Opa - Liefde, Vriendschap & Familie

Om half drie kreeg ik een sms'je van mijn vader, dat mijn opa een uur daarvoor was overleden. Het was niet echt onverwacht, aangezien hij 93 was, prostaatkanker had en het steeds moeilijker kreeg met simpele dingen - opstaan, traplopen, etc.

Ik verwacht dat de begrafenis dinsdag of woensdag is, en ik heb geen idee wat ik daar moet doen. Aan de ene kant wil ik het liefst niks zeggen, maar aan de andere kant wil ik best iets voordragen. Ik heb alleen echt geen inspiratie voor een gedicht of iets dergelijks.

-

Ik heb ook iets voorgedragen op de begrafenis van mijn opa. Op het moment dat je voor de mensen staan, dan lukt het wel om je sterk te houden. Het voelt eigenlijk wel goed om nog een laatste woord te kunnen doen
Gecondoleerd trouwens (:

[ bericht aangepast op 6 okt 2011 - 18:53 ]

Stop being afraid of what could go wrong and start being positive about what could go right

Gecondoleerd
Maar als je iets voor wilt dragen doe je dat omdat je iets kwijt wilt, dat bedenk je dan zelf, want alleen jij weet wat jij kwijt wilt (of niet).

"I didn’t trip, I was just testing the gravity, and it still works"

Heel veel sterkte!
Misschien is het toch fijn om even je hart te luchten, toch even een kort verhaaltje over je opa. Fijne tijden opsommen. Misschien helpt het.

Gecondoleerd.
Ik vind het btw wel dom dat je vader je dat in een sms stuurt en het je niet gewoon zegt als je thuis bent.

Has no one told you she's not breathing?

gecondoleerd, ik heb ook iets voorgdragen op de begrafenis van me oma, en als ik jou was, zou ik het ook doen
het helt veel

Anitaaa schreef:
Gecondoleerd.
Ik vind het btw wel dom dat je vader je dat in een sms stuurt en het je niet gewoon zegt als je thuis bent.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Anitaaa schreef:
Gecondoleerd.
Ik vind het btw wel dom dat je vader je dat in een sms stuurt en het je niet gewoon zegt als je thuis bent.

[ bericht aangepast op 6 okt 2011 - 19:00 ]

-

Als je het niet durft kun je ook iets schrijven en bij hem leggen. Ik was toen ikmijn opa verloor 4 en had geen flauw benul wat er was toen mijn grootoma overleed snapte ik het en heb verdriet gehaad. ik schrijf heel vaak brieven en gedichten naar opa. Omdat ik op deze manier tog aan hem denk en nog kan rouwen omdat ik toen te jong was.

sterkte en gecondoleerd.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Altair schreef:
Heel veel sterkte!
Misschien is het toch fijn om even je hart te luchten, toch even een kort verhaaltje over je opa. Fijne tijden opsommen. Misschien helpt het.

There's faith and there's sleep - we need to pick one - please

Gecondoleerd.
En als je geen inspiratie voor een gedicht hebt, kan je toch ook alleen iets zeggen recht vanuit je hart? (: Al is dat maar één zinnetje, dan weet ik zeker dat jouw opa dat heel lief en leuk zal vinden (bloos)
Ik ben hier zo damn slecht in ;p

Everyone wants happiness without any pain, but you can’t have a rainbow without a little rain.

Vertel anders gewoon een verhaal over hem en jouw.
of anders ga je gedichten opzoeken !
Misschien krijg je daarvan dicht-energie !
Gecondoleerd!

Everybody wants happiness nobody wills pain, But you can't have a rainbow without a little rain <3

Gecondoleerd.

Het is ook niet makkelijk om erover te praten of erover te schrijven. Vertel gewoon iets over wat jullie samen gedaan hebben. Over je mooiste herinnering aan hem Gewoon recht uit je hart

If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

Anitaaa schreef:
Gecondoleerd.
Ik vind het btw wel dom dat je vader je dat in een sms stuurt en het je niet gewoon zegt als je thuis bent.

Inspiration can hit you any time

Anitaaa schreef:
Gecondoleerd.
Ik vind het btw wel dom dat je vader je dat in een sms stuurt en het je niet gewoon zegt als je thuis bent.

Ik heb mijn beide opa's nooit gekend en toch zijn ze altijd bij me. Ik wil je uit de grond van mijn hart condoleren en je even sterkte wensen meis, ik vind het erg naar voor je. Ik weet niet of je gelovig bent, maar ik ben een wiccan en probeer de geesten (dat klinkt enger dan het daadwerkelijk is) van mijn opa's in een kring te verwelkomen en met ze te praten. Je kunt weliswaar niet met doden praten, maar het geeft mij toch een prettig gevoel.
Ik denk dat je opa vast ergens prettig in de hemel zit en dat hij supertrots is op alles wat je doet en dat hij er altijd zal zijn om over je te waken. Hij zal het vast beter hebben daar, zo denk ik altijd als mensen zijn gestorven. Diep vanbinnen zal hij er altijd nog zijn, denk aan de prettige herinneringen samen met je opa en herinner hem als iets moois, niet als iets verdrietigs .
Voor dat stuk wat je wilde voordragen zou ik een aantal leuke dingen opnoemen die jij als kleindochter vaak en/of graag met hem deed, van die speciale opa-kleindochter momenten (mijn moeder vertelde me altijd dat mijn opa haar mee nam jagen, en daar denk ik ook weleens over na hoe dat zou zijn). Misschien kun je ook de grappige/ontroerende momenten vertellen die jou altijd bij zijn gebleven?

In ieder geval veel sterkte, je komt er wel doorheen, al is het nu moeilijk.

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!