7 Minutes in Heaven [mini-stories] - Uitkomsten

Alex [de BFF van je broer] (91 x uitgekomen)

"Een skateboardwieltje?", je kijkt om je heen en ziet opeens dat Alex opstaat en naar je toe loopt.
"Hey," zijn glimlach maakt je even aan het blozen. Je kende Alex sinds je 12e, hij hing wel eens vaker met je broer, Michael, rond het huis op hete zomerdagen. Zo ver je wist, was Alex de beste skater van de stad, ten minste dat vond jij. Je had namelijk vanaf het eerste moment dat je hem zag al een enorme crush op hem. Het probleem met Alex is alleen dat hij erg, nou ja, dom is. Al zou je hem volop op de mond zoenen, alles wat hij zou doen is denken dat het een grapje is en het van zich aflachen.
Maar ja, je bent dus superblij en neemt zijn hand, waarna jullie saampjes de kast inlopen.

"Niet te veel geluid, hè?", grap ik voordat ik de deur op slot doe.

"Haha, best grappig, hè? Zo'n feestje."
Daar gaat hij weer. Je zucht en slaat je armen over elkaar, waarna je licht geïrriteerd tegen de wand aanleunt, "Ja, best wel.", zeg je zodat hij zich niet schuldig gaat voelen.
"Hahaha... Bij dit spel moet je toch... zoenen?", hij kijkt je lachend aan.
"Ja, dat doen ze meestal.", je lacht zachtjes met hem mee.
"Psh, ik kan niet geloven dat mensen zulke spelletjes verzinnen, toch? Hahahaha..."
"Hmm...", je zucht zachtjes en kijkt teleurgesteld naar de grond.
"Uh... [jouw naam]?", hij legt nerveus zijn hand op je wang en draait je hoofd een beetje omhoog, "Vind je het goed als ik...?", zijn lippen naderen de jouwe, maar stoppen net voordat ze contact maken. Jijzelf bedenkt je niet meer en springt zowat bovenop hem.
Ergens hoor je hem lachen, maar hij slaat zijn armen liefdevol rondom je en trekt je dichterbij. Zijn tong glijdt voorzichtig over je onderlip en jij laat hem met gemak binnen. Eventjes doen jullie tongen een dans van dominantie, maar dan trekt Alex opeens terug.
"Sorry, ik had me niet zo moeten laten gaan, haha.", hij kijkt blozend weg.
"Nee, het is goed. Ik, um, ben verliefd op je... Alex.", je legt bescheiden je hand op zijn borst.
"E-echt?!", hij kijkt je aan alsof je zojuist een miljoen hebt gewonnen, "E-eh, ik ook van jou.. Uh, op jou! Hahaha!", hij slaat grijnzend zijn armen om je heen en geeft je een kusje op je neus. Je glimlacht en jullie knuffelen nog eventjes voordat ik de deur openruk met een grijns.
Je loopt tevreden langs me heen en gaat samen met Alex achterin zitten, waar jullie nog een beetje verder knuffelen/kussen.

Daniel [de jongen waarvan je wel eens wiskundebijles krijgt] (22 x uitgekomen)

"Een rekenmachine?", je kijkt verward om je heen, totdat je Daniel ziet opstaan. Het duurde wel eventjes voordat je hem herkende, aangezien je hem niet meer hebt gezien sinds het vorige semester, maar wat is hij cute geworden! Vroeger vond je hem nog een stomme nerd, maar nu zou je eigenlijk wel met hem uit willen gaan.
Verlegen reikt Daniel naar je hand, maar trekt plots terug als hij je aanraakt. Snel haast hij de kast in, en jij loopt zacht-grinnikend achter hem aan. Ik doe langzaam de deur dicht.
Je had eigenlijk gedacht dat jullie gewoon zouden praten, of dat hij een paar grapjes zou maken, niets bijzonders. Maar tot jouw verbazing blijft hij alleen stil in een hoekje zitten.
"Daniel?", hij schrok een beetje bij het horen van jouw stem en kijkt omhoog, naar jou.
"Um, ik heb je al een hele periode geen bijles meer gegeven... Gaat alles goed, met wiskunde?", zijn stem klonk nog steeds grappig, maar met dit uiterlijk leek het gewoon schattig.
"Hmm, nou ik sta nu een 6... Maar toen jij me bijles gaf, stond ik ruim een 7.", je glimlacht als hij een beetje met zijn eigen haar speelt.
"Ik wil je gerust weer bijles geven, hoor!", hij stond op met een lach en legt zijn hand op je schouder. Normaal zou je hem van je af proberen te krijgen en snel weg zien te komen, maar nu voelde het gewoon anders. Het leek wel of je aan het blozen was en voordat je het wist, drukten jullie lippen tegen elkaar.
Je voelde Daniel eventjes terugdeinzen, maar snel genoeg sloeg hij zijn armen om je heen en deelden jullie een tedere kus. Na een tijdje te zoenen en elkaar te knuffelen, zegt hij: "Ik neem dat aan als een 'ja'."
Jij lacht en geeft hem nog één laatste kus voordat ik de deuren open gooi en schreeuw dat het tijd is.
Jullie gaan samen een andere kamer in, waar jullie 'wiskunde gaan bestuderen'

