Ik heb sinds twee/drie dagen weer een nieuw vriendje. Ik ben echt heel gelukkig met hem. Maar ik durf het niet aan mijn ouders te vertellen. Telkens weer moet ik tegen ze liegen, en telkens weer gaan ze erover zeiken. Ik word er gek van. Pas probeerde mijn moeder m'n dagboek af te pakken en op msn mee te lezen. Maar msn is gewoon privé en daar heeft mijn moeder niets mee te maken vind ik. Als ik dan msn niet wil laten zien, vragen ze of ik geheimen voor ze heb en begint het hele gezeik opnieuw. 'Je neemt geen verkering met die en die...' Dan ontken ik alles wat ze zeggen dan houden ze op. Gelukkig klap ik dan nog net niet dicht. Maar ik word er gewoon gek van. Ik heb het mijn vriendje ook al vertelt en hij houdt er rekening mee. We hebben afgesproken dat we niet heel close gaan doen op mijn verjaardagsfeestje. Hij snapt de situatie ook en steunt me de hele tijd. Hij is echt geweldig. Ik wou dat ik makkelijke ouders had waarmee ik dit geluk kon delen..
Sorry voor mijn gezeik. Ik zit 'm helemaal te freaken hier, ik word gek, ik moest het gewoon even kwijt.
26 - 02 - '16