• Deel 1

    Het broeikaseffect heeft toegeslagen; maar niet zoals de wetenschappers hadden verwacht. Delen van de wereld missen en alles ligt nu uit elkaar. De aarde bestaat enkel uit stukken land, die ergens los rond vliegen. Één man – de corrupte Tjerkov- probeert, na zijn succesvolle wereldovername, macht over het hele universum te krijgen. Er is waternood, armoede en er dreigt een nog grotere economische crisis te komen. Een paar mensen, voegen zich bij het verzet. Zij heten ‘Skypirates’( of S.P.O. (SkyPirates Official)). S.P.O. is begonnen door de nu oude man; Jake Menson. Maar zodra Jake vermist is, komt er niks meer van. De Skypirates blijven aan de grond tot meer mensen zich aansluiten en ze overhalen Jake te redden.






    Skypirates - Addison - JamieLynn - Catheryn - Tholomew en Daniels - Locke
    Spheres (Mensen van Tjerkov)- James- Alessandrio - Ashlee - Paige- Lola - Drake
    Random andere mensen -

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 16 juli 2011 - 19:34 ]


    We're all mad here.

    oewh :'D Haha, hij staat in begin post, ik drop 'm wel even hier.



    Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
    "Je bent een egoïst," beet ik hem toe na zijn uitleg. Hij wou niet opgesloten zitten dus sloot hij zich liever aan bij hun? Als hij dan zulke goede vriendjes met ze was, had hij me dan niet uit deze hel kunnen halen? Ik kon er met mijn verstand niet bij, dat hij me zo had laten zitten. Ik zag hoe hij wegliep. "Tuurlijk, laat me maar weer alleen," zei ik, mijn woede had weer plaats gemaakt voor een eenzaam en leeg gevoel. Ik zuchtte zachtjes, liep naar mijn bed en ging erop zitten. Met mijn rug naar de deur, ik had geen zin in Drake. Of hij moest een goede reden of excuus hebben.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Drake Porter Dawn
    Ik keek haar strak aan. 'We hadden gewoon kunnen praten, ik had je dingen kunnen uitleggen, ik had je kunnen helpen. Maar nog voor ik de kans kreeg, trok je je grote bek weer open, begon je naar me te schreeuwen met woorden die je neit begreep. Nee, dat is leuk, om hier te blijven zitten, en luisteren hoe je tegen me zit te schreeuwen.' Ik had geen zin om me hier over op te winden, ieder woord kwam er emotieloos uit.


    Let it come and let it be

    Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
    Ik keek over mijn schouder na hem. "Vind je het gek? Hoe zou jij je voelen?" Ik keek hem strak aan. "Opgesloten zitten, nieamnd die om je geeft en er van geniet je te vernederen of te straffen en dan erachter komen dat je ineens ene broer blijkt te hebben die werkt voor de mensen die zijn vade rhebben vermoord." Ik keek weer koppig voor me uit en beet op mijn onderlip. Ik sloeg mijn ogen neer en voelde tranen opkomen. "Je hebt er geen flauw idee van Drake, hoe het is om zo te moeten leven," zei ik zachtjes en veegde mijn ogen droog voordat de tranen de kans kregen om te ontsnappen.

    [ bericht aangepast op 10 juli 2011 - 18:41 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Drake Porter Dawn
    'Zei het meisje dat nog net niet heeft geneukt, met een jongen, genaamt Alessandrio, die werkt voor mensen die haar vader hebben vermoord,' zei ik zo nonchalent mogelijk. 'Paige, mijn leven is ook niet perfect, iedereen kotst je uit, terwijl jij je best doet om de boel draaiende te houden.'

    [ bericht aangepast op 10 juli 2011 - 18:43 ]


    Let it come and let it be

    Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
    "Wat?" boos draaide ik me om en keek hem beledigd aan. "Ik ben geen hoer zoals die Ashlee van jou!" zei ik kwaad. Wat dacht ie wel niet? Ik was nog zo maagd als maar zijn kon en neukte echt niet met de eerste de beste jongen die ik tegenkwam. "Ik dacht dat je me wel beter zou kennen, als je zoals je zegt mijn broer bent," zei ik hem. "En jouw leven is niet perfect? Wil je ruilen dan. Ik loop liever vrij rond tussen mensen die me uitkotsen dan opgesloten te zitten en alles te moeten doen wat wie dan ook van me vraagt."

