Bij Jeugdzorg wonen is ook echt niet zo erg als het lijkt, hoor. Mooi dat jij het ook even zegt :'D. Ik woon er zelf ook, dus ik weet waar ik over praat.
Aan het slapen wen je. De eerste dagen zijn even wennen, omdat je de geluiden niet gewend bent. Daar wen je heel erg snel aan en zodra je eraan gewend bent, heb je waarschijnlijk veel minder last van. Meestal helemaal geen meer. Als je licht hebt dat onder de deur doorpiept vanaf de gang, kun je een handdoek opgerold voor de deur leggen. Dat is bij mij op de groep heel normaal.
Wij hebben ook de regel: 30 minuten computer per dag. Je zult merken dat de ene leiding hier streng in is, de andere laat je er zo een uur opzitten. Het ligt vooral aan je eigen houding en gedrag. Zolang jij je tegenover de leiding normaal gedraagt, zullen ze je af en toe zulke vrijheden geven. Als je tenminste laat zien dat je met die vrijheden om kunt gaan.
Je moet er niet zitten met de houding: Ach, ik ga wel snel naar huis. Meestal als je zo denkt, valt de duur van je verblijf je enorm tegen. Je zit er om aan jezelf te werken en dat duurt sowieso langer dan een weekje. Als je nu op crisis zit, kun je er vanuit gaan dat je nog naar een langere verblijfplaats gaat.
Ik zou proberen vrienden te maken, dan wordt het verblijf minder akelig. Jullie hebben allemaal een reden om niet meer thuis te wonen en meestal schept dit meteen een band, dus dat moet goed komen. Als de andere meiden jouw type niet zijn, dan moet je je daarbij neerleggen. Zolang je je maar niet weg laat pesten, dingen uitlokt of op de uitlokking van anderen ingaat, want dat komt sowieso in je dossier te staan en op je langere verblijfplaats of bij je ambulante hulp thuis, zullen ze je hieraan blijven herinneren, geloof me.
Als je niet tegen gesprekken kunt, moet je dat aangeven. Zelf kan ik ook niet goed lang in een gesprek zitten en daar proberen ze rekening mee te houden. Dan zul je vaker een kort gesprekje hebben, in plaats van 1/2 keer in de week een lang gesprek. Maar als je niets aangeeft, kunnen ze hier geen rekening mee houden.
Kortom: maak er gewoon het beste van. Sta open voor de hulp die de leiding je wilt bieden en leg je er bij neer als je te horen krijgt dat je niet direct naar huis zult gaan. Je hebt ook kamertraining en daarbij heb je veel minder leiding die op je let en leer je héél erg veel lessen die je kunt gebruiken als je op jezelf gaat wonen.
Preek
'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'
Hoop dat je t voorlopig wat minder kut hebt dan thuis 
