• Op deze 2 gedichten:
    Jaloers

    Goodbye

    Opbouwende kritiek is welkom. Misschien dat er wat fouten instaan of fouten met de zinsvolgorde..

    Alvast bedankt!^^

    [ bericht aangepast op 3 juli 2011 - 1:06 ]


    Everyone wants happiness without any pain, but you can’t have a rainbow without a little rain.

    Bij het eerste past de titel niet echt bij het gedicht.
    En bij de tweede... you left me speachless. Omg, ik kan gewoon niet vertellen hoe mooi die was. <3


    And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.

    Alletwee heeeel mooi, niet op aan te merken, gevoelig geschreven en ook gewoon echt goed, enige verbeterpuntje is idd de titel van de eerste, eenzaam ofzo zou misschien passender zijn naar mijn idee, maar ga iig door met schrijven, want ze zijn echt goed!

    Het eerste gedicht is mooi, alleen de titel past er niet zo goed bij.


    The words of an angel spoke softly in my ear
    - woorden kunnen niet spreken, dit moet je anders proberen te verwoorden.

    He lived far away, in a town I'd once been - in a town i have once been (dit is grammaticaal juister)

    I know my soul haunted on the streets at night - deze zin is een beetje raar, ik denk dat je het ook anders moet proberen te verwoorden.

    But he returned it and got me to fight - you make somebody fight, not get.

    He became sick
    He got cancer
    He went away
    I needed to say goodbye
    Dit stukje komt een beetje te vroeg in je gedicht. Je zou het beter een beetje mysterieus houdeb in het begin en pas ergens op het einde vertellen waar het gedicht omgaat en voor wie het geschreven is. ^^

    When he appeared as an angel as if it were right - dat lijkt juist, maar dat is het niet. As if it was right. Were is hier grammaticaal niet juist.

    You safed me from hell and I guess that you knew - safed --> saved

    You are my guardian angel, a most precious one
    - the most precious one

    In the life of family, friends and especially your wife - in the lives

    Ik hoop dat het je een beetje helpt. ^^
    Ik wil ook niet doen alsof ik alles kan, ik wil je alleen helpen. (:


    Where there is a sea there are pirates...


    The words of an angel spoke softly in my ear
    - woorden kunnen niet spreken, dit moet je anders proberen te verwoorden.

    dat heet poezie.


    I know my soul haunted on the streets at night - deze zin is een beetje raar, ik denk dat je het ook anders moet proberen te verwoorden.

    again, daarom is het poezie. jeweetwel, metaforen, etc etc.

    But he returned it and got me to fight

    deze is juist hoor. hij maakte haar aan het vechten.


    njah, jeweetwel, poezie en dichterlijke vrijheid heb je je eigen ding, en als je geen metaforen etc begrijpt, raad ik je aan vaker poezie te lezen :)

    de grammaticala fouten waren wel correct verbeterd, maar voor de rest vindt ik het een goede schrijfster.


    Maybe we should doubt our fears instead our dreams.

    @Captain heel erg bedankt :3 Ik kijk namelijk best wel snel over foutjes heen maar ik ga de grammatica morgen veranderen.
    @Uneventful Danke! ;D
    @konnichiwa dankjewel ^^
    @grizzly ook heel erg bedankt! (:

    [ bericht aangepast op 3 juli 2011 - 1:50 ]


    Everyone wants happiness without any pain, but you can’t have a rainbow without a little rain.

    Betrayal schreef:
    @Captain heel erg bedankt :3 Ik kijk namelijk best wel snel over foutjes heen maar ik ga de grammatica morgen veranderen.
    @Uneventful Danke! ;D
    @konnichiwa dankjewel ^^
    @grizzly ook heel erg bedankt! (:

    Ik wil niet zeggen dat het geen poëzie is, hoor! Ik vind het juist héél mooi! Maar het is gewoon niet juist als je zegt dat er woorden in je oor hebben gefluisterd. Want woorden kunnen geen handeling verrichten... Je kan dit bv door het woord 'voice' of iets dergelijks vervangen. ^^
    Maar je moet hier zeker mee verdergaan! Je hebt talent! : D
    Ik schrijf ze trouwens ook het liefst in het engels. ;d


    Where there is a sea there are pirates...

