Story: De keiharde waarheid van het leven.
Was ik dan zo anders? Waren de woorden die ik uitsprak verkeerd? De tranen die ik lat met teveel? De glimlach die op mijn gezicht zat te duidelijk fake?
Ik weet niet wat ik anders was. Maar steeds zagen ze een reden, een reden om een mes in mijn hart te steken en me te laten doodbloeden. En keus had ik niet, altijd zouden ze me wel weer vinden en ik zal altijd weer toegeven.
De glimlach die mensen zagen, die altijd vriendelijk wilde zijn. Veranderde in tranen die je niet kon negeren. Ze lieten de pijn zien die in mijn hart gesloten zat en vrij wilde komen. Vrij wilde komen en hulp wilde krijgen van anderen, maar wat ik niet wist is dat die anderen me niet zouden kunnen helpen. Ik zou niet geholpen kunnen worden. Ik ben ánders. Anders en mensen konden dat niet veranderen.
x Waargebeurd.
x In dagboekvorm geschreven.
x Don't like? Don't read.
Hoofdstukken
| Titel Nieuwste eerst | Woorden | Gelezen | Aangepast | Cried one time | 255 | 139 | 1 decennium geleden | Cried two times | 256 | 155 | 1 decennium geleden | Cried three times | 265 | 126 | 1 decennium geleden |
|---|
Reageer (9)
SUPERRR! ABO!!
1 decennium geledenHmmm, klinkt interessant!
1 decennium geledenKan je me een berichtje sturen wanneer je een hoofdstukkie hebt geschreven?
Dan kan ik ff kijken of ik er een abbo op neem, ben daar namelijk kritisch over haha
In ieder geval, een pakkende tekst, ik wacht nog wel ff op een hoofdstukkie
Nou, mij nodigt die tekst wel uit om dit te gaan lezen!
1 decennium geledenABO!
Ik denk dat het mooier staat als je wou zou vervangen door wilde. Wou is namelijk spreektaal en kan je dus eigenlijk niet gebruiken als je schrijft. Dit is geen kritiek, maar feedback. Als ik je tekst namelijk lees dan nodigt het mij niet uit om je verhaal te gaan lezen.
1 decennium geleden