• De Roedels Black and White hebben al eeuwen en generaties lang
    oorlog. Ze vonden elkaar dieven en moordenaars. Om de dag kwamen ze weer naar het strijd toneel om te vechten. Diegene die zou winnen zou het land winnen. De twee Alfa's en de twee Beta's zijn giftig waardoor ze mensen kunnen bijten en zo veranderen, De meeste beten overleven het niet. wie zou er winnen. Black Or White. It is Your Choice


    Ik ben nog vergeten te melden, als je niet kan of je moet weg, meld het wel even.. Dat zou fijn zijn.. Doe het dan gewoon in een quote bij je tekst ofzoiets.^^


    The Black's:
    ZAYNxGIRL-Alexis Roselynn Yearwood [Alfa vrouwtje]
    Bronte -Lucas Michael
    Petal-Frida Lyssin
    HurtedHeart-Jake Ruthh [afla mannetje]
    Leave-Roxanne Ruthh
    Novazembla-Lize Beu
    LOUISISMINE-Brooke Murray

    The Whit's.
    Novazembla-Alex.[de alfa]
    HurtedHeart-Selena Sensorene[Alfa vrouwtje]
    Pocket -Mariana volletta
    Leave-Celeste Aurélie
    Captivity-Dakota Rodriquez

    De rollen spel kan beginnen ^^


    Rollen.

    Dit is mijn aller eerste rpg dus ik ben nog niet helemaal goed, maar ik wil het echt graag willen doen, dus hulp kan ik nog goed gebruiken ^^

    [ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 22:03 ]


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Roxanne
    Ze sprong uit de armen van de man, en zigzagde langs de anderen.
    Helaas had ze een man met een angstaanjagend geweer over het hoofd gezien, en piepte ze hoog toen de kogel haar dunne ribben doorborde, en ze schokkend op de grond, voor de lachende man terecht kwam.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Jake Ruthh
    Ik kermde van de pijn tien 3 mannen op me sprongen. Ik zakte door mijn poten. Door mijn wond was ik verzwakt ik kon niet veel meer doen. Ik jankte even hard zodat wolven in alle omstreken het konden horen. 'Roxanne gebruik je gave en verdwijn. Ik zal je Misschien nooit meer zien, maar jij mag niet in hun handen vallen.' Jammerde ik naar haar. Ze mocht niet dood gaan door mijn stommiteit. Ik jankte even tot ik iemand op mijn staart. Ik liet een lichte grom horen. De man begon te lachen.
    'Niemand kan je helpen kleine wolf.' Zei ik speels. Ik wou hem vermoorden lokale was dat tegen de wet!

    Selena
    Ik hoorde een gejank. Ik zal Celeste later nog wel is straffen. Ik veranderde in mijn wolven vorm en kwam op de plek waar gevochten was. Een kleine wolf van de Blacks en de alfa ervan werden aangevallen door jagers. Ik gromde luid zodat het door het hele veld te horen was. Ik keek Dakota woedend aan. Waarom greep ze niet in? Ik jankte even om de rest te roepen. Ik gromde luid naar de mannen zodat ze zich omdraaide.
    'Kijk wolfje daar is je vrouwtje. Die is wel mooi voor de bond. Die moet je doodslaan niet dood schieten. Dat is zonde voor de vacht.' Zei hij tegen zijn mannen. Ik grijnsde en ik liet de natuur hun werk doen. Een aardbeving was te voelen. En de mannen verloren hun evenwicht. Niemand kan op tegen moeder natuur...


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Dakota

    Ik maakte me groot en begon wild te grommen, ik sprong op een van de mannen en hapte een paar keer naar zijn nek, die begon te bloedde. Nooit geweten dat ik dit kon. Ik zie hoe Jake op de grond word geduwd en begin nog harder te bijten.