Michael [je broer] (160 x uitgekomen)

"Een knuffelaapje?", je kijkt om je heen, maar dan opeens staat je broer, Michael op.
Je slaakt een hoge gil en rent paniekerig rondjes waarna je half-jankend aan mijn arm loopt te trekken, zeggend dat je niet wilt.
Ik heb medelijden en laat je opnieuw kiezen, als je dat wilt.

Jake [je ex] (265 x uitgekomen)

"Een sleutelhanger?", je kijkt om je heen. Langzaam staat er een jongen op. Je schrikt wel eventjes, de jongen is Jake, je ex. Afgelopen zomer hebben jullie het uitgemaakt, omdat hij vreemd was gegaan met een meisje uit een hogere klas. Sindsdien hebben jullie eigenlijk niet meer met elkaar gepraat, of zelfs gezien.
Jake loopt stilletjes langs je heen, de kast in. Onzeker loop je achter hem aan, waarna ik je succes wens en de kastdeuren voorzichtig dichtgooi. Zodra jullie de deuren horen vastklikken, begint hij te snikken.
"Jake?"
Eigenlijk werd je nu wel een beetje bezorgt. Jullie waren per slot van rekening vroeger enorm verliefd op elkaar. Je snapt echt nog steeds niet waarom hij zou vreemdgaan.
"Wat?!", schreeuwt hij, waarna hij nog harder gaat snikken. Je deinst een beetje achteruit, waardoor je de wand raakt met je schouder. De pijn schoot door naar je arm en je kon het niet laten om een piepje te geven.
"Gaat het...?", vraagt hij half-mompelend terwijl hij zijn snikken probeerde in te houden. Toen hij je aankeek, zag je dat zijn ogen rood waren van het huilen.
"Jake, is er iets mis?", je kon het echt niet aan om hem zo te zien staan, meestal was hij gewoon vrolijk en maakte hij grapjes over alles. Het enige wat hij nu nog was, was een hoopje treurigheid.
"Jij! J-jij ben mis!", roept hij, waarna hij nog meer huilt. Je kijkt hem geshockt aan, "Ik...?"
"Ja! Jij maakt het zomaar uit met mij! Door jou ben ik nu helemaal niks meer!", hij wijst naar je, zijn betraande ogen nu vol met woede.
"Ik maak het zomaar uit met jou?! JIJ ging vreemd!", je schreeuwt net zo hard terug. Eigenlijk wilde ik jullie nu uit die kast halen, maar Ryan hield me tegen.
"Vreemd?", hij keek je nu echt heel verrast aan, "Waarom zou ik vreemd gaan als ik jou had?!"
"Weet ik veel! Anne (een random vriendin) zei dat ze jou en [noemeennaam] heeft zien zoenen in het fietsenhok!", nu besefte je dat dat allemaal wel heel cliché klonk.
"[jouw naam], ik had jou toch? Waarom zou ik iemand anders willen als ik jou had?! Jij was echt alles voor me, [jouw naam], ik kan me echt niet voorstellen dat ik jou dump voor een of andere [noemeennaam]!"
Door al dat geruzie over vreemdgaan en alles, was je bijna vergeten hoe verliefd Jake eigenlijk op je was. Hij was je altijd al trouw geweest. Als jullie op een date zouden gaan en het hagelde buiten, zou hij daar gerust 2 uur wachten zonder paraplu, als jullie daar hadden afgesproken. Langzaam voelde je de tranen bij jezelf ook komen, en je trok Jake tegen je aan.
"Het spijt me! Ik heb je echt altijd vertrouwd, Jake! Ik snap niet hoe ik het zover had kunnen laten komen!"
"[jouw naam]...", hij sloeg zijn armen om je heen en kuste je. Meteen zoen je hem terug en, ookal was ie gehaast, maakte hem zo passievol mogelijk.
Jammer genoeg was de tijd om, ik had jullie namelijk al 5 minuten langer gegeven. Half-huilend/glimlachend kwamen jullie de kast uitgestrompeld. Jake nam je mee naar zijn huis, waar jullie alles weer helemaal goed maakten.
Uiteindelijk bleven jij en Jake voor altijd samen, en kregen een jongenstweeling

Leo [je aartsvijand] (124 x uitgekomen)

