Left to chance with One Direction. To be continued. || F I N D I T O U T!!!

Het weekend in de bungalow ligt al een aantal weken in het verleden. Je denkt nog altijd met een enorme glimlach op je gezicht terug naar de momenten die je daar hebt gedeeld met die ene jongen. Soms kijk je nog terug naar het aandenken dat je aan die ene nacht hebt over gehouden. Ergens hoop je nog steeds dat hij nog net zoveel aan die ene nacht denkt net zoals jij al weken doet.

Like they say: New Years Eve is the time to start over.

Vervolg van: Left to chance with One Direction. || F I N D I T O U T!!!


Co made by Bennedict.

Mogelijke uitkomsten

Yellow Post it. (360 x uitgekomen)

Glimlachend open je je houten voordeur en voelt al snel dat deze wordt geblokkeerd door een simpele stapel post. Zuchtend trek je de oortjes van je iPod uit je oren en trekt de post onder de deur vandaan. Snel sluit de deur achter je en laat je blik even door de stapel glijden. Rekening, kaart, rekening, reclame, nog meer reclame en een envelop. Fronsend scheur je de simpele witte envelop open en willekeurig verschijnt er een glimlach op je gezicht bij het zien van het gele papier. Je laat je vingers over de simpele woorden glijden en begint te lachen: "Let's play Hyde and seek.

Met een laatste blik in de spiegel strijk je je shirtje glad en pak je je de rode pet van de ladekast naast de deur. Glimlachend zet je hem weer op je hoofd en trekt je simpele leren jack aan. Bedachtzaam laat je je telefoon in een van je zakken glijden en open je de voordeur. Met een aantal grote stappen loop je naar het welbekende Hype Park in hartje Londen. Het was de meest mooie plek die je kende en glimlachend droom je weg bij de gedachten wat er op het punt staat te gebeuren. Al snel zie je de enorme ingang van het park opdoemen en je kunt het niet helpen om breed te glimlachen. Je kijkt een aantal keer om je heen naar een teken van leven, maar naast een aantal stelletjes die verliefd langslopen zie je niets.
Teleurgesteld ga je onder de grote entree staan, terwijl er langzaam kleine sneeuwvlokken uit de hemel beginnen te dwarrelen. Je laat je blik even naar de tijd op je telefoon glijden en realiseert je dat het nieuwe jaar nog maar luttele minuten verwijderd is. Vol automatisch beweegt je hoofd mee op het simpele achtergrondgeluid, even later realiseer je je dat wat je hoort het ritme van de hoeven van een paard zijn. Verbaasd draai je je om naar het park en een glimlach verschijnt op je gezicht zodra je de oude koets op je af ziet komen. Een rilling van geluk loopt over je rug terwijl je langzaam een glimp opvangt van de jongen in de koets. "Are you coming?" je schrikt wakker uit je gedachten en knikt rustig je hoofd. Langzaam zet je de stappen naar de koets en neemt zijn hand aan om in de koets te stappen.

Samen rijden jullie het park in en je geniet glimlachend van de rit. "How did you-" Voordat je je zin af kunt maken drukt hij een vinger op je lippen en haalt zijn schouders op. "You'll never know, instead of wondering. Just enjoy the ride." Glimlachend knik je zachtjes je hoofd en laat het uiteindelijk rusten op zijn schouder. "You know, I really like you. I was hoping I'd hear from you again." Met schaamrode wangen spreek je de gemeende woorden uit en hoort hem zachtjes grinniken. "I couldn't stop thinking about you for one minute." Verbaasd van de oprechte klank in zijn stem recht je je op en kijk je hem aan. Jullie glimlachen even simpel naar elkaar en langzaam komen jullie hoofden dichter bij elkaar. Het plotselinge vuurwerk laat je even schrikken, maar voordat je je aandacht kan richten naar de lichtjes in de lucht voel je zijn zachte lippen al op de jouwe. "Happy New Year."

Orange Post it. (253 x uitgekomen)