    Selena
    Ik schrik. Dakota vermoord nu een mens. Dat mag niet. Dat staat in het wedboek, maar ze hebben onze transformatie gezien dus zijn we niet meer veilig. Ook ik hap naar een man. Ik laat ijsspegels met mijn gave maken en doorboor een paar mannen. Nu weten hun ook hoe een pistool met kogels werkt en voelt.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Alex

    "Ik moet nu terug, ik zal je broer vragen of ie bij je wilt blijven." Ik druk een kusje op der wang. En ga naar beneden toe.. Ik vraag meteen of ie bij der wilt blijven, en hij vind het goed. Snel verander ik in een wolf en ren het huis uit.. Ik zie Selena en Dakote naar de mensen.. Meteen help ik mee.


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Selena
    Na meer mensen gedood te hebben vlucht de rest. Ik zie Alex aankomen en toon hem mijn gebroken hart. De woede van de wet er ook nog is bij. Ik laat hem de pijn voelen die ik voelde. Duizende naalden vallen zijn huid aan en vuur komt in zijn lichaam en raast door zijn aderen.
    'Rot op Alex, we hebben jou hulp niet nodig.' Grom ik naar hem terwijl hij op de grond valt van de pijn.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Celeste
    De pijn is ineens.. Gestopt? Slikkend komt ze overeind, en slikt het water van haar broer door.
    Hij kijkt haar bezorgd aan, en strijkt over haar rug.
    Ze is enorm moe en uitgeput wanneer ze in zijn armen in slaap valt.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Alex

    Ik kijk Selena aan.. "Dus jij verzorgt die ellendigheid" Ik schud met mijn kop. "Luister, iedereen loopt nu gevaar, en dit gaat nu gewoon niet over ons." Schreeuw ik naar haar, ondanks de pijn. Ik krabbel recht over eind, gelukkig heb ik een hoge pijn grens. "Laten we een ander keer uitvechten nu niet, verschijnlijk zijn nu de wolven gewond geraakt, en jij kan maar denken aan hoe je mij pijn kan doen, dat is erg egoistisch." Plots staat er een mens achter Selena.. "Buk." En ik spring op de man af, en bijt hem in zijn nek.


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Selena Sensorene
    Nu ik weet dat fysieke pijn geen pijn doet doe ik de pijn alsof iemand van wie hij houd voor zijn ogen sterft. Toen zijn ouders dood gingen heeft hij een week gehuilt. Ik gaf hem weer die pijn. Ik zag hem springen door mijn luchtlaag waar geen mens door kwam zonder verbrand te worden. Ik trok hem razend snel terug door aan zijn staart te trekkenn.
    'Wat denk jij? dat ik niet voor mezelf kan zorgen? Ik heb een laag tussen de mensen gemaakt. Het heeft het zelfde effect nu meteorieten. Ze verbranden dat gebeurt ook bij kogels of mensen.' Gromde ik. Ik was niet dom ik had iedereen al afgeschermd.
    'Je mag blij zijn ik heb net je leven gered.' Gromde ik. 'Anders was je nu as geweest.' Vervolgde ik. Ik keek om me heen en zag een man verbranden door door mijn dampkring te stappen. Hij krijsde het uit. Sorry meneertje niemand kwam aan mijn familie. Of ze nou Black of White waren.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Alex

    "Nou sorry hoor, maar anders was je nu dood geweest, weet je hoe ze dat noemen, ondankbaar Selena." Ik draai me om, woedend loop ik terug, en laat de man sneller branden.. Pff wat dacht ze wel niet!


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    [Alex is niet Vader natuur ofzo he? hij kan geen Natuur beheersen?]
    Selena
    Ik gromde. Nee dat kan dus niet. Ik kon niet dood net. Als hij me met een vinger aan zou raken zou zijn vinger verbranden. Weet je uberhaubt wel wat een Dampkring is? dat verbrand alles.' Gromde ik naar hem. Ik stuurde hem u al mijn woede zelfs dit was boven zijn pijngrens. de ergste pijn die er is. Alle pijn die hij ooit gehad heeft bij elkaar. direct op zijn lichaam. Ik voelde hoe snel zijn hart begon te kloppen van de pijn. Ik keek naar mezelf naar een plasje water, Ik zag mezelf. Maar niet mezelf mezelf. Ik zag iemand anders een vreselijk monster. Wat was er van me gekomen? Ik vermoorde mensen, en liefde. 'Nee Selena, Volg het wetboek. Niemand is sterker dan jou niemand mag jou gezag ontlopen. Ze moeten luisteren.' Galmde mijn vaders gave door mijn hoofd. Hij had me een oort vanvervloekt een herrinnerings gave in mijn hoofd geplant wat ik moest gehoorzamen.

