Ik weet niet precies wat ik moet voelen. - Liefde, Vriendschap & Familie

Nou mijn opa met wie ik al 4 jaar niet gesproken heb, die me niet eens meer herkent als ik hem tegen kom in de supermarkt en met wie ik helemaal niks heb. Is vandaag opgenomen in het ziekenhuis.
Ik weet nu niet echt wat ik moet voelen. Want eigenlijk is het gewoon een vreemde voor me.

"Ignite, my love. Ignite."

Dat ken ik. Dat had ik ook vorig jaar met mijn opa. Het enige wat je kunt doen is er zijn voor degene wie er wél om geeft.

"I didn’t trip, I was just testing the gravity, and it still works"

Ik heb geen idee.
Sorry.
Misschien kun je hem een kaart sturen?

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Mijn opa die me haatte is twee dagen geleden gestorven. Ik ken het gevoel.

Olive

heb echt geen raad voor je.
persoonlijk kan ik alleen meevoelen met iemand die ik een echte goede relatie hebt: in goede en slechte tijden.
sorry hoor.

-

Dat ligt voor ieder persoon verschillend...
Mijn opa is een aantal jaren geleden gestorven en ook al zag ik hem regelmatig en was hij erg aardig, ik hield niet echt van hem. Het deed me dan ook geen verdriet toen hij dood ging, gewoon omdat ik geen band met hem had. Dat klinkt misschien hard, maar het is wel zo.

This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.

Ik heb hier geen ervaring mee, maar ik denk dat als hij zou sterven je misschien spijt krijgt dat je hem nooit hebt leren kennen. Misschien kun je een keer bij hem op bezoek gaan?

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

Ik voelde bijna niets toen mijn laatste opa stierf. De meeste van mijn grootouders waren voor- of vlak na mijn geboorte al gestorven. Deze opa stierf toen ik in de brugklas zat, maar sinds ik zeven was had hij al in allerlei verschillende tehuizen gezeten, en daar gingen we vrijwel elke dag heen om hem te bezoeken. Verschrikkelijk vond ik het daar. Ik zal maar niet al te veel details vertellen, maar de situatie in zulke tehuizen is echt vreselijk. De patiënten zitten met vier personen op één kleine kamer, overal hangt een doordringende geur van oud voedsel en sigarettenrook, er zijn twee verpleegsters op vijftig patiënten en niemand kreeg zijn medicijnen op tijd. Stiekem vond ik het helemaal niet erg dat hij stierf, want dan hoefde ik daar ook niet meer heen.

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Tempesta schreef:
Ik heb hier geen ervaring mee, maar ik denk dat als hij zou sterven je misschien spijt krijgt dat je hem nooit hebt leren kennen. Misschien kun je een keer bij hem op bezoek gaan?

26 - 02 - '16

Het is en blijft je opa, ik heb mijn opa maar 1 keer gezien en daarna is hij overleden. dus ik adviseer je; Ga naar je opa, ookal is het voor 1 keer. Ga erheen. Zodat je er later geen spijt van krijgt.

Dat kan ik ergens wel begrijpen. Ik denk dat het je wel aangrijpt omdat het familie van je is, maar omdat er geen band tussen jullie is, dat je je er niet zo erg mee bezig houdt en het gewoon laat gaan. Dat snap ik wel. Maar het is en blijft je opa. Dus ik zou wel langs gaan in het ziekenhuis, anders krijg je misschien spijt. Maar dat is uiteindelijk jouw belissing

If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.