Mijn mama ging vroeger elk weekend weg en dan bracht ze me broertje en ik naar mijn zus of oma. In de loop van twee jaar, was dat steeds veel minder. Ook heeft ze toen in een depressie gezeten wat totaal niet leuk was. Maar de laatste twee - drie weken is ze weer bezig. Dit weekend mochten we dan thuis blijven, maar ze besteed meer aandacht aan haar inmiddels ex vriend (hij heeft een andere vriendin) dan aan ons. Door de week is ze wel gewoon thuis, maar dan zit ze nog heel de dag achter de computer. Maar goed, zelfs mijn zus en oma zeggen dat ze eens wat meer aandacht aan mij en m'n broertje moet besteden, maar ze luistert niet.
Nu wil ik niet m'n moeder zwart maken of zo, want daar voor betekent ze te veel voor me. Maar toch zit ik er mee dat ze zo doet, want ja. Wij zijn haar kinderen en die ene man is haar ex. Ze gaat nog altijd vaak naar hem toe terwijl hij een nieuwe vriendin heeft. Nu is donderdag? zijn moeder gestorven en dan snap ik wel dat ze naar hem toe gaat, maar vorig weekend ging ze ook al. Het weekend daar voor ook al. En toen was het al uit tussen hun.
Ik zit hier toch wel mee. Praten helpt niks, want m'n zus en oma zeggen het al zo vaak. En toch blijft ze het doen. Nu had ik daar net mijn oma aan de telefoon en die was boos, omdat ik zei dat m'n moeder pas om kwart na acht thuis is. En ze is al sinds gisteren weg. -.- En toen zei ze ook dat ze mijn moeder weer gaat aanspreken, maar ik weet nu al dat mama niet gaat luisteren.
Pfft, dit moest ik even van me kwijt.