"Een sigarettendoosje?", je pakte het ding met twee vingers vast en hield het zo ver mogelijk van je vandaan. Je haatte roken zo erg.
"Boe."
Achter je stond Leo, je aartsvijand, met een enorme grijns en trok je mee de kast in. Ik lach je heel vriendelijk uit, terwijl jij mij een dodende blik geeft, en doe de kast extra stevig dicht.
"Ga je me nu weer pesten?", vraag je geïrriteerd als Leo zich grijnzend omdraait.
"Nee, waarom denk je dat nou altijd?! Heb ik jou ooit gepest?!"
Je denkt aan alle tijden waarin hij jouw haren heeft uitgetrokken, dode beesten in je schooltas heeft gestopt of slijm aan je stoel heeft gesmeerd en ga zo maar door.
"Nee, echt niet.", zeg je met zoveel mogelijk sarcasme.
"Nou, sorry! Oké?", hij zucht en kijkt naar de wand naast hem alsof het het interessantste ding op aarde is, "Ik weet gewoon niet hoe ik een gesprek met je kan voeren. Ik vind het echt stom, met de rest van de wereld kan ik gewoon praten, maar jij bent weer anders. Als ik bij jou in de buurt kom, voel ik me gewoon zo... bleh... alsof ik je niet kan laten gaan en dat ik steeds achter je aan wil lopen en zo...", hij kijkt je nog steeds niet aan als hij tegen de kast aanleunt, "Ik probeer zelfs te stoppen met roken, als dat je probleem was."
"Leo," je glimlacht en schud je hoofd, "Als ik niet beter zou weten, zou ik denken dat dat zojuist een confessie was."
"Eh? Wat...? Ik... um...", hij kijkt snel weg, maar je kon zien dat hij bloosde. Je zucht zachtjes en geeft hem een kusje op zijn wang.
"[jouw naam], ben ik zo sexy, haha?!", hij probeert je eigenlijk te pesten, maar faalt episch door zijn rode hoofd en scheve glimlach. Jij barst in lachen uit en knijpt in zijn wangen, waarna hij je licht-geïrriteerd aankijkt.
"Sorry.", zeg je met een glimlach, "Ik ook van jou."
"Huh?"
Je duwt hem zachtjes tegen de wand van de muur aan en zoent hem passievol. Snel genoeg neemt hij deel aan jouw kus, maar dit keer was jij degene die tegen de wand aan werd geduwt.
Opeens ruk ik de kastdeuren open, waardoor jullie keihard op de grond vallen.
Terwijl iedereen jullie raar aankijkt, neemt Leo je mee naar buiten, waarna jullie verder gaan met jullie liefdessessie.

Mason [de populairste jongen van de school] (101 x uitgekomen)

"Deo?", al voordat je om je heen wilt kijken, loopt Mason naar je toe. Hij was de populairste jongen van de school, en dus ook meteen de leukste. Hij pakt meteen je hand en sleept je bijna de kast in.
Ik doe giechelend de kast dicht, en net op dat moment stort Mason zich op jou.
Voordat je het door kon hebben, zat hij al met zijn tong in jouw mond en begon hij je shirt van je af te trekken.
Meteen probeer je hem van je af te duwen, maar het lukt niet. Net als je eindelijk tijd hebt om te gillen, houdt hij zijn hand voor je mond. Je bijt snel in zijn hand en slaakt een kort gilletje, dat meteen werd afgebroken door Masons andere hand.
Gelukkig was dat kleine gilletje genoeg om ons te zeggen dat er iets mis was. Ik trek gelijk de kast open, en Michael en Leo slaan samen Mason in elkaar.
"Sorry, echt! Het spijt me! Ik wist niet dat hij zo was!", ik probeerde je nog te troosten, maar je liep snikkend weg. Net voordat je bij de deur komt, rent Jake naar je toe en knuffelt je, waarna jullie samen naar zijn huis gaan.
Later hoorde iedereen op school het van Mason, dus die was mooi al zijn populariteit kwijt. Het duurde dus ook niet lang voordat die van school af was.
Je besloot maar dat je eventjes geen vriendje wilde hebben, maar jij en Jake hebben het eindelijk toch goed gemaakt, en blijven dus gewoon vrienden.

