Verslagen... - Stamcafé

Ik was gisteren begonnen met het lezen van een boek: 'Het onkruid en de bloem.' Dit boek gaat over een meisje, welke verslaafd raakt aan de drugs. Nou heb ik dus in 2 dagen, het boek uitgelezen, maar het einde was echt kut! Ik ben er echt verslagen door.
Het is een geschreven dagboek. Op het einde leek het allemaal zo prima. Ze was van de drugs af, had een vriend, steun van haar ouders, nieuwe vrienden op school, en ze ging weer opnieuw beginnen haar leven op te bouwen. Zo positief was de laatste bladzijde van het dagboek ook. Een smile verscheen op mijn gezicht, wetend dat het goed afgelopen was met het meisje. Toen, keek ik naar de échte aller laatste bladzijde van het boek, waarin stond dat ze 3 weken nadat ze de laatste blz in haar dagboek had geschreven, thuis dood aangetroffen was.
Het leek zo'n goed einde, alles leek zo perfect te gaan! Ik ben echt verslagen door dit einde...

Heeft een van jullie ook wel eens zoiets gehad? En boek gelezen wat een prachtig einde leek te hebben, maar uiteindelijk toch zo tegen viel, dat je maar met open mond bleef zitten?

[ bericht aangepast op 14 juli 2011 - 20:02 ]

Bad decisions make good stories.

Hmm... Nee, niet echt...

The way that you flip your hair gets me overwhelmed - One Direction, What Makes You Beautiful

Ja, en dan denk je achteraf 'wat een tijd verspilling was dit.' Of een boek met een open einde. Die zijn ook zo vreselijk.

Jammer genoeg is dat het leven.

If you don't stand for something, you'll fall for anything.

Ja. Looking for Alaska.
-barst spontaan in huilen uit bij de gedachte alleen-

I'm not smug, ma'am, it's just the unfortunate shape of my face.

Had dat een klein beetje met het einde van Spotgaai van de Hongerspelen.
Maar een open einde vind ik nóg vervelender. -.-'

The first step to getting the things you want out of life is this: Decide what you want. ~ Ben Stein