• Ik ben helemaal veranderd door het gepest. Nu is het gestopt gelukkig. Eerst at ik veel meer en lachte heel veel nu eet ik de helft, twijfel over alles, twijfel over mij uiterlijk en ben snel chaggie.

    HOe kun je dit verhelpen en hebben jullie dat ook?


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Ik ben zelf ook veranderd door alle dingen die ik de afgelopen anderhalf jaar heb meegemaakt, dat is logisch. Je veranderd. Je moet niet onzeker zijn door al dat gepest! Diegene die je pesten, zijn zelf ongelofelijk onzeker over zichzelf en verbergen het door andere mensen af te kraken.


    To infinity and beyond •

    Je moet vanjezelf leren houden. Ik twijfel heel vaak aan mezelf maar laat dat nooit merken. Maar gepest ben ik nooit geweest.


    Il vaut mieux vivre avec des remords qu'avec des regrets.

    Praat er met iemand over, koop een dagboek en schrijf het van je af, start een weblog maar blijf er niet mee zitten.
    Probeer ook eens om te gaan lopen, misschien helpt dat je gedachten te verzetten.

    Laat niemand je wijsmaken dat minder waard bent dan zij =)


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Ik had hetzelfde, ik heb het een tijdje geaccepteerd maar nu weer niet :3

    Ik denk dat pesten altijd sporen nalaat, voor het hele leven.


    'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'

    Cockney schreef:
    Praat er met iemand over, koop een dagboek en schrijf het van je af, start een weblog maar blijf er niet mee zitten.
    Probeer ook eens om te gaan lopen, misschien helpt dat je gedachten te verzetten.

    Laat niemand je wijsmaken dat minder waard bent dan zij =)

    tijdens het folderen wordt ik gek van mijn gedachtes. ik schrijf mijn emotie in gedichten en verhalen.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Voiceless schreef:
    Ik denk dat pesten altijd sporen nalaat, voor het hele leven.


    Let it come and let it be

    Misschien kun je er met mensen over praten? Dat kan opluchten.
    Ikzelf ben er wel wat sterker van geworden. Ik trek eerder mijn mond open.
    En het klinkt raar, maar ik ben meer mezelf geworden. Ik ben meer dingen gaan doen ik ik leuk vind. Dus misschien had het voor mij een tegenovergesteld effect.

    MisPattinson schreef:
    (...)
    tijdens het folderen wordt ik gek van mijn gedachtes. ik schrijf mijn emotie in gedichten en verhalen.

    Muziekje erbij?
    Het is in elk geval goed dat je het van je afschrijft.

    Ik ben zelf ook gepest geweest en het klinkt heel erg cliché maar zodra ik stopte met te doen wat anderen leuk vonden en te proberen zijn zoals zij, hield het op. Omdat ik me goed voelde bij wat ík leuk vond en dat straal je ook uit. Nu kan het me ook niet meer schelen wat iemand van me denkt, moeten ze me niet, dan is het zo en dan zijn er nog andere mensen genoeg waar ik wel mee kan omgaan.

    Ik weet natuurlijk niet of dit bij jou ook zo'n geval is, maar als het jou niet helpt kan het misschien anderen helpen =).


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Brute schreef:
    Misschien kun je er met mensen over praten? Dat kan opluchten.
    Ikzelf ben er wel wat sterker van geworden. Ik trek eerder mijn mond open.
    En het klinkt raar, maar ik ben meer mezelf geworden. Ik ben meer dingen gaan doen ik ik leuk vind. Dus misschien had het voor mij een tegenovergesteld effect.


    OTP: won't stop 'till we surrender...

    bij muxiek ga ik vals meezingen maar soms doe ik da.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Dashing schreef:
    Ik ben zelf ook veranderd door alle dingen die ik de afgelopen anderhalf jaar heb meegemaakt, dat is logisch. Je veranderd.Je moet niet onzeker zijn door al dat gepest! Diegene die je pesten, zijn zelf ongelofelijk onzeker over zichzelf en verbergen het door andere mensen af te kraken.

    Wist ik maar hoe je van die onzekerheid af kon komen. Ik kom er namelijk ook niet van af, vroeger had ik enorm veel zelfvertrouwen en nu niet meer, dus wist ik het maar.


    Be here, be alive, and be the means to a worthwhile end. Head down, chin up, eyes on the horizon. Don’t blow it.

    Voiceless schreef:
    Ik denk dat pesten altijd sporen nalaat, voor het hele leven.


    26 - 02 - '16

    Dat verdwijnt geleidelijk. Hoelang ik vroeger wel niet kleding zat te sorteren, te kijken of ik het wel 'juist' vond. Ik deed dan wel alsof 't me geen donder kon schelen wat mensen over me dachten, maar diep van binnen wist ik wel beter.
    Dat slijt naarmate je ouder wordt. Toen ik 15 was kon ik me zo druk maken om wat mensen misschien wel niet konden denken, nu ik bijna 20 ben kan 't me weinig bommen. Ik maak me vrijwel helemaal niet meer druk om in welk hokje ik pas. Zulke zorgen verdwijnen gewoon na verloop.


    No growth of the heart is ever a waste