• Dit is de serie waar ik het hardst aan werk.En ook mijn fafo serie.
    Hier zijn 2 stukjes.
    Ze volgen elkaar niet op.
    En komen ook niet persé in de eerste serie voor.
    De serie gaat over Tom.

    Stuk 1

    Ik kijk geschrokken naar haar.Ze heeft nog nooit iets anders gezegt .Altijd hetzelfde.Net als haar kleren.Een mooi zwart kleedje tot op haar knieën met daaronder zilveren balerinna's.Een haarband met een zilveren vlinder en haar ogen.Zo perfact.Ik verdwaal weer."Kom."zegt zegt ze opnieuw.Snel volg ik haar.We lopen stil.Het lijkt alsof haar voeten de grond niet raken.In de verte zie ik de jongens.Ze zet me bij hen af en lacht dan naar me.Ik wil haar nog iets zeggen maar ze is al verdwenen.
    stukje 2

    Bill staat zijn ding te doen op het podium terwijl ik me echt niet kan concentreren op het concert."SCREAM!"roept hij.Het publiek doet het na.Ik laat mijn vingers sneller over de snaren gaan.Ik heb het warm en zou blij zijn met het afloop van het concert.Nog 1 liedje.Het publiek word gek wanneer we reden inzetten.Ik loop naar de andere kant van het podium helemaal geconcentreerd op mijn gitaarwerk."REDEEEEN!"Een luid applauws kondigd aan dat het concert gedaan is.Ik doe mijn gitaar af en ga naast Bill en Gustav staan.We doen onze buiging en Bill zegt nog een bedankje naar het publiek.Terwijl wij afgaan houdt Gustav het publiek nog even bezig.Ik gooi onderweg mijn water en handdoek in het publiek.Ik ben blij wanneer ik in de koele lucht sta van de gang.Bill zucht en gaat met zijn hand over zijn voorhoofd."Douche!"zegt hij en hij sprint naar de douches.Ik volg hem op een drafje.Ik kleed me uit en spring snel in de douche.Ik zet hem op 25 graden.Koud dus.Ik geniet van de stralen die mijn huid masseren.Ik sop me helemaal in en spoel me dan af.De propere kleren die al klaarliggen doe ik dankbaar aan.Wanneer ik de deur opendoe komen juist de anderen van hun badkamertje.


    The soul needs autumn.

    Klinkt nice ^^


    People who are meant to be together always find each other in the end.