Eén keer. Mijn moeder en tante hebben een soort paranormale gave, en volgens hen zat er een geest in ons huis. Mijn nichtjes en ik namen het niet zo serieus, zaten er vooral om te lachen, en we gingen hem toen voor de grap oproepen. Ik was toen veertien. Gek genoeg vond ik het helemaal niet eng, eerder vertrouwd, alsof ik die geest al heel lang kende. Echt vaag... Maar één van mijn nichtjes die vond het dus echt heel eng, en die was gillend weggerend. Toen zijn we er maar mee gestopt. D':
there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.