    [Alex kan dat dus niet aan die gaat dus zo janken van de pijn, want dde pijn die ze op Alex afstuurd is onmensenlijk eigelijk ;)]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Hmm laten we weer vrede brengen xD

    Alex

    Alles wordt zwart voor mijn ogen..

    Ik zie mijn ouders staan, als wolfgedaante. Mijn moeder kijk trots naar me, en mijn vader ook.. "Waarom, breek je de wet, Alex?" Hoor ik mijn vader vragen.
    "Het spijt me, maar eerlijk gezegd heb ik nog nooit van Selena gehouden, ik hou van Celeste vader, Selena is te ver gegaan." Leg ik hem uit. Ik zie mijn moeder naar mijn vader kijken.
    Waar ben ik trouwens? Ben ik nu dood?
    Mam loopt naar me toe. "Mijn zegen heb je om met Celeste te trouwen zoon." Zegt ze met een glimlachje. "Dankje, ben ik eh dood?" Vraag ik zachtjes. "Nee, zoon je bent niet dood."

    Ik open mijn ogen, was dat nou een droom?


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    [wat kan Alex nou nogmeer? wat is zijn gave die niemand weet?]
    Selena
    Alex zakte voor mijn ogen op zijn poten en viel neer. Ik voelde geen hartslag toen ik terug veranderd was. 'Alex?!' Gilde ik, maar ik kreeg geen antwoord. Had ik hem vermoord door de pijn die ik hem gegeven had. Ik voel hem weer ademen. ik wil juichen, maar mijn benen worden zwak. Zwart begint mijn ogen te omringen en na een klen streepje nog te kunnen zien wordt alles ook bij mij zwart.

    Daar staat mijn vader. Mijn adem stokt in mijn keel ik wil een naar achter kruipen, maar ik zie nu dat mijn moeder me omhelst. Trane springen ik mijn oge als ik mijn moeder zie. 'Mam..' Snik ik. ik omhels haar en mijn vader.
    'Ik wil niet uitgehuwelijkt zijn. Ik wil niet met Alex trouwen. Ten eerste hij houd niet van me en ik heb een soort van maatjes/broer band met hem.' Snik ik. Ik voel hoe mijn moeders shirt nat word en mijn mascara uitloop. Ik begin te schokken. 'Lieverd Je vader zal die vloek opheffen. Het hoord niet zo meer net als vroeger. Jullie mogen nu zelf kiezen.' Klinkt haar prachtige stem, dat me nog meer laat huilen. Ik wil niet ij jullie weg waar ben ik eigelijk?' Zeg ik zacht terwijl mijn tranen opgehouden zijn met lopen.

    (Nu wordt Alex bezorgt omda die denkt dat Selena hem uit Coma ofzo heeft gehaald :P Lekker drama. xD OOmdat zij toch alfo is moet ze blijven leven en je voelt geen hartslag of ademhaling meer bin haar (Dikke drama hiero xD))


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Alex kan dingen nog verdampen, en nou ja vuur stoken maar die gave gebruikt hij dus niet graag! Daarom weet niemand het.. XD

    Alex

    Ik kijk om me heen, ik ben nog steeds in het bos, en zie Selena nu liggen, meteen verander ik terug en ga naar Selena toe, ik voel geen hardslag, mijn hart begint te kloppen.. "Selena?" Vraag ik zachtjes.
    Dit wilde ik niet!


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Celeste
    Toen ze wakkerwerd, lag haar broer in diepe slaap. Met een broze glimlach trok ze andere kleding aan, om vervolgens naar buiten, als mens richting het bos te gaan.
    ‘Alex?’ Haar stem was nog steeds zacht, de aanslag die het gegil had veroorzaakt.


    Feel the fire, but do not succumb to it.