    [ bericht aangepast op 10 juli 2011 - 18:45 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Drake Porter Dawn
    'Ashlee is niet van mij,' mompelde ik, 'ze is van James.' Ze moest niet zomaar praten over dingen die ze niet begreep. 'Hoe moet ik je beter leren kennen dan? Je laat het me niet eens toe! En ik zou graag ruilen, mag jij toekijken hoe James staat te lullen dat hij een mes op je keel zal drukken, dat je leven aan een zijden draadje hangt, dat je iedereen hier in leven houdt, maar níémand ook maar een grijntje respect toont!' Ik zei wel dat ik geen zin had om me er over op te winden, maar nu deed ik het alsnog. Paige haalde het bloed onder mijn nagels vandaan.


    Let it come and let it be

    Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
    "denk je nou echt dat ik niet weet wat er gaande is? Ik weet prima dat ze met James is en dat jij kwijlend achter aan loopt alsof ze honing aan haar kont loopt." Het maakte me niks uit of ik hem kwetste, hij had mij gekwetst. "En waarom zou je me beter willen leren kennen? Je haat me, nietwaar? En hoorde je me niet al te kennen? Ik neem aan dat we samenwoonden, als we zelfs dezelfde achternaam hebben. Of had je toen ook al een hekel ana me en liet je me achter als oud vuil? Hmm?"


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Drake Porter Dawn
    'Liep,' schreeuwde ik naar haar. Ik kon mijn woedde niet meer beheersen. 'Ik líép achter haar aan!' Ik haalde diep adem en voelde mezelf trillen. 'Omdat ik je toch onder ogen zal moeten komen, en dat voor ieder van ons niet prettig zal worden, als we elkaar de ogen uit willen krabben.' Ik probeerde ook haar laatste vraag te beantwoorden, maar dat was moeilijk. Ik zette mijn handen aan mijn hoofd en probeerde ieder vage herinnering op te roepen. 'En hoe het vroeger met ons ging, weet ik niet meer,' ik wist dat mijn ogen pijn uit straalde en dat ik het niet ongedaan kon maken. Ik liet mijn armen levenloos naast mijn lichaam hangen en sloot mijn ogen om emoties te verbergen. 'het is te lang geleden, en ik heb het allemaal verdrongen.'


    Let it come and let it be

    Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
    Ik voelde opnieuw tranen in mijn ogen komen, hij kon me niet eens herinneren. "Fijn dat je zo je best hebt gedaan om me te vergeten." Het kwam er zwakker en zieliger uit dan ik gewild had. Ik wendde mijn blik af, eigenlijk hoorde het me niks te doen. Ik haatte hem, altijd al gedaan, vooral na wat hij me had verteld en voor wat hij me geflikt had. Maar toch, hij was mijn broer.. Je kon je eigen familie toch niet haten? Hij was mijn enige familie nog, ookal hadden we waarschijnlijk niet dezelfde vader of moeder, voor wat ik uit zijn verhalen had kunnen opmaken.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    James Falco Menson

    Ik streelde over haar wang, ineens viel me op hoe laat het was. 'Fuck, ik moet weeg. Sorry, afspraak met je vader. ' Ik drukte een kus op haar mond trok mijn kleren aan en mijn broek nog ophijsend stormde ik de deur uit, Ik liep de vergaderzaal in. 'Sorry dat ik laat ben meneer. Ik was even bezig..'


    We're all mad here.

    Abotje ^^


    Nobody ever said I was sane, my love.

    'Fijn dat je zo je best hebt gedaan om me te vergeten,' haar stem klonk wanhopig. Ik zuchtte en ging naast haar op het bed zitten.
    'Sorry,' mompelde ik, met oprechte spijt in mijn stem, 'ik wist niet wat ik moest doen. Ze zeiden dat als ik dit alles niet snel vergat we alle twee zouden sterven.'


    Let it come and let it be

    Poehpoeh. KOm uit walibi, heb er van 10 tot half 8 rondgestruind, ahhaha :'D Dadelijk douchen :Y) Pyjama aan en misschien kom ik nog even.


    Paige Emily Dawn. ~ The Sphere, gevangene.
    Hij ging naast me zitten, maar ik durfde hem niet aan te kijken. "Ze konden toch niet checken of je het vergeten was?" mompelde ik zachtjes en zuchtte. Even wierp ik een blik op de glazen celdeur en keek toen Drake ana. "'t Is beter als je gaat, als het al verdacht vonden dat ik even bij Alessandrio was." Ik baalde ervan, ik kon niks toen wat niet verdacht was in hun ogen.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Drake Porter Dawn
    'Angst is verraderlijk,' zei ik met een angstaanjagende stem en stond op. Ik wou iets voor haar doen, het maakte niet uit wat. Ik gaf Paige een vriendelijk knikje en sloot de deur.


    Let it come and let it be

    Abooo ^^


    Trust me. I'm the doctor