Ik wou deze eerst in mijn story plaatsen, maar ik dacht dat jullie 'm misschien ook wel interessant vonden :]
-zo niet, sórry, ik wil geen discussies oid oproepen-
-
15 juni 2011 - 22:3315 juni 2011 - 22:4015 juni 2011 - 22:4215 juni 2011 - 22:4515 juni 2011 - 22:53
Ik vind het wel aangrijpend ;o
Everyone wants happiness without any pain, but you can’t have a rainbow without a little rain.
15 juni 2011 - 22:58Dámn, tijd voor een king deal.
Nee serieus, ik heb toen ik een jaar of tien op National Geographic gezien dat een monnik uit een ver verleden zich levend heeft begraven zonder eten, als offer aan de goden. En elke dag om dezelfde tijd trok hij aan een bel die naar boven leidde, om te laten merken dat hij nog leefde. Dat geluid werd na verloop van tijd steeds zwakker en na 14 dagen overleed hij.
Dat verhaal had me zo aangegrepen dat het me nu nog bij is gebleven. Echt, een vreselijke manier om dood te gaan.No growth of the heart is ever a waste
15 juni 2011 - 22:5915 juni 2011 - 23:02Wow,dat is...wow
Eigenlijk best slim van je lichaam,om zo te proberen te overleven.Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall
15 juni 2011 - 23:07Interessant en inderdaad wat StJimmy al min of meer zei, het blijft fascinerend hoe lang het menselijk lichaam door kan gaan en hoeveel het eigenlijk wel niet kan verdragen, allemaal om te overleven.
Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.
15 juni 2011 - 23:08Wauw, dat was echt een aangrijpend filmpje O.0
Have you ever been alone in a crowded room?
15 juni 2011 - 23:12Sadistic schreef:
Interessant en inderdaad wat StJimmy al min of meer zei, het blijft fascinerend hoe lang het menselijk lichaam door kan gaan en hoeveel het eigenlijk wel niet kan verdragen, allemaal om te overleven.Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.
15 juni 2011 - 23:35C18 schreef:
Dámn, tijd voor een king deal.
Nee serieus, ik heb toen ik een jaar of tien op National Geographic gezien dat een monnik uit een ver verleden zich levend heeft begraven zonder eten, als offer aan de goden. En elke dag om dezelfde tijd trok hij aan een bel die naar boven leidde, om te laten merken dat hij nog leefde. Dat geluid werd na verloop van tijd steeds zwakker en na 14 dagen overleed hij.
Dat verhaal had me zo aangegrepen dat het me nu nog bij is gebleven. Echt, een vreselijke manier om dood te gaan.
Hoe wist die monnik hoe laat het was? Er was geen zon om dat aan af te meten.... But I'm weak, and what's wrong with that?
15 juni 2011 - 23:55Anikachan schreef:
(...)
Hoe wist die monnik hoe laat het was? Er was geen zon om dat aan af te meten.
Via bijvoorbeeld uurkaarsen, die vroeger ook wel als een soort klok gebruikt werden?Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.
16 juni 2011 - 0:3216 juni 2011 - 6:52Wow... Respect voor het menselijk lichaam.
This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.
16 juni 2011 - 7:10