Is het zo erg om anders te zijn? - Uitkomsten

is het zo erg om anders te zijn? (283 x uitgekomen)

Huilend doe ik mijn kamerdeur dicht en ga er tegenaan zitten. Vandaag werd ik weer gepest. Waarom moesten ze altijd mij hebben? Was ik dan zo lelijk? Was het waar dat ze zeiden dat ik dik was? Was het dan toch waar dat ze zeiden dat ik dom was? Ben ik dan zo anders? Is het echt slecht om anders te zijn? Als mijn tranen zijn opgedroogd, loop ik naar mijn kast en pak mijn fotoboek. Op al die klassenfoto’s zit ik alleen en zie ik er anders uit. Foto’s van verhaardagen heb ik niet. foto’s van leuke klassen uitjes heb ik ook niet. alles klassenfoto’s en wat familie foto’s. maar op al die foto’s ben ik anders. Als ik ’s avonds op msn kom word ik bij een groepsgesprek toegevoegd. Ik word weer gepest.

Lisaaa<3 zegt: He kijk eens wie we daar hebben, het is dikkie dik
Tomas..zegt: haha, daar heb je die kleine lelijkerd.
Sharon. zegt: waarom pesten jullie mij?
Tomas..zegt: we plagen maar wat.
Lisaaa<3 zegt: doe je zelf! Koop eens wat kleren die in de mode zijn ofzo!!
Sharon. Zegt: Ik mag toch zelf weten wat ik aandoe?
Lisaaa<3 zegt: je loopt echt voor gek, doe er eens wat aan!!
Tomas..zegt: inderdaad!

Moet ik echt wat aan mezelf veranderen? Ben ik echt niet goed zo? Liep ik echt zo voor gek? Maar wat moest ik eraan doen dan?

Sharon. Zegt: Wat moet ik doen dan?
Tomas..zegt: als eerste koop eens wat normale kleding en doe niet zo raar, niet zo anders.
Lisaaa<3 zegt: doe iets zodat we geen last van je hebben!

Moet ik dat dan doen? Het stond er. Ik had al zo vaak over zoiets nagedacht maar wist nooit hoe of wat. Was dat wat ik moest doen om niemand tot last te zijn? Was het dan zo erg om anders te zijn?

De volgende middag kom ik weer huilend thuis. Ze hadden me weer gepest en niemand deed er wat aan. ik was het echt zat, al 4 jaar word ik gepest omdat ik anders ben. waarom is dat zo fout? Ik ben het zat. Ik ben het zat om gepest te worden! Ik ben het zat om anders te zijn!

Huilend loop Sharon naar beneden en pakt een mes. Haar ouders zijn niet thuis dus maakt ze nog snel een briefje.

'Lieve mam en pap.

Dit doe ik omdat ik anders ben. ik ben niet goed zoals ik nu ben. ik kan mezelf niet zijn als iedereen me erover pest. Ik wil niet meer anders zijn. Het spijt me dat ik al die tijd zo ben geweest. Ik wilde jullie nooit tot last zijn en wilde voor jullie niet anders zijn, maar zo ben ik nou eenmaal.

Het spijt me. Ik hou van jullie.
X Sharon.'

Sharon nam het briefje meer naar boven en legde het voor zich neer. Snikkend en verblind door de tranen hier ze het mes en sneed zich lang haar polsen. Het bloed stroomde en de pijn was ondragelijk. Ze hief nu het mes nog voor de laatste keer. Nog 1 keer en ze was niet meer anders. Ze trok het mes naar zich toe. 'Nu ben ik eindelijk niet meer anders! Nu kan niemand me meer pesten! Het is allemaal afgelopen!' Dacht ze terwijl alles zwart werd en ze haar ogen lachend sloot.

Toen haar ouders thuis kwamen en haar na een tijdje op haar kamer aantroffen schokken ze. Ze lazen het briefje en wisten hier niks vanaf.

Tijdens de begrafenis waren alles leerlingen erbij die Sharon hadden gepest. Ze hadden spijt maar daar wat het nu te laat voor.