• nja ik ga niet teveel vertellen, maar mijn moeder is dus a bijna een jaar depressief, ze heeft al tig medicijnen gehad maar die werkn niet, en nu na een jaar wil ze niet meer en vraagt ze me of ik afscheid kan nemen,

    maar de hele tijd zeg ik nee.
    ik ben bang dat ze wel afscheid gaat nemen en hoe moet ik zonder moeder leven?
    ik wil me er een beetje op kunnen voorbereiden, ik weet tog wel dat het gAAT gebeuren


    Where words fail, music speaks

    Ik weet niet goed wat te zeggen zo erg vind ik het
    Je kan me altijd een pbtje sturen
    Ik al altijd voro je klaar staan
    Als je wil maak ik een gedichtje voro je


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    wtf?
    zorg er gewoon voor dat je moeder er weer bovenop komt...


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    AllstarW schreef:
    wtf?
    zorg er gewoon voor dat je moeder er weer bovenop komt...
    als ik dat kon deed ik dat wel


    Where words fail, music speaks

    JuliusCeasar schreef:
    Ik weet niet goed wat te zeggen zo erg vind ik het
    Je kan me altijd een pbtje sturen
    Ik al altijd voro je klaar staan
    Als je wil maak ik een gedichtje voro je
    ahw, lief;d


    Where words fail, music speaks

    Maar er zijn verschillende medicamenten tegen depressie.
    Iedereen moet een andere innemen. Misschien heeft je moeder niet de juiste?
    Veel sterkte, komt wel goed (flower)


    "Don't look back, don't look to tomorrow, just go straight through your life."

    Je kan je niet voorbereiden op een afscheid. Je kan het accepteren, maar op het moment zelf is het nog steeds als een enorme klap in je gezicht.


    It's time to be happy again.

    FireDust schreef:
    Maar er zijn verschillende medicamenten tegen depressie.
    Iedereen moet een andere innemen. Misschien heeft je moeder niet de juiste?
    Veel sterkte, komt wel goed (flower)
    dankje;d
    nja, ze heeft ze bijna allemaal al gehad.


    Where words fail, music speaks

    Ik zou proberen je moeder te laten zien wat voor moois ze allemaal zou missen en zo veel mogelijk leuke dingen met haar doen en fijne herinneringen ophalen, als ze dan toch weg zou gaan, hebben jullie het in elk geval nog leuk gehad samen en hebben jullie beide mooie herinneringen eraan over gehouden, meer dan liefde kan je niet geven.
    Sterkte (flower)


    “Love is a contradiction.”

    Ik denk dat je hier proffesionele hulp voor moet zoeken, in ieder geval voor jezelf, maar miss ook zodat je moeder hier weer uit komt.
    Om te beginnen bij kindertelefoon of huisarts., wij kunnen je hier niet zo goed mee helpen als zij, denk ik.

    Op zoiets kun je je niet voorbereiden. Het zal hoe dan ook heel hard aankomen, maar probeer ervoor te zorgen dat het niet zo ver komt. Je moeder is egoïstisch als ze je alleen achterlaat, dat moet je haar laten merken. Ze mág niet weggaan, ze is je moeder!


    Have you ever been alone in a crowded room?

    Hilfiger schreef:
    Je kan je niet voorbereiden op een afscheid. Je kan het accepteren, maar op het moment zelf is het nog steeds als een enorme klap in je gezicht.


    And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.

    Volgens mij moet je eerder psychologen en dergelijke aanspreken. Gaat je moeder naar een psycholoog of psychiater? Anders moet je zeker zeggen dat ze zoiets tegen je zegt. En anders zou ze wel naar eentje moeten. Maar als ze haar daar eens medicijnen voor gegeven hebben vermoed ik dat ze er wel eentje ziet.


    If you had never come out of the blue, I would've stay

    Marshmellow schreef:
    Volgens mij moet je eerder psychologen en dergelijke aanspreken. Gaat je moeder naar een psycholoog of psychiater? Anders moet je zeker zeggen dat ze zoiets tegen je zegt. En anders zou ze wel naar eentje moeten. Maar als ze haar daar eens medicijnen voor gegeven hebben vermoed ik dat ze er wel eentje ziet.
    ze komt er meestal 2x per week x/d'
    en ikzelf kom ook bij 2 dingen.voor hulp


    Where words fail, music speaks

    Niet opgeven. Ze kan er nog altijd door komen. Het feit dat ze nog echt zoveel aan jou denkt zegt genoeg. Maar ze heeft wel professionele hulp nodig, en dan bedoel ik iets anders dan die chemische brol die ze al een jaar slikt. Want eerlijk, de mmeste medicijnen werken niet. Stuur haar naar een psucholoog, ga héél veel leuke dingen met haar doen, bid, hoop & smeek, en ik hoop écht voor je dat het nog allemaal in orde komt. (flower)
    Héél veel sterkte. (flower)


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

    Sapphira schreef:
    Op zoiets kun je je niet voorbereiden. Het zal hoe dan ook heel hard aankomen, maar probeer ervoor te zorgen dat het niet zo ver komt. Je moeder is egoïstisch als ze je alleen achterlaat, dat moet je haar laten merken. Ze mág niet weggaan, ze is je moeder!


    Ahum. Zelfmoord heeft niets met egoïsme te maken, geloof me. (:


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'