    Alles is al gezegt, het enige wat ik nog wil zeggen is dat die 2de prachtig is. En het eerste gedicht idd een andere titel nodig heeft


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    @ Grizzly: ik bedoelde dat de opbouw van de zin niet klopt. 'I know my soul haunted...' dat klopt niet.
    En dat eerste klopt ook niet. Iets wat niet klopt kan je niet meteen gaan verdedigen door te zeggen dat het poëzie is. Behalve in het geval dat het dadaïstische of surrealistische poëzie is, maar dat is het in dit geval niet. Dit is ene ode. :^)


    Where there is a sea there are pirates...

    Captain schreef:
    (...)
    Ik wil niet zeggen dat het geen poëzie is, hoor! Ik vind het juist héél mooi! Maar het is gewoon niet juist als je zegt dat er woorden in je oor hebben gefluisterd. Want woorden kunnen
    geen handeling verrichten... Je kan dit bv door het woord 'voice' of iets dergelijks vervangen. ^^
    Maar je moet hier zeker mee verdergaan! Je hebt talent! : D
    Ik schrijf ze trouwens ook het liefst in het engels. ;d

    Zoals Grizzly al zegt, een metafoor. Ik bedoel het ook niet dat woorden ècht kunnen spreken, maar dat ze naar je toe komen, of dat je het hoort, naja beetje lastig uit te leggen :x
    Maar wat is er foit aan "I know my soul haunted.." Het betekend toch "Ik weet dat mijn ziel op ... spookte" ?


    Everyone wants happiness without any pain, but you can’t have a rainbow without a little rain.

    Betrayal schreef:
    (...)
    Zoals Grizzly al zegt, een metafoor. Ik bedoel het ook niet dat woorden ècht kunnen spreken, maar dat ze naar je toe komen, of dat je het hoort, naja beetje lastig uit te leggen :x
    Maar wat is er foit aan "I know my soul haunted.." Het betekend toch "Ik weet dat mijn ziel op ... spookte" ?

    Ah, dat is wat je bedoelt! Dan moet je zeggen 'I know that my soul haunted...' omdat je anders de indruk krijgt dat je weet dat jouw ziel gespookt werd ofzoiets.
    Maar die 'metafoor' laat mij nog steeds ervan opkijken hoor, ik blijf er bij stilstaan dat het niet echt juist is. :'D
    Maar je moet het maar zelf weten, het is jouw gedicht en het is een mooi gedicht!


    Where there is a sea there are pirates...

    OF!!! Sorrysorrysorry, mijn fout!
    Zo is het beter: I know my soul haunted the streets at night!
    Dat is beter, omdat die 'on' weg is en dat veroorzaakt dan geen verwarring en moet die 'that' er niet meer bij! : D


    Where there is a sea there are pirates...

    Captain schreef:
    OF!!! Sorrysorrysorry, mijn fout!
    Zo is het beter: I know my soul haunted the streets at night!
    Dat is beter, omdat die 'on' weg is en dat veroorzaakt dan geen verwarring en moet die 'that' er niet meer bij! : D

    Ik vat die zin op als " Ik weet dat mijn ziel 's nachts de straat achtervolgde." :x
    Maar dat kan mijn fout zijn.

    [ bericht aangepast op 3 juli 2011 - 2:13 ]


    Everyone wants happiness without any pain, but you can’t have a rainbow without a little rain.

    Betrayal schreef:
    (...)
    Ik vat die zin op als " Ik weet dat mijn ziel 's nachts de straat achtervolgde." :x
    Maar dat kan mijn fout zijn.

    to haunt is in deze context niet achtervolgen maar spoken. En in het Engels is die zin perfect juist hoor. ^^


    Where there is a sea there are pirates...

