Heey mensjes!
Ik wilde jullie wat vragen. Ik heb dus een nieuw verhaallijn bedacht, maar ik weet niet of iemand wel zo iets zou willen lezen? Dus ik wilde vragen of jullie het stukje tekst hier beneden zouden willen lezen en zeggen wat jullie ervan vinden?
#Orgineel?
#Doen/Niet doen?
#Zou je het lezen?
+ Als dit topic verkeerd is, sorry ik wist dus echt niet waar ik hem zou moeten zetten, haha.;$
Alex heeft een magisch klokje. Hij geeft er meer om dan zijn vriendinnetje. Zijn vriendin word er schoon zat en steelt ooit het klokje van hem. Hij word helemaal depri omdat hij het klokje niet heeft. Een stuk van zijn ziel zat er namelijk in. Alex maakt het uit met Lena omdat hij helemaal geen relatie meer aan kan. Maar hij weet nog steeds niet dat Lena dat kettinkje heeft. Zijn ouders worden super boos op hem omdat het kettinkje al generaties in zijn familie zit, en een speciale toverkracht bezit, namelijk tijdreizen. 1 keer draaien ga je 1 dag terug in de tijd.
Op een dag denkt Lena dan dat Alex haar vast wel terug zou willen als hij ook zou zien hoe gebroken zij is nadat hij het via een telefoontje had uitgemaakt.
Ze gaat naar het bos bij hun boom staan. Bij de boom waar ze elkaar ontmoet hebben. Ze begraaft het kettinkje, het klokje, voor de boom en gaat ernaast zitten, en blijft er zitten. Dagen, weken, misschien wel maanden. En blijft hopen dat Alex bij draait en het weer goed wilt maken. Want hij weet, dat als Lena niet te vinden is, dat ze altijd bij hun boom staat.
Tot Alex een nachtmerrie krijgt waarin Lena word aangevallen door iets uit het duister bij hun boom.
Als hij wakker is en alles weer op een rijtje heeft rent hij als een gek naar hun boom. Als hij daar dan is, ziet hij een zielloze Lena liggen, met een brief in der handen.
In de brief staat dat ze heel veel van hem houd en dat het kettinkje met het klokje eraan is begraven precies onder haar hand voor de boom.
Ik heb er eigenlijk express het einde niet bij gezet. -aa-
[ bericht aangepast op 30 nov 2011 - 18:54 ]
Music is what you hear, the pain is what you see.