Zuchtend steek je je sleutel in de voordeur en voordat je de deur open hebt gedraaid hoor je de deur naast je open gaan en komt je buurvrouw naar buiten. "Hé! Jou had ik net nodig!" Fronsend kijk je haar aan als ze naar je toe komt lopen. "Dit was verkeerd bezorgd," zegt ze als ze je een envelop overhandigd. "Gelukkig nieuwjaar!" Je schenkt haar een glimlach en wenst haar hetzelfde waarna je de voordeur opendoet en naar binnenstapt. Terwijl je uit je schoenen stapt, pulk je aan de envelop en scheur je hem open. Lichtelijk verbaasd kijk je in de envelop en trek je het kleine papiertje los van de binnenkant. Een kleine glimlach speelt om je lippen als je de oranje Post-It herkent van een paar weken geleden. Langzaam laat je je ogen over de tekst op het papiertje gaan: "Let's continue the splashing around."
Nadenkend beet je op je lip. Het feest van je vriendin begon over een tijdje, maar je kon deze kans niet laten schieten. Toch? Met grote passen liep je naar je kamer, gooide de envelop met de Post-It op je bed en trok snel je kleren uit over je hoofd. Binnensmonds vervloekte je je kledingkast toen je de juiste outfit niet kon vinden. Ongeduldig draaide je je om en haalde een hand door je haar. 'Waar heb ik nou-' Een opgeluchte zucht verliet je lippen toen je je jurkje -dat eigenlijk bedoelt was voor het feestje- aan de badkamerdeur zag hangen. Terwijl je langzaam over de stof van je jurkje streek, dwaalden je gedachten af naar dat weekend en automatisch verscheen er een glimlach op je gezicht. Dit zou een gelukkig nieuw jaar worden.

Wolkjes adem verlieten je lippen toen je over de straten van Londen liep. Met de Post-It in je tas en een berichtje naar je vriendin dat het wat later zou worden -als je al kwam- was je op weg naar de Thames. Ook al stond er geen specifieke plek op de Post-It, je wist dat het 'splashing around' over het water ging en het grootste water in de buurt was de Thames. Aan de waterkant keek je even om je heen en streek je met je gehandschoende hand een verdwaalde pluk haar achter je oor. Aan je linkerkant waren verscheidene mensen het nieuwe jaar aan het inluiden op een boot -waarschijnlijk speciaal afgehuurt om te feesten. Onwillekeurig omsloten je handen je tas en begon je de waterkant af te lopen. 'Waar zou hij zijn?' schiet door je gedachten. Met je blik gericht op het kronkelende water, loop je verder. Het geronk van de boot kwam dichterbij en vanuit je ooghoeken keek je naar de mensen die feestend langskwamen. Een kleine frons verscheen op je gezicht toen de lallende mensen wegbleven en verbaasd draaide je je om naar de boot die langzaam naar de kant vaarde. "You know, I've been searching the docks for a glimpse of you?" Hij keek je stralend aan en leunde tegen de rand van de boot om dichterbij te komen. Glimlachend keek je hem aan en zag je dat de pretlichtjes in zijn ogen groter werden. "Are you going to invite me? Or is this a private party?" vroeg je hem met een speelse grijns. Hij stak zijn hand naar je uit en hielp je op de boot, om je daarna tegen zich aan te trekken. "I hoped it was you," fluister je tegen zijn borst aan. Zijn armen sluiten om je middel en glimlachend kijk je naar hem op. "I hoped it was you as well." Je slaat je armen om zijn hals en langzaam trek je hem dichterbij. Als je zijn lippen op de jouwe voelt kun je het gelukkige gevoel niet ontkennen. Wanneer hij zijn lippen van de jouwe haalt verschijnt er een glimlach rond je lippen. Weer trekt hij je dichterbij en dit keer plaats je je armen om zijn middel zodat de warmte van zijn jas jou ook verwarmt. De glimlach op je gezicht wordt groter als je zijn stem hoort: "This is turning out to be a promising New Year."

Blue Post it. (798 x uitgekomen)

Zuchtend wrijf je je haren droog en kam je ze direct uit. Met een makkelijke trui aan loop je naar beneden en tref je een zeer verdachte envelop aan. "Hmm" nadenkend krap je aan je kin maar besluit hem uiteindelijk toch te openen. Grinnikend staar je naar de simpele woorden: "I spy with my London Eye." Even frons je je wenkbrauwen maar het blauwe Post-It papier stelt je gerust. Daarnaast hoop je al langer op een nieuwe ontmoeting met de jongen die je in het donker van de bungalow hebt ontmoet. "Fuck. What do I need to wear" meteen haast je je weer naar de bovenverdieping en trekt een sprintje naar je slaapkamer.
Gefrustreerd haal je de kast overhoop en zoekt hopeloos lang naar die ene jurk die je voor speciale gelegenheden bewaarde. "My sister, of course" zuchtend rol je even met je ogen en loopt daarna de gang over naar je zusjes kamer. "Shit, face, motherfucking shit" je grijpt het jurkje van de bureaustoel en draait je weer om naar je eigen kamer. "It better be worth it."