    Captain schreef:
    (...)
    Ik wil niet zeggen dat het geen poëzie is, hoor! Ik vind het juist héél mooi! Maar het is gewoon niet juist als je zegt dat er woorden in je oor hebben gefluisterd. Want woorden kunnen geen handeling verrichten... Je kan dit bv door het woord 'voice' of iets dergelijks vervangen. ^^
    Maar je moet hier zeker mee verdergaan! Je hebt talent! : D
    Ik schrijf ze trouwens ook het liefst in het engels. ;d


    Nee, maar levenloze dingen mensenlijke eigenschappen toekennen heet personificatie, denk ik. Dat is zelfs nog een speciale vorm van poëzie. (krul)


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

    Asleep schreef:
    (...)

    Nee, maar levenloze dingen mensenlijke eigenschappen toekennen heet personificatie, denk ik. Dat is zelfs nog een speciale vorm van poëzie. (krul)

    Ik weet het xd
    Maar personificatie past het best bij Romantische gedichten (lees: gedichten uit het Romantische tijdperk) en vooral als het een Ironisch-Romantische gedicht is. :'D
    Als voorbeeld voor een Ironisch-Romantische gedicht heb ik het gedicht 'De Zelfmoordenaar' genomen van Piet Paaltjens.
    In dit soort gedichten komt personificatie het vaakst voor en het past er ook het best bij.
    In dit gedicht van Piet Paaltjens komt geen personificatie voor, maar ik heb die maar ten voorbeeld gekozen om te laten zien wat voor gedichten die het best zouden kunnen gebruiken. (:
    En aangezien het gedicht van Betrayal niets te maken heeft met Ironie, vind ik personificatie geen goed idee.
    Maar wie ben ik? (krul)

    In het diepst van het woud
    - 't Was al herfst en erg koud -
    Liep een heer in zijn eentje te dwalen.
    Och, zijn oog zag zoo dof!
    En zijn goed zat zoo slof!
    En hij tandknerste, als was hij aan 't malen.

    "Harriot!" dus riep hij verwoed,
    "'k Heb een adder gebroed,
    Neen, erger, een draak aan mijn borst hier!"
    En hij sloeg op zijn jas,
    En hij trapte in een plas;
    't Spattend slik had zijn boordjes bemorst schier.

    En meteen zocht zijn blik
    Naar een eiketak, dik
    Genoeg om zijn lichaam te torschen.
    Daarna haalde hij een strop
    Uit zijn zak, hing zich op,
    En toen kon hij zich niet meer bemorsen.

    Het werd stil in het woud
    En wel tienmaal zo koud,
    Want de wintertijd kwam. En intusschen
    Hing maar steeds aan zijn tak,
    Op zijn doode gemak,
    Die mijnheer, tot verbazing der musschen.

    En de winter vlood heen,
    Want de lente verscheen,
    Om opnieuw voor den zomer te wijken.
    Toen dan zwierf - 't was erg warm -
    Er een paar arm in arm
    Door het woud. Maar wat stond dát te kijken!

    Want, terwijl het, zoo zacht
    Koozend, voortliep en dacht:
    Hier onder deez' eik is 't goed vrijen,
    Kwam een laars van den man,
    Die daar boven hing, van
    Zijn reeds lang verteerd linkerbeen glijen.

    "Al mijn leven! van waar
    Komt die laars?" riep het paar,
    En werktuigelijk keek het naar boven.
    En daar zag het met schrik
    Dien mijnheer, eens zo dik
    En nu tot een geraamte afgekloven.

    Op zijn grijzende kop
    Stond zijn hoed nog rechtop,
    Maar de rand was er af. Al zijn linnen
    Was gerafeld en grauw.
    Door een gat in zijn mouw
    Blikten mieren en wurmen en spinnen.

    Zijn horloge stond stil,
    En één glas van zijn bril
    Was kapot en het ander beslagen.
    Op den rand van een zak
    Van zijn vest zat een slak,
    Een erg slijmrige slak, stil te knagen.

    In een wip was de lust
    Om te vrijen gebluscht
    Bij het paar. Zelfs geen woord dorst het te spreken.
    't Zag van schrik zóó spierwit
    Als een laken, wen dit
    Reeds een dag op het gras ligt te bleeken.

    [ bericht aangepast op 3 juli 2011 - 14:15 ]


    Where there is a sea there are pirates...