• Ik heb ruzie met m'n ouders, alweer.
    Het ging over iets onbenulligs en er werd meteen een mega groot drama van gemaakt en ik kreeg de schuld. Ik heb me zoals meestal in ruzies kalm gedragen, maar dan zeggen ze dat ik arrogant ben. Als ik schreeuw dan moet ik m'n bek houden. Er word gewoon niet naar me geluisterd. Mijn moeder heeft me pasgeleden nog geslagen. Dat heeft ze m'n vader niet eens verteld. Toen ik daar wat over zei, vond ze dat ik me aanstelde. Ook heeft m'n vader me vanavond nog lelijk genoemd. Toen ik zei dat ik dat gemeen vond toen zeiden ze dat ik overal een drama van maakte.
    Komt er nu op neer dat m'n moeder aant janken is, ik en mijn zus die ook al ruzoe met m'n vader heeft.
    En ik mag als straf morgen niet naar een evenement toe waar ik ongebeer 40 euro voor heb uitgegeven.

    Ik haat ze.


    Me so good.

    Ik weet eigenlijk echt niet wat ik daar op moet zeggen, omdat zulke situaties me gewoon zo vreselijk lijken. Je eigen kind lelijk noemen of slaan... Ik vind het ongelofelijk.
    Door wat heb je zo'n slechte band met je ouders?


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Dat snap ik ook niet, maar ze laten me echt slecht voelen. Ze zeggen dat ik respect vopr ze moet hebben. Maar ik heb geen respect voor iemand die zijn kind slaat.


    Me so good.

    Ik ken het. (no_chears)
    Ik had vroeger ook bijna dagelijks ruzie met mijn moeder.
    Het ging dan over iets heel kleins, maar werd altijd een drama,
    ook omdat ze dan ging slaan, en lelijke dingen ging roepen.
    Bij mij was het de volgende dag al weer vergeten door haar, en begon ze dan wel weer over iets anders.

    Ze heeft wel eens gedreigt dat ik ergens niet meer heen mogt, maar zette nooit door.
    Natuurlijk is ieder mens anders, maar misschien dat als je het morgen heel lief vraagt,en dan gewoon zeggen dat het je spijt en dat je het nooit meer zal doen -zelfs al was het niet joun schuld- mag je misschien alsnog gaan.

    Ik weet natuurlijk niet hoe joun ouders in elkaar zitten, maar bij mij werkte het altijd :Y)

    Verder kan ik je alleen vertellen, dat die ruzie's wel weer overgaan.
    Zelfs al lijken ze nu zo erg.
    Bij mij heeft het ook bijna 2 jaar geduurt, en elke keer wenste ik haar dood na een ruzie. Of mezelf.
    Maar nu kunnen mijn moeder en ik juist heel goed met elkaar opschieten.

    Ik hoop voor je dat het goed komt.


    The only thing that's going to bother me, is that you all call yourselfs my friends.

    Gnome schreef:
    Dat snap ik ook niet, maar ze laten me echt slecht voelen. Ze zeggen dat ik respect vopr ze moet hebben. Maar ik heb geen respect voor iemand die zijn kind slaat.

    Misschien kun je er met iemand in je omgeving over praten?


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Ze heeft zojuist gezegd dat ik haar dag heb verpest en dat ik de grootste fout van d'r ben.

    Ik ga misschien tegen m'n nicht zeggen morgen.


    Me so good.

    Ik ken je pijn, ik maak het zelf ook regelmatig mee (no_chears)


    26 - 02 - '16

    Hoe durven je ouders dat te doen?! Zulke mensen verdienen geen kinderen, serieus.
    Ik wil ze slaan, en hard ook. Waarschijnlijk met een knuppel.


    "Well, well. Look who we've got here!"

    Ze kunnen stikken wat mij betreft. Ze zitten allebei te janken, zelfs m'n vader omdat z'n vrouw huilt. Komen ze m'n kamer binnen om te vertellen hoe teleurgesteld en ongelukkig ze zijn en dat ik moet veranderen. Zelf hebben ze geen sorry gezegd of zelf hun schuld bekend. Nee ik bn het schuld en ik schuif de schuld op hen af. Pff


    Me so good.

    Doe wat ik heb gedaan.:

    'Hey, nu wil ik wat zeggen: Ik eis een normaal gesprek. Niet met jullie, maar met mijn ouders'.

    Dat zinnetje breekt harten en bouwt ze weer op. Ik wil geen weerwoord. Eerst proberen.


    (USER WAS BANNED FOR THIS POST)

    Dat is gewoon laag, meer dan laag zelfs. Ik heb ook vaak ruzie en drama's met mijn moeder. Maar ze zou er geen moment aandenken om me te slaan of te beledigen. (Zou ze het doen, zou ze een hele laag terugkrijgen maar alsnog). Ik vind dat je als ouder je kind niet mag slaan, in wat voor situatie ook. Doe je het wel verdien je geen kinderen. Ik hoop voor je dat je thuissituatie beter word en anders moet je er met mensen in je omgeving over praten (bv. je opa en oma).

    EDIT: Als protest zou je gewoon naar dat concert moeten gaan. Je hebt ervoor betaald en ze hebben je er in eerste instantie toestemming gegeven. Ik zou dan gewoon gaan en schijt aan ze hebben.

    [ bericht aangepast op 11 nov 2011 - 8:14 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Damn, dat is echt klote!

    Ik heb zelf nog nooit in zo'n situatie gezeten, maar wat Jackal zegt, lijkt me nog niet eens zo'n slecht idee.

    Anywayz,, veel succes! (flower)


    Inspiration can hit you any time

    Echt, ik begrijp niet dat ouders zo tegen hun kinderen kunnen doen. Sterkte <3


    A king can rule a kingdom, but happiness will rule the

    Je moeder was gewoon zo kwaad dat ze je sloeg? Dat gebeurt wel eens hoor. Bijna elke moeder of vader heeft zijn kind ooit eens geslagen. Lelijk noemen? Ze is gewoon kwaad op je. Ik sta niet hoe je ouders je behandelen neen, maar probeer er met hen over te praten, vaak zien ze hun fout niet in.
    Vaak is de oplossing voor iets kleins, ook iets kleins.

    [ bericht aangepast op 11 nov 2011 - 10:11 ]


    comfort in c h a o s

    Hij zij dat je lelijk was? Dat is belachelijk, jij bent hun schepsel.


    Some people are so poor, that the only thing they have is money.

    iPotter schreef:
    Ik weet eigenlijk echt niet wat ik daar op moet zeggen, omdat zulke situaties me gewoon zo vreselijk lijken. Je eigen kind lelijk noemen of slaan... Ik vind het ongelofelijk.
    Door wat heb je zo'n slechte band met je ouders?


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'