In je jurkje en je dikke jas loop je uiteindelijk je ouderlijk huis uit. Op weg naar the London Eye. Het enige plekje in Londen dat je letterlijk liet zweven, op de knappe jongens na dan. Een windvlaag slaat je jurkje even simpel op in de lucht en gillend probeer je het weer naar beneden te strijken. "Of course that would happen to me" met rode wangen vervolg je je weg naar het enorme rad. Tijdens je wandeling beginnen er kleine vlokken uit de lucht te vallen. Een gelukzalige zucht verlaat je lippen terwijl je aan de perfecte avond die gaat volgen denkt. De sneeuw zou het alleen nog maar beter maken, als dat al kon. Grinnikend bijt je op je lip als je aan de andere kant van de rivier het grote rad ziet opdoemen. Je laat je blik even over de Thames glijden en ziet een aantal boten passeren.
Je snelt een van de brugtrappen op en loopt een aantal knuffelende stelletjes tegemoet. Je glimlacht bij de hoop er straks ook zo uit te zien, maar vergeet het al vrij snel weer. De koude wind slaat om je benen heen en rillend probeer je nog wat sneller te lopen.

Ondertussen blauw en rillend sta je voor het grote rad. Je staat er al een aantal minuten te wachten en je geduld begint toch echt op te raken. De straten worden langzaam verlaten achtergelaten terwijl iedereen zijn weg maakt naar zijn familie, iedereen behalve jij. Gefrustreerd sla je jezelf tegen je hoofd aan en draait je om naar de Big Ben achter je. "Just another couple minutes, what the fuck am I doing here?" Je slaat je ogen neer en overweegt je opties: "I could go home or stay here in the cold waiting for-" Midden in de zin stop je met praten en kijk je naar het nieuwe paar schoenen dat in je blikveld is verschenen. "I thought you forgot about me" zijn stem laat je opkijken en glimlachend schud je je hoofd. "Never" blij dat hij er eindelijk is sla je je armen om zijn nek en trekt hem naar je toe. "But you can make up for the fact you're late by kissing me" verleidelijk knipper je even met je ogen en voelt niet veel later zijn lippen op de jouwe.

Pink Post it. (469 x uitgekomen)

Je ogen schieten open bij het horen van de krakende bel, gefrustreerd verlaat je je heerlijke plekje op de bank en loopt naar de deur in je simpele appartement. Lichtelijk geïrriteerd open je de deur en neem je de mannelijke bewoner in je op: "Yes?" "Thought I'd get your mail, I walk past here anyway" hij stak even een stapeltje post uit en dankbaar nam je het aan. "Thanks mate, now leave" je gooit de deur glimlachend dicht en even laat je je blik over de stapel glijden. "Not important" je gooit de stapel een beetje te hard op de stapel en gefrustreerd buk je je over de gevallen objecten wanneer je blik valt op een simpele envelop. "What do we have here?" je nieuwsgierigheid won het altijd van alles waardoor je lichtelijk geamuseerd de envelop openscheurt. Ook hier ben je te enthousiast over waardoor je het briefje dat erin zat ook scheurt. Teleurgesteld leg je de twee stukken van de roze Post-It tegen elkaar aan en kunt een glimlach niet onderdrukken als je een tijd op het briefje ziet staan. 10 'o' clock. Hoofdschuddend laat je je op de bank vallen en staart even naar de woorden. "Should I?" veel tijd om erover na te denken geef je jezelf niet waardoor je opstaat en zo snel mogelijk naar de badkamer snelt.

Glimlachend zet je de laatste hand aan je make-up en besluit het daarbij te houden. Je knipoogt even goedkeurend naar je spiegelbeeld en maakt dan je weg naar de voordeur. "Another five minutes" ongeduldig als je was open je de deur en loopt het trappenhuis door naar beneden. Eenmaal beneden laat je je armen in de mouwen van je jas glijden en trek je de deur van het appartementen complex open. Verbaasd doe je een stap naar achteren als je een zwarte auto inclusief chauffeur ziet wachten. "Miss?" de chauffeur zet een stapje opzij en trekt de deur voor je open. Nog steeds een beetje beduusd stap je in de auto en bijt even op je lip. "Where are we going?" Je kunt het niet laten om de vraag te stellen. "I'm not supposed to tell, sorry." De chauffeur start de auto en rijdt bij het appartementencomplex weg. De hele rit kijk je door het raam naar buiten, in de hoop een teken op te pikken van waar je naartoe wordt gebracht.

