zou diegene ook doen. Dat heeft hij mooi op mij afgevuurd. Als iemand de wet tegen spreekt. Zoals
    1. De uithuwelijking weigeren en een ander iemand vinden en daarmee vandoor gaan.
    2. alfa tegenspreken.

    Ik mocht jou eerst niets aandoen omdat je ook een alfa was, maar toen jij de ergste regel overtrad. Moest ik je wel pijn doen. Nou ik deed het niet. Die vloek in mij. Ik zat letterlijk te huilen toen ik Celeste pijn deed. Ik ben geen sadistisch kreng dat jullie denken. Ik kan er niets aandoen. Het spijt me oke?' Zei ik terwijl ik meer tranen let lopen. Het vloog er in een klap uit. Tranen maakte mijn wangen vochtig en drupte via mijn kin op de grond.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Ohw oke..

    Alex
    Ik frons, dacht ze nou werkelijk dat ze mij pijn moest doen, omdat zei ook een alfa was?
    "Oke, laten we het achter ons, laten we een nieuwe start maken, je vind iemand die je wel leuk vindt, ik gun je het van harte. Maar ik zal niet aftreden." Zeg ik met een kleine glimlachje op mijn gezicht.
    "Ik heb het wel achter me gelaten, Selena en ik heb altijd voor mezelf gezorgt, ik vond het fijn dat je dat ook deed maar ik kon het al vanaf we werden uitgehuwelijkt, maar ik wil gewoon weer vrienden worden. Laten we echt een nieuwe start maken. En geef Celeste de tijd, ze zal je heus wel vergeven, misschien nu niet maar ooit zal ze het wel doen."
    Ik kijk diep in haar ogen aan..
    "Door dit hele gebeuren, is onze vriendschap verpest." Mompel ik.

    "Ik heb je vergeven, echt als jij mij kan vergeven dan kunnen we het toch makkelijker maken voor ons zelf, en voor de roedel."
    Ik leg mijn hand op mijn heup, nu zou ik graag naar Celeste toe willen, en haar kussen.
    "En weet je, ergens in de wereld of in de roedel zal er wel een ware voor je zijn, maar blijf bij ons.. We redden het wel." Glimlach ik.

    [ bericht aangepast op 13 dec 2011 - 14:31 ]


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Selena
    'Dat klopt, maar nadat ik "dood" ging werd mijn vloek opgeheven door mijn vader. Ik heb ze gezien en het voelde even zo fijn. Mijn moeder had de gave van het leven en heeft het me terug gegeven. Ik wil ook weer dat het goed komt.' Zeg ik zacht terwijl ik een kus op zijn wang druk. Ik bedoelde het natuurlijk vriendschappelijk. 'Thanx Alex je bent een echte vriend. En ik zal iemand vinden.' Zei ik met een kleine glimlach. Alex had me vergeven. Het voelde zo veel beter als haat...


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Alex
    Ik kijk der aan. "Luister, ik heb mijn ouders gezien, mijn moeder was er eerlijk gezegd nooit mee eens. Maar mijn vader had me zijn zegen gegeven om met Celeste verder te gaan.." Ik voel de kus mijn wang. "Zo ken ik je weer, en natuurlijk zal je iemand vinden Selena."
    "Maar nu ga ik terug naar Celeste, ik zie je wel weer...Oh trouwens morgen ochtend hebben we samen de wacht." Glimlach ik. En loop het huis in.


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Celeste
    Ze had gehoopt niet te hoeven luisteren, maar mevrouw luisterde niet.
    Selena hoefde niet te denken dat ze nog langer welkom was hier, in haar huis, bij haar familie. Of wat er voor door ging..
    Het kon haar niet schelen hoeveel Selena nog zou janken, hoeveel ze nog zou smeken of sorry zeggen.
    Wat gebeurt is, is gebeurt en ze zal haar nooit vergeven voor wat ze haar heeft aangedaan, eerlijk gezegd wilde ze door met haar menselijke leven, samen met Alex.
    Zonder al die wolven, al die bemoeizuchtige wolven.
    Ze wilde een leven waar ze trots op kon zijn.
    Geen leven waarin ze alles moest uitvoeren wat mevrouw perfect wilde.


    Feel the fire, but do not succumb to it.