Soms denk ik wel eens: Niemand vindt me leuk.
Maar dan ben ik bij mijn vrienden en dan is dat gevoel weg.
Als ik voor de spiegel sta kan ik wel janken, niemand wil me.
Mijn vrienden wel. Echte vrienden nemen je zoals je bent!
Ik voel me lelijk, maar mijn ouders zeggen dat ik niet lelijk ben. Maar dat zeggen je ouders altijd. Al heb je een beugel en een bril(niet lullig bedoeld, dat kan heel leuk staan), je ouders vinden je altijd mooi, omdat je hun kind bent natuurlijk.
Natuurlijk, is niemand lelijk. Maar je kunt je nog wel zo voelen!
Hoe voelen jullie je... Voelen jullie je ook wel eens zo, of hebben jullie hier helemaal geen last van...?
Dit ben ik:
Willen jullie ook een foto van jullie zelf plaatsen? Gewoon voor het idee hoe jullie eruit zien?
[ bericht aangepast op 26 sep 2011 - 21:35 ]
Ich liebe dich 27.12.23