"We're here miss" na de woorden van de chauffeur wordt de deur opengetrokken en een hand uitgestoken. Nieuwsgierig nam je de hand aan en zette je een stap in de verse laag sneeuw. "What are we doing here?" vragend kijk je de jongen aan en kunt een glimlach niet onderdrukken. Hij haalde simpelweg zijn schouders op en leidt je naar een klein besneeuwd huisje: "I wanted some privacy." De lichtelijk geamuseerde toon kun je duidelijk horen in zijn stem en je kunt zelf ook geen grinnik onderdrukken. "Well what are you planning to do then?" je haalt speels een van je wenkbrauwen op en trekt je jas uit. Beleefd als hij is neemt hij hem van je over en hangt hem naast de zijne aan de kleine kapstok. "What do you think about this?" glimlachend buigt hij naar voren en drukt een zachte kus op je lippen. Blozend wendt je je hoofd af en kijkt het kleine huisje rond. "Well. There was nothing wrong with that" je hebt spijt van je snelle actie en pakt zijn hand vast om hem naar de bank te leiden. "I still got you iPod by the way" grinnikend haal je het apparaat uit een van je zakken en overhandigd het hem. "I thought you would miss it." Je strijkt een verloren pluk achter je oor en kijkt hem even aan. "Well, that was a bit true. But I missed you more" verbaasd van zijn woorden schieten je ogen een stukje open. Een glimlach verschijnt op zijn lippen voordat hij zich weer naar je toe buigt en zijn lippen weer op de jouwe drukt.

Green Post it. (334 x uitgekomen)

"Did you get my invite?" De energieke stem van je vriendin klinkt door de luidspreker van je telefoon en langzaam leun je voorover naar de telefoon om te antwoorden. "No, not yet. I think." "Then go look for it!" Zuchtend pak je de telefoon op en loop je naar de tafel waar je hoop met post ligt. Envelop na envelop gaat door je handen en uiteindelijk vind je er één zonder het woord belasting erop. Langzaam scheur je 'm open en haal je de uitnodiging van het feestje eruit. Een kleine frons verschijnt op je gezicht als je een groene Post-It op de handgeschreven tekst ziet staan. 1204 Wellington Road, Kent. Naast het kleine tekst, wat niets anders dan een adres kon zijn, stond een kleine smiley. "Found it?" De stem van je vriendin haalt je uit je gedachten en rustig pak je je telefoon op. "Yes. But I just remembered I have other plans." "On New Year's Eve?" "Yes. I'll keep you posted." Glimlachend hang je op en kijk je naar de Post-It op de uitnodiging. 'Go big, or go home.'

Even strijk je je haar over één schouder en stap je uit de zwarte taxi. Je kijkt even voor de laatste keer op het adres op de Post-It die je in je hand houdt. Rustig kijk je naar het huis voor je en zie je de deur openstaan. Terwijl je de Post-It in je zak stopt, loop je door de openstaande deur, de luide muziek tegemoet. "Hey! Here have a drink and I'll take your coat!" Onwennig kijk je naar het meisje voor je dat je een glas aanreikt en wacht tot je je jas overhandigt. "OK..." begin je waarna je je jas uittrekt en het glas aanpakt en haar je jas geeft. Terwijl je een slokje uit het glas neemt kijk je naar de mensen om je heen. Iedereen is aan het dansen, drinken of praten en langzaam loop je door de menigte heen. Geen enkel gezicht komt je bekend voor, maar dat houdt je niet tegen naar verschillende mensen te lachen en na een tijdje ben je aan het praten met een paar jongens.
Langzaamaan beginnen de mensen regelmatig naar de klok te kijken en niet lang daarna klinkt een stem luid door de ruimte. "Hey, everyone! It's the last minute of this year!" Langzaam beginnen de mensen af te tellen en terwijl de laatste seconden van dit jaar vergaan, wordt je door verschillende vreemden geknuffeld. "You guys, the fireworks are starting!" Opgewonden gemompel klinkt door de kamer en langzaam stroomt iedereen door de terasdeuren naar buiten, om het vuurwerk te bewonderen. Even haal je een hand door je haar en kijk je om je heen. Voordat je de gedachte van 'wat doe ik hier' kan afmaken voel je een hand je pols omsluiten. "Here you are." Opluchting klinkt door in zijn stem en een glimlach ligt rond zijn lippen. "Hi," glimlach je. "I wanted to give you a New Year's Eve kiss..." "I'm not stopping you," grijns je. Glimlachend kom je dichterbij en voel je zijn lippen op de jouwe. "Happy New Year," zegt hij na een tijdje. Je glimlacht naar hem en trekt hem dan dichterbij. "Happy New Year," zeg je waarna je je lippen op de zijne drukt.

Statistieken

Statistieken

Reageer (74)

  • mirletje

    wie is welk kleur?

    1 decennium geleden
  • Clomipramine

    Ik had echt geen flauw idee welke kleur ik ook al weer had, dus heb ik dit keer maar blauw gekozen. Oehh, de playster die ik ben..

    1 decennium geleden
  • theguardian

    Orange Post it. <3

    1 decennium geleden
  • Rizzle

    blueee

    1 decennium geleden
  • Hesitation

    Piiiink

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen

Wat wil je nu doen?