Je ziet het al aan de titel. Ik zal het verhaal eens vertellen:
8 jaar:
Ik was er altijd heel trots op dat ik goed met jongens kon voetballen enzo. Ik was een echt jongensmeisje.
11 jaar:
Ik voetbalde nog met jongens, maar had (eindelijk) 1 vriendin. Daar deed ik veel mee msnen enzo. Maar het liefst speelde ik nog oorlogje met de jongens of voetballen.
12 (nu) jaar:
Ik zit nu op de middelbare en zit in een klas van 27 of 25 dat weet ik niet precies. Maar ik ben héél verlegen en maak moeilijk vrienden. Bij jongens kan ik lekker mezelf zijn en doe ik wat ik wil, maar als ik dan met een meisje praat ofso klap ik dit en begin ik me te schamen. Wat jongens van mij denken kan me niet zoveel schelen, maar wat een meisje van me denkt eigenlijk ook niet zoveel maar toch gedraag ik me dan niet zoals ik ben... En dat ik behoorlijk kut. Maar bij een meisje durf ik mezelf niet te zijn.
Fishy Does Rawrrr... Tiger Does Blub <3