De 15-jarige Ariana kwelt zichzelf omdat ze denkt dat ze haar familie "vermoord" heeft. Ze blijft alleen achter en komt nauwelijks meer buiten.
Ze beweert dat ze samenwoont met een jongen, maar hij is fantasie - een verbeelding. Ze denkt dat ze alles bij hem kwijt kan, maar dan verdwijnt hij.
Genres: Romantiek ~ Onbekende personen ~ Fantasie
Leeftijd: 12+
In verleden tijd geschreven.
Ze zijn dood. De zin brandt op mijn lippen, maar ik kan het niet zeggen. Het is niet makkelijk. Alle vier zijn ze dood.
Het is met geen pen te beschrijven, dit gevoel. De angst, het verdriet, de eenzaamheid. Niemand zou het ooit kunnen begrijpen.
En het ergste is nog dat ik de oorzaak was, van het ongeval! Ik had ze vermoord. Per ongeluk, in een waas. Niet met een pistool, niet met een mes.
Het is mijn eigen schuld dat ik alleen ben; niemand meer over heb. Het is een wonder dat ik nog leef, maar wat moet ik zonder familie?
Plaatje is de link!
[ bericht aangepast op 21 aug 2011 - 15:00 ]
OTP: won't stop 'till we surrender...
