• Ik vind het vreemd als mensen rollen gaan verdelen/vragen.

    Ik bedoel, bij een verhaal schrijven hoort ook personages verzinnen, dus waarom zou je andere in godsnaam jouw werk latem doen? :Y)
    En ben ik de enige die dit nogal vreemd vind? [:


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    ZeroGravity schreef:
    Ik vind het niet. echt iets. Want, je kent het personage beter als je het zelf hebt bedacht, en ik heb een keer iemand een rol laten verzinnen, waar ik toen de rest van het verhaal aan vast zat, terwijl ik de rol helemaal niet leuk vond.


    Hahaha, dat is inderdaad wel rot ;p Je kan ook je personage een verandering qua karakter laten ondergaan, dat ze mentaal sterken worden of iets dergelijks, maar het kan nooit een té heftige verandering zijn.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    In principe kun je het karakter zoveel veranderen als je wilt. Het is en blijft JOU verhaal. kies gewoon d e rollen die je het dichst liggen en verander ze zoals jij wil :'D


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    VampyreAngel schreef:
    In principe kun je het karakter zoveel veranderen als je wilt. Het is en blijft JOU verhaal. kies gewoon d e rollen die je het dichst liggen en verander ze zoals jij wil :'D


    Jouw :'D

    Maar dat wordt het erg onrealistisch en dat maakt het verhaal vaak ook minder goed, vind ikzelf dan.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik vind het ook vreemd, plus ik snap niet echt hoe het werkt.
    Je bedenkt een personage, die komt als je 'wint' in het verhaal, en dan?


    “It does not do to dwell on dreams and forget to live.”

    Raveleijn schreef:
    Ik vind het ook vreemd, plus ik snap niet echt hoe het werkt.
    Je bedenkt een personage, die komt als je 'wint' in het verhaal, en dan?


    En dan komt een door jou verzonnen personage in iemands anders verhaal, wat een lol, je kan er verder niks mee :']


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Delirious schreef:
    Als mensen rollen vragen, krijg ik de indruk dat ze geen inspiratie hebben en door mensen rollen met volledige geschiedenis etc. te laten invullen, ze hun verhaal gewoon een deel voor hen laten verzinnen...
    Ofzo.


    A kiss is a lovely trick designed by nature to stop speech when words become superfluous.

    Delirious schreef:
    Als mensen rollen vragen, krijg ik de indruk dat ze geen inspiratie hebben en door mensen rollen met volledige geschiedenis etc. te laten invullen, ze hun verhaal gewoon een deel voor hen laten verzinnen...
    Ofzo.

    Endure schreef:
    (...)

    En dan komt een door jou verzonnen personage in iemands anders verhaal, wat een lol, je kan er verder niks mee :']

    Zo, en daar spendeer je dan je tijd aan, foto's zoeken en dingen bedenken, terwijl je wel wat beters kan gaan doen.


    “It does not do to dwell on dreams and forget to live.”

    Raveleijn schreef:
    (...)
    Zo, en daar spendeer je dan je tijd aan, foto's zoeken en dingen bedenken, terwijl je wel wat beters kan gaan doen.


    A-huh :Y)


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Het wordt gedaan om bekendheid te verwerven en lezers te garanderen.


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Chocolicious schreef:
    Vind ik ook. :Y)


    Fighting for peace is like fucking for virginity.

    Persoonlijk vul ik soms rollen in (als het verhaal me aanstaat) puur en alleen om het feit dat ik personages ontwerpen ontzettend leuk vind. Maar over het algemeen ben ik ook van mening dat personages best zelf verzonnen worden door de schrijver. Het valt dan ook op dat een groot deel van de verhalen die volgen op een rollentopic vaak van slechte kwaliteit zijn, aangezien de schrijver de helft van de tijd geen plot heeft en uiteindelijk maar wat aanmoddert met de personages die hem gegeven zijn. Deze verhalen zijn vaak gewoon concepten die volgens een steevast patroon 'afgewerkt' worden. Of net niet, en sterven binnen de twee weken.


    Frankly my dear, I don't give a damn.