Het verhaal gaat dat ik een directe afstammeling ben van Melinda Warren, een heks die is verbrand op de brandstapel tijdens de heksenvervolgingen in Salem in 1692. Voor zij stierf, voorspelde ze dat er ooit een meisje in de Warren-lijn zou worden geboren op Ostara (De datum waarop dag en nacht even lang zijn). Ze zou om precies 12 uur geboren worden onder de enige volle maan die ooit op Ostara plaats zou vinden. Dit meisje zou de machtigste heks zijn die de wereld ooit heeft gekend. Ze zou de laatste zijn met de naam Warren, aangezien haar ouders gedood zouden worden. Haar achternaam zou ook hetgeen zijn waar ze aan herkent zou worden. Ze zou door velen gevreest worden, maar door nog meer aanbeden. Ze zou gezegent zijn met telekinese, en de gave om spreuken zonder enig hulpmiddel toe te passen. Verder zou ze een geweldige plantenkennis hebben en verschillende dranken uit het hoofd kunnen brouwen, zonder ooit een recept ervan gezien te hebben. Dit meisje zou wonderen kunnen verrichten in de magische wereld. Ze zou harten sneller doen slaan en gunsten vervullen zoals geen ander dat zou kunnen. Ze zou groots zijn in de toverwereld. Kortom dit meisje zou thuis horen op een magische school, zoals Hogwarts of Beauxbatons. Daar zou ze tot haar recht komen, daar zouden haar ouders haar naar toe hebben gestuurd. Maar dit meisje is niets meer dan een dreuzelslaaf in een dreuzelgezin, want dreuzels weten niets van Melinda Warren.
Tipje van de sluier.
- Hij zette me weer rechtop, maar toen ik bij kwam moest ik braken van angst en pijn. Mijn hele lijf was kletsnat. Mijn gezicht was zo vertrokken, dat het niets menselijks meer had. Hijgend bleef ik liggen.
- Een ketting tikte tegen de kast en aan het getik te horen, fietste deze persoon harder dan ik. Ik begon harder te trappen en deed wat ik altijd automatisch deed als ik het paranoïde gevoel me bekroop dat ik gevolgd werd: versnellen.
- Mijn hand gleed over de blauwe plek om mijn oog, en kreunend trok ik mijn hand terug. Ik pakte mijn haarborstel en begon mijn haar te borstelen. In de woonkamer klonk een hoop geschreeuw, gevolgt door een enorme knal.
- Terwijl het meisje mij vol bewondering aankeek, zat de roodharige jongen nog steeds met grote happen zijn ijs naar binnen te werken. "Ronald, laat die ijs staan!" Zei ze dominant tegen de roodharige jongen en gaf hem een por. De jongen die blijkbaar Ron was verslikte zich bijna in zijn ijs, waarna hij het meisje boos aankeek.
- "Het was vast een hele klap toen je vanuit de hemel hier terecht kwam." Ik schudde weifelend mijn hoofd. "Het voelde ongeveer zo." Vliegensvlug schoot mijn hand naar zijn wang en na een seconde vulde zijn kreun de ruimte. Op zijn wang werd mijn handafdruk zichtbaar en zijn ogen leken vuur te spuwen.
- "Ik ben Luna Lovegood. En jij?" Ze stak haar hand uit, "Kyraleigh Warren, aangenaam." Ik schudde haar hand en haar ogen lichtte op. "De laatste van de Warren lijn, fabeltastisch!" Ze glimlachtte, en ik vroeg me af of dat woord überhaupt nog wel werd gebruikt.
- Hij zette me weer rechtop, maar toen ik bij kwam moest ik braken van angst en pijn. Mijn hele lijf was kletsnat. Mijn gezicht was zo vertrokken, dat het niets menselijks meer had. Hijgend bleef ik liggen.
- Een ketting tikte tegen de kast en aan het getik te horen, fietste deze persoon harder dan ik. Ik begon harder te trappen en deed wat ik altijd automatisch deed als ik het paranoïde gevoel me bekroop dat ik gevolgd werd: versnellen.
- Mijn hand gleed over de blauwe plek om mijn oog, en kreunend trok ik mijn hand terug. Ik pakte mijn haarborstel en begon mijn haar te borstelen. In de woonkamer klonk een hoop geschreeuw, gevolgt door een enorme knal.
- Terwijl het meisje mij vol bewondering aankeek, zat de roodharige jongen nog steeds met grote happen zijn ijs naar binnen te werken. "Ronald, laat die ijs staan!" Zei ze dominant tegen de roodharige jongen en gaf hem een por. De jongen die blijkbaar Ron was verslikte zich bijna in zijn ijs, waarna hij het meisje boos aankeek.
- "Het was vast een hele klap toen je vanuit de hemel hier terecht kwam." Ik schudde weifelend mijn hoofd. "Het voelde ongeveer zo." Vliegensvlug schoot mijn hand naar zijn wang en na een seconde vulde zijn kreun de ruimte. Op zijn wang werd mijn handafdruk zichtbaar en zijn ogen leken vuur te spuwen.
- "Ik ben Luna Lovegood. En jij?" Ze stak haar hand uit, "Kyraleigh Warren, aangenaam." Ik schudde haar hand en haar ogen lichtte op. "De laatste van de Warren lijn, fabeltastisch!" Ze glimlachtte, en ik vroeg me af of dat woord überhaupt nog wel werd gebruikt.
I'll lick the poison from right off your kiss