Tyler [een jongen die je eigenlijk nog niet kent] (235 x uitgekomen)

"Een plectrum?", je haalt het rood-met-zwart-gevlekte stukje plastic uit de hoed.
"Ah, die is van mij!", een onbekende jongen komt naar je toe en stopt de plectrum met een glimlach in zijn zak.
Nadat ik jullie in de kast heb gepropt, gaan jullie beiden zitten.
"Hoi, ik ben Tyler."
Zijn groet klonk enorm droog, maar toen hij zijn hand uitstak, schudde je het, "Ik ben [jouw naam]."
"Ik heb jou nog nooit gezien, ben je nieuw hier?", vraag je nieuwsgierig.
Hij lacht en zegt: "Dat klopt, ik ben gisteren hiernaartoe verhuist. Ik woon nu in het huis hiernaast."
"Oh.", je knikt en glimlacht naar hem.
"Dus uhh, we hoeven hier toch niks te toen, iets wat we niet willen, bedoel ik."
"Nee, niet per se."
"Oh, oké. Wil je kauwgom?", hij geeft je een stukje en jullie praten voor de rest van de 5 minuten. Je komt erachter dat hij gitaar speelde in een band, maar moest stoppen toen hij hiernaartoe moest verhuizen. Je bood jezelf aan als zangeres, voor als hij hier een band wilde vormen. Hij lachte en vond het een geweldig idee.
Uiteindelijk hebben jullie telefoonnummers uitgewisseld, en zijn jullie beste vrienden geworden.
Oké, je hebt niet gekust, maar wat maakt het uit? Later is jullie band toch een wereldwijd succes geworden, en ook al ging jullie band niet snel daarna uit elkaar, jij en Tyler bleven samen muziek maken... totdat jullie zo oud waren dat jullie in een bejaardentehuis belandden. Toen werd het wat moeilijker, aangezien je de tekst vergat en zo.

Mij?! (43 x uitgekomen)

Je pakt het doekje met een verbaasde blik op. Nieuwsgierig kijk je naar de jongens, om te zien wie er opstaat, maar dan spring ik opeens voor je neus.
"Dat is mijn mr. doekje!", zeg ik terwijl ik het doekje terug pak en pruilde met mijn onderlip, "Hoe kom je daaraan?!"
"Hij zat gewoon in die hoed!", zeg jij paniekerig terwijl je de hoed poke'd.
"Wie heeft mr. doekje in die hoed gedaan?!?!?!!", schreeuw ik tegen de groep jongens die nu allemaal achteruit deinzen.
Één van hen grinnikte heel verdacht, "Leo!"
Ik begin achter hem aan te rennen, maar hij is te snel.
Je mag gerust nog iets uit de hoed pakken, als je dat wilt.

Ryan [jouw beste vriend] (159 x uitgekomen)

"Een zakje gummybears?", eigenlijk was er maar één iemand op de wereld die dat in een hoed zou stoppen.
"Hey, [jouw naam]!", Ryan kwam lachend naar je toe. Je kende hem al sinds je 7e, en hij was de grappigste jongen die je ooit had ontmoet.
Na al dat treuzelig gedoe van jullie met 'ik heb je zo lang al niet meer gezien' en zo, kreeg ik jullie de kast in. Ik deed zuchtend de deur dicht.
"Wij gaan toch niks hier in doen, hè?", je kende Ryan al zo lang als een vriend, en wilde dat eigenlijk zo houden.
"Oh nee hoor, gelukkig dat je dat zegt.", hij lacht en veegt overdreven het 'zweet' op zijn voorhoofd af.
"Dus wat gaan we dan doen? Praten?"
"Ik denk het..."
Het is eventjes stil tussen jullie twee, maar dan trekt Ryan opeens een serieus gezicht.
"[jouw naam], kan ik je iets vertellen?", het leek alsof hij echt met iets zat.
"Ja natuurlijk, we zijn toch al heel lang vrienden?"
"Ja maar... dit is iets anders.", hij begon een beetje te zweten.
"Het is goed hoor, ik zal niks zeggen.", ergens begon je wel nieuwsgierig te worden, maar je liet het zo min mogelijk merken.
"Um... [jouw naam], ik denk dat ik... niet op meisjes val..."
"Huh?", dit kwam even als een shock. Zolang je wist, rende Ryan altijd achter de meisjes aan.
"Zie je wel, ik wist wel dat ik het niet moest vertellen!", hij kroop een beetje ineen.
"Nee, het is echt niet erg, Ryan, mij maakt het niet uit wat je bent.", je probeert hem te knuffelen, wat niet echt lukte in deze onhandige positie.
"Echt?", hij glimlacht een beetje en kijkt je weer aan.
"Jep, ik zal zelfs een vriend voor je zoeken!", zeg je met een schaapachtige grijns.
Het was weer eens tijd voor mij om jullie eruit te halen, dus ik trok die deuren open. Jij en Ryan kwamen happy de kast uit , en begonnen de dag erna meteen een zoektocht naar een vriend.
Omdat je zo veel met hem bezig was, kreeg hij er nog eerder een dan jij . Gelukkig kwam je later een jongen tegen, die had gezien dat je jongens aan het spotten was (hij wist dus niet dat dat eigenlijk voor Ryan was).
Jullie beginnen afspraakjes te maken, en uiteindelijk veranderde dat in een vaste relatie. Na een tijdje besloten jullie te double daten met Ryan en zijn vriend, wat hele rare taferelen opwekte.